12 – Επαρκείς εξηγήσεις

Ο περί των Συμβάσεων Πίστωσης για Καταναλωτές Νόμος του 2024

11. (1) Οι πιστωτές και, κατά περίπτωση, οι μεσίτες πιστώσεων παρέχουν επαρκείς εξηγήσεις στον καταναλωτή σχετικά με τις προτεινόμενες συμβάσεις πίστωσης και τις ενδεχόμενες συμπληρωματικές υπηρεσίες, ώστε ο καταναλωτής να είναι σε θέση να αξιολογήσει αν οι προτεινόμενες συμβάσεις πίστωσης και οι προτεινόμενες συμπληρωματικές υπηρεσίες προσαρμόζονται στις ανάγκες και στην οικονομική του κατάσταση.

(2) Οι εξηγήσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1) παρέχονται δωρεάν και πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα στοιχεία:
α) τις πληροφορίες που αναφέρονται στα άρθρα 9, 10 και 37·

β) τα βασικά χαρακτηριστικά της προτεινόμενης σύμβασης πίστωσης ή των προτεινόμενων συμπληρωματικών υπηρεσιών·

γ) τις συγκεκριμένες επιπτώσεις που μπορεί να έχουν για τον καταναλωτή η προτεινόμενη σύμβαση πίστωσης ή οι προτεινόμενες συμπληρωματικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων της αθέτησης ή της καθυστέρησης πληρωμών εκ μέρους του καταναλωτή·

δ) όταν οι συμπληρωματικές υπηρεσίες προσφέρονται ομαδοποιημένες με σύμβαση πίστωσης, αν κάθε επιμέρους συστατικό στοιχείο μπορεί να καταγγελθεί χωριστά και τις συνέπειες της εν λόγω καταγγελίας για τον καταναλωτή.

(3) (α) Ο πιστωτής και, ανάλογα με την περίπτωση, ο μεσίτης πιστώσεων οφείλουν να παρέχουν στον καταναλωτή βοήθεια όσον αφορά τα πιστωτικά προϊόντα που προσφέρουν, εξηγώντας στον καταναλωτή με εξατομικευμένο τρόπο τις σχετικές πληροφορίες, ώστε ο καταναλωτής να αντιλαμβάνεται τις ενδεχόμενες συνέπειες στην οικονομική του κατάσταση.

(β) Ο πιστωτής και, ανάλογα με την περίπτωση, ο μεσίτης πιστώσεων, οφείλουν να προσαρμόζουν τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι επεξηγήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο (α), στις συνθήκες υπό τις οποίες προσφέρεται η πίστωση και στην ανάγκη του καταναλωτή για βοήθεια, λαμβάνοντας υπόψη τις γνώσεις και την εμπειρία που έχει ο καταναλωτής σχετικά με πιστώσεις, καθώς και τη φύση των επιμέρους πιστωτικών προϊόντων.

Νοείται ότι, τέτοιες επεξηγήσεις δεν συνιστούν από μόνες τους, προσωπική σύσταση.

Τέλος

Περιεχόμενα

01 - Προοίμιο
02 - Συνοπτικός τίτλος
03 - Πεδίο εφαρμογής
04 - Ερμηνεία
05 - Υποχρέωση παροχής πληροφοριών δωρεάν στους καταναλωτές
06 - Απαγόρευση των διακρίσεων
07 - Διαφήμιση και εμπορία συμβάσεων πίστωσης
08 - Τυποποιημένες πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στη διαφήμιση των συμβάσεων πίστωσης
09 - Γενικές πληροφορίες
10 - Προσυμβατικές πληροφορίες
11 - Προσυμβατικές πληροφορίες σε σχέση με τις συμβάσεις πίστωσης που αναφέρονται στο εδάφιο (4) του άρθρου 2
12 - Επαρκείς εξηγήσεις
13 - Εξατομικευμένες προσφορές βάσει αυτοματοποιημένης επεξεργασίας
14 - Πρακτικές δέσμευσης και ομαδοποίησης
15 - Συναγόμενη συμφωνία για τη σύναψη οποιασδήποτε σύμβασης πίστωσης ή την αγορά συμπληρωματικών υπηρεσιών
16 - Συμβουλευτικές υπηρεσίες
17 - Απαγόρευση της αυτόκλητης χορήγησης πιστώσεων
18 - Υποχρέωση αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας του καταναλωτή
19 - Βάσεις δεδομένων
20 - Μορφή της σύμβασης πίστωσης
21 - Πληροφορίες που πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στη σύμβαση πίστωσης
22 - Πληροφορίες σχετικά με την τροποποίηση της σύμβασης πίστωσης
23 - Μεταβολές του χρεωστικού επιτοκίου
24 - Όριο υπερανάληψης
25 - Υπέρβαση
26 - Δικαίωμα υπαναχώρησης
27 - Συνδεδεμένες συμβάσεις πίστωσης
28 - Συμβάσεις πίστωσης αόριστης διάρκειας
29 - Πρόωρη εξόφληση
30 - Υπολογισμός του συνολικού ετήσιου πραγματικού επιτοκίου
31 - Μέτρα για τον περιορισμό των χρεωστικών επιτοκίων, των συνολικών ετήσιων πραγματικών επιτοκίων ή του συνολικού κόστους της πίστωσης για τον καταναλωτή
32 - Υποχρεώσεις επαγγελματικής δεοντολογίας κατά την παροχή πίστωσης σε καταναλωτές
33 - Απαιτήσεις γνώσεων και ικανοτήτων του προσωπικού
34 - Χρηματοοικονομική εκπαίδευση
35 - Υπερημερία και μέτρα ανεκτικότητας
36 - Συμβουλευτικές υπηρεσίες για χρέη
37 - Αδειοδότηση, εγγραφή σε μητρώο και εποπτεία ιδρυμάτων άλλων από πιστωτικά ιδρύματα και άλλων από ιδρύματα πληρωμών
38 - Ειδικές υποχρεώσεις για τους μεσίτες πιστώσεων
39 - Εκχώρηση δικαιωμάτων
40 - Εξωδικαστική επίλυση διαφορών 85(I) του 2017
41 - Αρμόδιες αρχές
42 - Καθήκοντα αρμοδίων αρχών
43 - Εξουσίες των αρμόδιων αρχών σε σχέση με έρευνες και ελέγχους
44 - Εξουσίες των αρμόδιων αρχών σε περίπτωση διαπίστωσης παράβασης
45 - Ανάληψη δεσμεύσεων
46 - Προσφυγή εναντίον αποφάσεων της Υπηρεσίας
47 - Είσπραξη διοικητικών προστίμων από την Υπηρεσία
48 - Προσφυγή εναντίον αποφάσεων της Κεντρικής Τράπεζας
49 - Έκδοση διαταγμάτων από δικαστήριο
50 - Θεραπείες
51 - Παράλειψη συμμόρφωσης, παρακώληση αρμόδιων αρχών και παροχή ψευδών στοιχείων
52 - Ευθύνη φυσικών προσώπων για παραβάσεις νομικών προσώπων
53 - Μη αποποίηση δικαιωμάτων καταναλωτή
54 - Οδηγίες της Υπηρεσίας αναφορικά με ανακοινώσεις και αγγελίες
55 - Κατάργηση αντίθετων διατάξεων
56 - Ευθύνη Αρχών
57 - Έξοδα
58 - Εξουσία της Κεντρικής Τράπεζας και της Υπηρεσίας για έκδοση οδηγιών
59 - Κατάργηση και μεταβατικές διατάξεις
60 - Έναρξη ισχύος
61 - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I - ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
62 - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II - ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
63 - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III
64 - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV - ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΝΑΛΗΨΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ

2 Σχόλια

  1. – Άρθρο 11(1) Να διευκρινιστεί τι σημαίνει επαρκείς εξηγήσεις και τί σημαίνει συμπληρωματικές υπηρεσίες και ότι αναφέρεται στο σημείο (δ).

  2. Εδάφιο (3) (α): Θεωρούμε ότι ο τρόπος που διατυπώνεται η υποχρέωση του πιστωτή να επεξηγήσει στον καταναλωτή το προϊόν που του προσφέρει απαιτώντας αυτό να γίνεται με «εξατομικευμένο τρόπο», ώστε ο καταναλωτής να αντιλαμβάνεται τις ενδεχόμενες συνέπειες στην οικονομική του κατάσταση, δημιουργεί μεγάλη ασάφεια και αβεβαιότητα στον πιστωτή καθώς ο όρος «εξατομικευμένος τρόπος» έχει έντονα υποκειμενική χροιά και συνεπώς είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο μπορεί να αποδειχθεί ότι τελικά ήταν τέτοιος (εξατομικευμένος) και ότι ο καταναλωτής πράγματι αντιλήφθηκε τις ενδεχόμενες συνέπειες στην οικονομική του κατάσταση. Ενδεχομένως θα κινδυνεύει κάθε φορά ο πιστωτής να κατηγορηθεί εκ των υστέρων (δηλ. μετά την σύναψη της σύμβασης) ότι ο τρόπος που επεξήγησε το προϊόν (π.χ. ο υπάλληλος του) στον καταναλωτή δεν ήταν εξατομικευμένος και ότι με βάση το επίπεδο αντίληψης και/ή μόρφωσης και /ή ψυχολογικής κατάστασης κ.τ.λ. του καταναλωτή, αυτός δεν αντιλήφθηκε τις συνέπειες που θα είχε το προϊόν στην οικονομική του κατάσταση.
    Εδάφιο (3) (β): Θεωρούμε ότι ο τρόπος που διατυπώνεται η υποχρέωση του πιστωτή να προσαρμόζει κάθε φορά τον τρόπο με τον οποίο δίδονται οι επεξηγήσεις στο καταναλωτή στις “συνθήκες υπό τις οποίες δίδεται η πίστωση και στην ανάγκη του καταναλωτή για βοήθεια λαμβάνοντας υπόψη τις γνώσεις και την εμπειρία που έχει ο καταναλωτής σχετικά με τις πιστώσεις καθώς και την φύση των επιμέρους πιστωτικών προϊόντων” δημιουργεί ανασφάλεια καθώς δεν καθορίζεται κάποιο επίπεδο και/ή βαθμός αντικειμενικότητας βάσει του οποίου εάν λειτουργήσει ανάλογα ο πιστωτής θα θεωρείται ότι έπραξε έως έναν ικανοποιητικό βαθμό το καθήκον του. Αντίθετα τα κριτήρια είναι ρευστά και θα κινδυνεύει ο πιστωτής να κατηγορηθεί ότι δεν τήρησε την παρούσα επιταγή του Νόμου.

Back to top button
Μετάβαση στο περιεχόμενο