03 – Πεδίο εφαρμογής
- (1) Ο παρών Νόμος εφαρμόζεται στις συμβάσεις πίστωσης, συμπεριλαμβανομένων συμβάσεων πίστωσης από πάροχους πιστωτικών υπηρεσιών συμμετοχικής χρηματοδότησης, εκτός από:
α) τις συμβάσεις πίστωσης που εξασφαλίζονται είτε με υποθήκη είτε με άλλη παρόμοια ασφάλεια που επιβαρύνει ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, είτε με δικαίωμα σχετιζόμενο με ακίνητα·
β) τις συμβάσεις πίστωσης σκοπός των οποίων είναι η απόκτηση ή η διατήρηση δικαιωμάτων κυριότητας επί εγγείου ιδιοκτησίας ή επί υπάρχοντος ή υπό κατασκευή κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων για εμπορική, επιχειρηματική ή επαγγελματική χρήση·
γ) τις συμβάσεις πίστωσης που αφορούν συνολικό ποσό πίστωσης μεγαλύτερο των εκατό χιλιάδων ευρώ (€100.000)·
δ) τις συμβάσεις πίστωσης που χορηγούνται από εργοδότες στους εργαζομένους τους ως δευτερεύουσα δραστηριότητα είτε άτοκα είτε με συνολικά ετήσια ποσοστά επιβάρυνσης τα οποία είναι χαμηλότερα από εκείνα που επικρατούν στην αγορά και τα οποία δεν προσφέρονται στο ευρύ κοινό·
ε) τις συμβάσεις πίστωσης οι οποίες συνάπτονται με Επιχειρήσεις Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών ή ΕΠΕΥ κατά την έννοια του άρθρου 2 εδάφιο (1) του περί Επενδυτικών Υπηρεσιών και Δραστηριοτήτων και Ρυθμιζόμενων Αγορών Νόμου ή με πιστωτικά ιδρύματα κατά την έννοια του άρθρου 4 παράγραφος 1 σημείο 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 με σκοπό την παροχή της δυνατότητας σε επενδυτή να διενεργήσει συναλλαγή όσον αφορά ένα ή περισσότερα από τα χρηματοπιστωτικά μέσα που απαριθμούνται στο Μέρος ΙΙΙ του πρώτου παραρτήματος του περί Επενδυτικών Υπηρεσιών και Δραστηριοτήτων και Ρυθμιζόμενων Αγορών Νόμου, όταν η επιχείρηση επενδύσεων ή το πιστωτικό ίδρυμα που χορηγεί την πίστωση συμμετέχει στην εν λόγω συναλλαγή·
στ) τις συμβάσεις πίστωσης που απορρέουν από διακανονισμό που επιτεύχθηκε ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης δημόσιας αρχής·
ζ) τις συμβάσεις μίσθωσης ή χρηματοδοτικής μίσθωσης στις οποίες ούτε η ίδια η σύμβαση ούτε τυχόν άλλη αυτοτελής σύμβαση ορίζουν υποχρέωση ή δικαίωμα αγοράς του αντικειμένου της σύμβασης·
η) τις προθεσμιακές πληρωμές στις οποίες:
i. ο προμηθευτής αγαθών ή ο πάροχος υπηρεσιών, χωρίς προσφορά πίστωσης από τρίτους, παρέχει στον καταναλωτή χρόνο για να πληρώσει για τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που παρείχε ο εν λόγω προμηθευτής ή πάροχος·
ii. το τίμημα αγοράς πρέπει να πληρωθεί άτοκα και χωρίς άλλες επιβαρύνσεις και με περιορισμένες μόνο επιβαρύνσεις για τον καταναλωτή για καθυστερήσεις πληρωμών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο· και
iii. η πληρωμή πρέπει να εκτελεστεί εξ ολοκλήρου εντός 50 ημερών από την παράδοση του αγαθού ή την παροχή της υπηρεσίας.
Στην περίπτωση προθεσμιακών πληρωμών που προσφέρονται από προμηθευτές αγαθών ή παρόχους υπηρεσιών που δεν είναι πολύ μικρές, μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στη σύσταση 2003/361/ΕΚ, όταν οι εν λόγω προμηθευτές ή πάροχοι προσφέρουν υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών κατά την έννοια του άρθρου 2 εδάφιο (1) του περί της Διαδικασίας Πληροφόρησης Ορισμένων Τεχνικών Κανόνων Νόμου, οι οποίες συνίστανται στη σύναψη εξ αποστάσεως συμβάσεων με καταναλωτές για την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 15 του περί Προστασίας του Καταναλωτή Νόμου, η παρούσα εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος Νόμου εφαρμόζεται μόνον όταν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
i) δεν προσφέρεται ούτε αγοράζεται πίστωση από τρίτο·
ii) η πληρωμή πρέπει να εκτελεστεί εξ ολοκλήρου εντός 14 ημερών από την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών· και
iii) το τίμημα αγοράς πρέπει να πληρωθεί άτοκα και χωρίς άλλες επιβαρύνσεις και με περιορισμένες μόνο επιβαρύνσεις για τον καταναλωτή για καθυστερήσεις πληρωμών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο·
θ) τις συμβάσεις πίστωσης που αφορούν την προθεσμιακή πληρωμή υπάρχουσας οφειλής χωρίς επιβαρύνσεις·
ι) τις συμβάσεις πίστωσης στις οποίες ο καταναλωτής καλείται να καταθέσει πράγμα στον πιστωτή ως ασφάλεια και στις οποίες η ευθύνη του καταναλωτή περιορίζεται αυστηρά στο εν λόγω κατατεθέν πράγμα·
ια) τις συμβάσεις πίστωσης που σχετίζονται με δάνεια χορηγούμενα σε περιορισμένο κοινό δυνάμει νομικής διάταξης για σκοπούς κοινής ωφελείας, με χρεωστικό επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που επικρατεί στην αγορά ή άτοκα ή με άλλους όρους οι οποίοι είναι πιο ευνοϊκοί για τον καταναλωτή από αυτούς που επικρατούν στην αγορά·
ιβ) (α) τις συμβάσεις πίστωσης που είναι σε ισχύ την 20ή Νοεμβρίου 2026.
(β) Κατά παρέκκλιση από το σημείο (α), τα άρθρα 22 και 23, το άρθρο 24 εδάφιο (1) παράγραφος (β), το άρθρο 24 εδάφιο (2) και τα άρθρα 27 και 38 εφαρμόζονται σε όλες τις συμβάσεις πίστωσης αόριστης διάρκειας που είναι σε ισχύ την 20ή Νοεμβρίου 2026.
ιγ) τις συμβάσεις πίστωσης υπό μορφή καρτών προθεσμιακής χρέωσης:
α) οι οποίες παρέχονται από πιστωτικό ίδρυμα ή ίδρυμα πληρωμών·
β) βάσει των οποίων η πίστωση πρέπει να εξοφληθεί εντός 40 ημερών· και
γ) οι οποίες είναι άτοκες και με περιορισμένες μόνο επιβαρύνσεις για την παροχή της υπηρεσίας πληρωμών.
(2) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του εδαφίου (1) στοιχείο γ), ο παρών Νόμος εφαρμόζεται στις συμβάσεις πίστωσης που αφορούν συνολικό ποσό πίστωσης μεγαλύτερο των εκατό χιλιάδων ευρώ (€100.000), οι οποίες δεν εξασφαλίζονται ούτε με υποθήκη, ή με άλλη παρεμφερή ασφάλεια που επιβαρύνει ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, ούτε βάσει δικαιώματος σχετιζόμενου με ακίνητα, όταν σκοπός των εν λόγω συμβάσεων πίστωσης είναι η ανακαίνιση ακινήτου που προορίζεται για κατοικία.
(3) Στην περίπτωση των συμβάσεων πίστωσης υπό μορφή υπέρβασης, εφαρμόζονται μόνο τα άρθρα 1, 2, 3, 16, 17, 18, 24, 30, 34, 35 και 38 έως 59.
(4) Στην περίπτωση των συμβάσεων πίστωσης που προβλέπουν ρυθμίσεις μεταξύ του πιστωτή και του καταναλωτή όσον αφορά την προθεσμιακή πληρωμή ή τις μεθόδους εξόφλησης, εάν ο καταναλωτής βρίσκεται ήδη ή είναι πιθανόν να περιέλθει σε αθέτηση υποχρεώσεων ως προς την αρχική σύμβαση πίστωσης, και:
(ι) οι ρυθμίσεις είναι πιθανόν να αποτρέψουν την ενδεχόμενη κίνηση νομικών διαδικασιών όσον αφορά την αθέτηση του καταναλωτή· και
(ιι) ο καταναλωτής δεν θα υπόκειται, με τη σύναψη των ρυθμίσεων, σε λιγότερο ευνοϊκούς όρους από τους προβλεπόμενους στην αρχική σύμβαση πίστωσης,
εφαρμόζονται μόνο οι διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3, 6, 7, 10, 18 και 19, τα στοιχεία α) έως η), ιβ) και ιη) του εδαφίου (1) του άρθρου 20, το εδάφιο (5) του άρθρου 20 και τα άρθρα 22, 24, 27 έως 37 και 39 έως 59.
Νοείται ότι, τα προβλεπόμενα στο παρόν εδάφιο δεν εμποδίζουν τους καταναλωτές που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πληρωμής να συνάψουν νέα σύμβαση πίστωσης για σκοπούς ευκολότερης εξόφλησης της αρχικής τους πίστωσης.
(5) Στις συμβάσεις πίστωσης:
α) που αφορούν συνολικό ποσό πίστωσης μικρότερο των διακοσίων ευρώ (€200)·
β) στις οποίες η πίστωση χορηγείται άτοκα και χωρίς άλλες επιβαρύνσεις·
γ) βάσει των οποίων η πίστωση πρέπει να εξοφληθεί εντός τριών μηνών και για τις οποίες η καταβλητέα επιβάρυνση είναι αμελητέα,
τα στοιχεία δ), ε) και στ) του εδαφίου 3 του άρθρου 7, το εδάφιο 7 του άρθρου 9, το εδάφιο 7 του άρθρου 10 και το εδάφιο 5 του άρθρου 20 δεν εφαρμόζονται.
Τέλος
Άρθρο 2(1)(ι): να διευκρινιστεί η έννοια της λέξης ‘πράγμα’ (στο αγγλικό κείμενο της Οδηγίας ‘item’). Για την αναφορά στην ίδια παράγραφο στην λέξη ‘ασφάλεια’ ισχύει το πιο πάνω σχόλιο.
Το άρθρο 2(1)(α) αναφέρεται σε ‘ασφάλεια’ ενώ η Οδηγία 2023/2225 αναφέρεται σε ‘security’. Η λέξη ασφάλεια δεν μπορεί να αποδώσει την έννοια της εξασφάλισης και έτσι εισηγούμαστε όπως αντικατασταθεί η λέξη ‘ασφάλεια’ με την λέξη ‘εξασφάλιση’.
Να διευκρινιστεί κατά πόσο περιλαμβάνει διευκολύνσεις με Δέσμευση Μετρητών.