107 – Ασφαλής τρίτη χώρα.

107.-(1) Μια χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως ασφαλής τρίτη χώρα για έναν αιτητή, μόνο όταν πληρούνται σωρευτικά τα εξής κριτήρια:
(α) δεν απειλούνται η ζωή και η ελευθερία των αλλοδαπών λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα ή πολιτικών πεποιθήσεων,
(β) η χώρα αυτή τηρεί την αρχή της μη επαναπροώθησης, σύμφωνα με τη Σύμβαση,
(γ) δεν υπάρχει κίνδυνος σοβαρής βλάβης για τους αλλοδαπούς κατά το άρθρο 15,
(δ) η χώρα αυτή προστατεύει τους αλλοδαπούς από την την απομάκρυνση σε χώρα όπου κινδυνεύει να υποστεί βασανιστήρια ή σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, όπως ορίζεται στο διεθνές δίκαιο,
(ε) υπάρχει η δυνατότητα να ζητηθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, και στην περίπτωση που ο αιτητής αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας, να του χορηγηθεί προστασία σύμφωνα με τη Σύμβαση, ή και να του χορηγηθεί αποτελεσματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 57 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348.

(2) Ο χαρακτηρισμός τρίτης χώρας ώς ασφαλούς τρίτης χώρας μπορεί να γίνει με εξαιρέσεις για συγκεκριμένα τμήματα του εδάφους της ή κατηγορίες προσώπων που προσδιορίζονται σαφώς.

(3) Η εφαρμογή της έννοιας της ασφαλούς τρίτης χώρας πραγματοποιείται μόνο εφόσον:
(α) ο αιτητής έχει σύνδεσμο με την εν λόγω τρίτη χώρα, βάσει του οποίου θα ήταν εύλογο για τον αιτητή να μεταβεί σε αυτήν.
(β) ο αιτητής δεν μπορεί να προβάλει στοιχεία που να δικαιολογούν γιατί η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής τρίτη χώρα στη συγκεκριμένη περίπτωση του, στο πλαίσιο ατομικής αξιολόγησης.

(4) Η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας μπορεί να εφαρμοστεί:
(α) όταν μια τρίτη χώρα έχει χαρακτηριστεί ασφαλής τρίτη χώρα σε ενωσιακό επίπεδο, σύμφωνα με το άρθρο 60 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348 ή σύμφωνα με τον εθνικό κατάλογο σύμφωνα με το παρόν άρθρο.
(β) σε σχέση με συγκεκριμένο αιτητή, όταν η χώρα δεν έχει χαρακτηριστεί ασφαλής τρίτη χώρα σε ενωσιακό ή εθνικό επίπεδο σύμφωνα με το άρθρο 60 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348 ή του παρόντος άρθρου αντίστοιχα, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του εδαφίου (1).

(5) Απόφαση του Προϊσταμένου σχετικά με τον προβλεπόμενο κατά την παράγραφο (α) του εδαφίου (3) του παρόντος άρθρου σύνδεσμο του αιτητή με τρίτη χώρα δύναται να βασιστεί σε συνδυασμό της διέλευσης του αιτητή από τρίτη χώρα με συγκεκριμένες περιστάσεις που τον αφορούν, μεταξύ άλλων:
(i) τον χρόνο παραμονής του σε αυτήν,
(ii) ενδεχόμενη επαφή ή αντικειμενική και υποκειμενική δυνατότητα επαφής με τις αρχές, για πρόσβαση σε εργασία ή χορήγηση δικαιώματος διαμονής,
(iii) ενδεχόμενη, προηγούμενη της διέλευσης, διαμονή, όπως ενδεικτικά επισκέψεις μακράς διάρκειας ή σπουδές,
(iv) ύπαρξη οποιωνδήποτε ακόμη και μακρινών συγγενικών δεσμών,
(v) ύπαρξη κοινωνικών ή επαγγελματικών ή πολιτιστικών σχέσεων,
(vi) ύπαρξη ιδιοκτησίας,
(vii) σύνδεση με ευρύτερη κοινότητα,
(viii) γνώση της οικείας γλώσσας,
(ix) γεωγραφική εγγύτητα της χώρας καταγωγής.

(6) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα, το οποίο δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να ορίσει τις τρίτες χώρες που χαρακτηρίζονται ασφαλείς καταρτίζοντας εθνικό κατάλογο ασφαλών τρίτων χωρών, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, για ορισμένες κατηγορίες αιτητών ασύλου για τους σκοπούς της εξέτασης αιτήσεων διεθνούς προστασίας.

(7) Τα στοιχεία του εδαφίου (4) του παρόντος άρθρου πρέπει να είναι επίκαιρα και να προέρχονται από έγκυρες πηγές ενημέρωσης, ιδίως από επίσημες πηγές, τον Οργανισμό, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, τη νομοθεσία των λοιπών κρατών μελών σε σχέση με την έννοια των ασφαλών τρίτων χωρών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες και άλλους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς.

(8) Η έρευνα, συλλογή πληροφοριών και προκαταρκτική εκτίμηση ως προς τον χαρακτηρισμό ή αποχαρακτηρισμό μιας χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας σύμφωνα με το παρόν άρθρο, διεξάγεται από την Υπηρεσία Ασύλου η οποία υποβάλλει συγκεκριμένη εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο.

(9) (α)Το διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου, το οποίο εκδίδεται δυνάμει του εδαφίου (6), αναθεωρείται τουλάχιστον μια φορά κάθε έτος. Η σχετική έρευνα, συλλογή πληροφοριών και προκαταρκτική εκτίμηση διεξάγεται από την Υπηρεσία Ασύλου, η οποία και υποβάλλει συγκεκριμένη εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο για την αναθεώρηση του διατάγματος.
(β) Όταν το Υπουργικό Συμβούλιο διαπιστώσει σημαντική αλλαγή της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρα την οποία έχει χαρακτηρίσει ασφαλή τρίτη χώρα, επανεξετάζει το συντομότερο δυνατό και προ της παρέλευσης έτους και, εφόσον απαιτείται, αναθεωρεί σύμφωνα με την παράγραφο (α) το χαρακτηρισμό της χώρας ως ασφαλούς τρίτης χώρας.

(10) Σε περίπτωση απόφασης του Προϊσταμένου η οποία βασίζεται αποκλειστικά στην έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας, η Υπηρεσία Ασύλου ενημερώνει σχετικά τον αιτητή και του χορηγεί έγγραφο με το οποίο ενημερώνονται οι αρχές της ασφαλούς τρίτης χώρας, σε επίσημη γλώσσα της χώρας αυτής, περί του ότι η αίτηση του αιτητή δεν έχει εξεταστεί επί της ουσίας.

(11) Όταν η ασφαλής τρίτη χώρα δεν επιτρέπει στον αιτητή να εισέλθει στο έδαφός της, ο αιτητής δικαιούται να απευθύνει εκ νέου αίτηση στην Υπηρεσία Ασύλου, η οποία εξετάζεται σύμφωνα με τις διαδικασίες και εγγυήσεις του παρόντος Νόμου.

(12) Ο Προϊστάμενος ενημερώνει περιοδικά την Επιτροπή σχετικά με τις χώρες οι οποίες θεωρούνται ως ασφαλείς τρίτες χώρες, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

(13) Κατά την εφαρμογή του παρόντος άρθρου τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348, και συγκεκριμένα το άρθρο 59, 60 και 63 που αφορά στον χαρακτηρισμό τρίτης χώρας ως ασφαλούς σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο.

Τέλος