024 – Άδειες διαμονής.

24.-(1) (α) Με την επιφύλαξη των παραγράφων (β) και (γ), σε αναγνωρισμένο πρόσφυγα χορηγείται το συντομότερο δυνατό και το αργότερο εντός ενενήντα (90) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης, άδεια διαμονής τριετούς ισχύος, η οποία χορηγεί στον πρόσφυγα δικαίωμα διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.
(β) Ο Διευθυντής δεν εφαρμόζει την παράγραφο (α), όταν επιτακτικοί λόγοι ασφάλειας της Δημοκρατίας ή επιτακτικοί λόγοι δημόσιας τάξης υπαγορεύουν τη μη χορήγηση άδειας διαμονής.
(γ) Ο Διευθυντής, κατά περίπτωση, ανακαλεί ή αρνείται να χορηγήσει ή ανανεώσει ή τερματίζει άδεια σε δικαιούχο διεθνούς προστασίας που είτε αποστερείται την ιδιότητα του πρόσφυγα ή το καθεστώς επικουρικής προστασίας σύμφωνα με τα άρθρα 11, 12, 14, 16, 17 και 19 είτε απελαύνεται δυνάμει του εδαφίου (2) του άρθρου 21.

(2) Με την επιφύλαξη της παραγράφου (γ) του εδαφίου (1), η άδεια διαμονής του εδαφίου (1) ανανεώνεται, με την επιφύλαξη των παραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (1), για τρία (3) ακόμα έτη με απόφαση του Διευθυντή, μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου, η οποία υποβάλλεται το αργότερο τριάντα (30) ημερολογιακές ημέρες πριν από τη λήξη της.

(3) Σε πρόσωπο στο οποίο χορηγείται καθεστώς επικουρικής προστασίας, με την επιφύλαξη των παραγράφων (α) και (β) του εδαφίου (1) παραχωρούνται, από τον Διευθυντή το συντομότερο δυνατό και το αργότερο εντός ενενήντα (90) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης, μετά τη χορήγηση του εν λόγω καθεστώτος, άδειες διαμονής ετήσιας ισχύος, οι οποίες χορηγούν δικαίωμα διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και οι οποίες ανανεώνονται από το Διευθυντή για όσο χρόνο διαρκεί το εν λόγω καθεστώς για δύο (2) ακόμα έτη, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος τριάντα (30) ημερολογιακές ημέρες πριν τη λήξη της άδειας.

(4) Η ανανέωση των προβλεπόμενων στα εδάφια (2), (3) και (7) αδειών διαμονής υπόκεινται σε τέλος το ύψος του οποίου αποφασίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Η ανανέωση ανατρέχει στον χρόνο λήξης της αρχικής άδειας.

(5) Η εκπρόθεσμη χωρίς αιτιολογία υποβολή της αίτησης ανανέωσης των προβλεπόμενων στα εδάφια (2) και (3) αδειών διαμονής, δεν μπορεί από μόνη της να οδηγήσει σε απόρριψή της. Σε τέτοια περίπτωση το τέλος της ανανέωσης είναι διπλάσιο από το προβλεπόμενο στο εδάφιο (4).

(6) Οι άδειες διαμονής δεν χορηγούνται ή δεν ανανεώνονται όταν υπάρχει ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

(7) Στην περίπτωση του εδαφίου (2) του άρθρου 23, στα μέλη της οικογένειας των δικαιούχων διεθνούς προστασίας χορηγούνται άδειες διαμονής και ανανεώσεις τους για όσο χρόνο ισχύει και ανανεώνεται η άδεια διαμονής του δικαιούχου, εφόσον διατηρούν την ιδιότητα του μέλους της οικογένειας του δικαιούχου διεθνούς προστασίας. Η περίοδος ισχύος της άδειας διαμονής που χορηγείται στο μέλος της οικογένειας και η σχετική της ανανέωση δεν επεκτείνεται πέρα από την ημερομηνία λήξης της άδειας διαμονής που κατέχει ο δικαιούχος διεθνούς προστασίας.

(8) Όταν ο δικαιούχος διεθνούς προστασίας αποκτήσει τέκνο στο πλαίσιο οικογένειας που υπήρχε πριν την είσοδο στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, στο τέκνο αυτό χορηγείται άδεια διαμονής, σύμφωνα με το εδάφιο (1) και (3), μετά από αίτηση του δικαιούχου, η οποία υποχρεωτικά συνοδεύεται από τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του τέκνου.

(9) Σε μέλη οικογένειας δικαιούχου διεθνούς προστασίας, η οποία δημιουργείται μετά την είσοδό του στη Δημοκρατία και εντός των ελεγχόμενων περιοχών της, χορηγείται άδεια διαμονής σύμφωνα με το εδάφιο (7), μετά από αίτηση του δικαιούχου και την προσκόμιση, για τους συζύγους ή συμβιούντες αντιστοίχως, του σχετικού πιστοποιητικού γάμου ή του πιστοποιητικού συναφθέντος συμφώνου συμβίωσης, με κάτοχο άδειας διαμονής σε ισχύ δικαιούχο διεθνούς προστασίας, και για τα τέκνα δικαιούχου, ληξιαρχικής πράξης γέννησης τους. Η άδεια δεν χορηγείται εάν αυτό δεν είναι συμβατό με άλλο προσωπικό νομικό καθεστώς που τα μέλη της οικογένειας ήδη κατέχουν.

(10) Κάθε μία από τις άδειες διαμονής που προβλέπονται στα πιο πάνω εδάφια και στο άρθρο 126 εκδίδεται από τον Διευθυντή ως ειδική άδεια, δυνάμει του Κανονισμού 15 των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972 μέχρι 2002, στην οποία καθορίζεται το καθεστώς που διέπει την παραμονή του προσώπου στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές, ανάλογα με την περίπτωση, σύμφωνα με τα πιο πάνω εδάφια.

(11) Κατά την έκδοση των αδειών διαμονής του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος Νόμου, οι οποίες υπερισχύουν οποιωνδήποτε τυχόν αντίθετων διατάξεων των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών.

Τέλος