106 – Πρώτη χώρα ασύλου.

106.- (1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, μια τρίτη χώρα μπορεί να θεωρείται πρώτη χώρα ασύλου για αιτητή μόνον όταν η εν λόγω χώρα:-
(α) αναγνώρισε τον αιτητή ως πρόσφυγα και του παρέχει ακόμη τη σχετική προστασία σύμφωνα με τη σύμβαση της Γενεύης ή τα αναφερόμενα στο άρθρο 57 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348.
(β) δεν απειλούνται η ζωή και η ελευθερία του αιτητή λόγω φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας, συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα ή πολιτικών πεποιθήσεων·
(γ) ο αιτητής δεν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως ορίζεται στο άρθρο 15 του παρόντος Νόμου
(δ) ο αιτητής προστατεύεται από την επαναπροώθηση σύμφωνα με τη σύμβαση της Γενεύης και από την απομάκρυνση, κατά παράβαση του δικαιώματος προστασίας από βασανιστήρια και σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, όπως ορίζεται στο διεθνές δίκαιο.

(2) Η έννοια της πρώτης χώρας ασύλου μπορεί να εφαρμόζεται μόνο εφόσον ο αιτητής δεν μπορεί να παράσχει στοιχεία που να δικαιολογούν γιατί η έννοια της πρώτης χώρας ασύλου δεν εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση του, στο πλαίσιο ατομικής αξιολόγησης.

(3) Μια τρίτη χώρα μπορεί να θεωρείται πρώτη χώρα ασύλου για ασυνόδευτο ανήλικο μόνον όταν αυτό δεν αντίκειται στο βέλτιστο συμφέρον του και έχει διαπιστωθεί ότι ο ασυνόδευτος ανήλικος θα αναληφθεί από τις αρχές της εν λόγω τρίτης χώρας και ότι θα τύχει άμεσα μιας εκ των μορφών αποτελεσματικής προστασίας όπως ορίζεται στο άρθρο 57 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2024/1348.

(4) Εάν η εν λόγω τρίτη χώρα δεν επανεισδέχεται τον αιτητή στο έδαφός της ή δεν απαντά εντός της προθεσμίας που ορίζει η αρμόδια αρχή, ο αιτητής έχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις που προβλέπονται στον παρόν νόμο.

Τέλος