13 – ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

13.—(1) Έφορος δύναται να εκδίδει γνωστοποιήσεις που να ρυθμίζει οποιουδήποτε θέματος χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού και γενικότερα για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος Νόμου.

(2). Ειδικότερα και χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (1), οι Κανονισμοί αυτοί μπορούν να προβλέπουν για

(α) τον τύπο και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του ειδικού αυτού φόρου,

(β) τα πρόσωπα που είναι υπόχρεα στην απόδοση του φόρου,

(γ) τον χρόνο και την διαδικασία επιβολής και απόδοσής του φόρου,

(δ) το περιεχόμενο, η διαδικασία και τρόπο έκδοσης του ειδικού στοιχείου – απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής.

(3) Χωρίς επηρεασμό της εξουσίας του Υπουργικού Συμβουλίου για έκδοση διαταγμάτων που προβλέπεται αλλού στον παρόντα Νόμο, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει διατάγματα, τα οποία δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με τα οποία ρυθμίζονται τεχνικής και διοικητικής φύσεως θέματα.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του παρόντος Νόμου, κατατίθενται στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αν μετά την πάροδο εξήντα ημερών από την κατάθεσή τους η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν τους τροποποιήσει ή ακυρώσει, ολικά ή μερικά, τότε αμέσως μετά την πάροδο της πιο πάνω προθεσμίας δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και τίθενται σε ισχύ από καθορισμένο προς τούτο στους Κανονισμούς, χρόνο έναρξης της ισχύος τους ή σε περίπτωση μη καθορισμού χρόνου έναρξης ισχύος, από την ημερομηνία δημοσίευσης τους στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Σε περίπτωση τροποποίησης τους, ολικώς ή μερικώς, από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, όπως θα τροποποιηθούν από αυτή και τίθενται σε ισχύ από καθορισμένο προς τούτο στους Κανονισμούς χρόνο έναρξης της ισχύος τους ή σε περίπτωση μη καθορισμού χρόνου έναρξης ισχύος, από την ημερομηνία δημοσίευσής τους στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

14.—(1) ΄Οταν διαπράττεται ποινικό αδίκημα σύμφωνα με το Νόμο αυτό από νομικό πρόσωπο και αποδεικνύεται ότι το αδίκημα αυτό έχει διαπραχθεί με τη συναίνεση ή τη συμπαιγνία ή αποδίδεται σε παράλειψη προσώπου που είναι διευθύνων σύμβουλος, διευθυντής, γραμματέας ή άλλος αξιωματούχος ή άλλο όργανο διοικήσεως του νομικού προσώπου, ή πρόσωπο που εμφανιζόταν ότι ενεργούσε με τέτοια ιδιότητα, το πρόσωπο αυτό, καθώς επίσης και το νομικό πρόσωπο, είναι ένοχοι αδικήματος και υπόκεινται σε ποινική δίωξη σε σχέση με το αδίκημα αυτό.
(2) ΄Οταν τα μέλη νομικού προσώπου διευθύνουν τις υποθέσεις του, εφαρμόζεται το εδάφιο (1) σε σχέση με τις πράξεις ή παραλείψεις μέλους που αφορούν τις αρμοδιότητες του διευθυντή σαν να ήταν διευθύνων σύμβουλος ή διευθυντής του νομικού προσώπου.

15.—(1)΄Οπου απαιτείται σύμφωνα με το Νόμο επίδοση ειδοποίησης σε οποιοδήποτε πρόσωπο, ακολουθούνται κατ’ αναλογία οι διατάξεις των Κανόνων της Πολιτικής Δικονομίας.
(2) Εταιρεία που συστάθηκε σύμφωνα με τον περί Εταιρειών Νόμο, θεωρείται ότι έχει τη συνήθη διαμονή της στο εγγεγραμμένο γραφείο της, και κάθε άλλο νομικό ή μη νομικό πρόσωπο θεωρείται ότι έχει τη συνήθη διαμονή του στα κεντρικά γραφεία του ή στο μέρος διεξαγωγής της επιχείρησης του.

16. Ο παρών Νόμος τίθεται σε ισχύ με τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Τέλος