04 – Τροποποιητικός Νόμος (Α): ΜΕΡΟΣ ΙV-ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Γενικό ποινικό αδίκημα και ποινές

28. Πρόσωπο το οποίο—

(α) Ιδρύει ή λειτουργεί ιδιωτικό νοσηλευτήριο χωρίς να εξασφαλίσει άδεια ίδρυσης ή άδεια λειτουργίας αντίστοιχα  κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος Νόμου,

(β) αρνείται ή παραλείπει να αναστείλει ή να τερματίσει τη λειτουργία του νοσηλευτηρίου και να διατηρήσει κλειστό ιδιωτικό νοσηλευτήριο σε σχέση με το οποίο έχει εκδοθεί οποιοδήποτε διάταγμα, δυνάμει των άρθρων 24 ή 25, ή αρνείται να εκτελέσει οποιοδήποτε διάταγμα του Εφόρου εκδιδομένου δια του παρόντος ή παρακωλύει ή παρεμποδίζει τον Έφορο να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια την οποία ο Έφορος θεωρεί σκόπιμη ή παραλείπει να συμμορφωθεί προς οποιαδήποτε απαίτηση προσηκόντως επιβαλλόμενη, δυνάμει του άρθρου 26,

είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τέσσερα (4) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ ευρώ (20,000) ή και στις δύο αυτές ποινές, ενώ, σε περίπτωση που το αδίκημα είναι συνεχούς φύσεως, σε περαιτέρω χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει το ποσό των  πεντακοσίων ευρώ (500) ευρώ για κάθε μέρα κατά την οποία συνεχίζεται η διάπραξη του αδικήματος.

Παρακώλυση Εφόρου ή εντεταλμένων επιθεωρητών

29.—(1) Πρόσωπο το οποίο—

(α) Εσκεμμένα παρακωλύει, παρεμποδίζει ή παρενοχλεί τον Έφορο ή εντεταλμένο επιθεωρητή κατά την άσκηση των, δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών, εξουσιών ή καθηκόντων του,

(β) παραλείπει να συμμορφωθεί προς οποιαδήποτε απαίτηση του Εφόρου ή εντεταλμένου επιθεωρητή  προσηκόντως επιβαλλόμενη, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 22,

(γ) χωρίς εύλογη αιτία παραλείπει να δώσει  στον Έφορο ή στους εντεταλμένους επιθεωρητές άλλη βοήθεια ή πληροφορία την οποία εύλογα του ζητούν για σκοπούς εκπλήρωσης των καθηκόντων τους, δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα  δύο (2) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες (10,000) ευρώ ή και στις δύο αυτές ποινές.

(2) Πρόσωπο το οποίο παρέχοντας οποιαδήποτε πληροφορία, όπως αναφέρεται στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (1), προβαίνει σε δήλωση η οποία γνωρίζει ότι είναι παραπλανητική ή ανακριβής ή ψευδής είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10,000) ή και στις δύο αυτές ποινές.

(3) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δε δύνανται να ερμηνευθούν ότι επιβάλλουν σε οποιοδήποτε πρόσωπο την υποχρέωση να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση ή να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία η οποία δυνατό να το ενοχοποιήσει.

Απαγόρευση αποκάλυψης πληροφοριών

30. Πρόσωπο το οποίο αποκαλύπτει σε άλλο πρόσωπο πληροφορία την οποία εξασφάλισε κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδομένων Κανονισμών είναι ένοχο αδικήματος, εκτός αν η αποκάλυψη έγινε κατά την εκπλήρωση ή για σκοπούς εκπλήρωσης από αυτό ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο των καθηκόντων του, δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών, και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.

Ποινική ευθύνη

31. Όταν διαπράττεται αδίκημα το οποίο προβλέπεται στον παρόντα Νόμο, τότε, επιπρόσθετα με τον Διοικητικό Διευθυντή και αναλόγως του αδικήματος τον Επιστημονικό Διευθυντή,  ευθύνεται και ο αδειούχος , και αν ο αδειούχος είναι νομικό πρόσωπο, κάθε αξιωματούχος του που ευθύνεται για το εν λόγω αδίκημα.

Νοείται ότι  στην περίπτωση που ο αδειούχος είναι συνεταιρισμός, τότε ευθύνεται και κάθε ομόρρυθμος συνεταίρος ή πρόσωπο του οποίου του έχει ανατεθεί ή λαμβάνει μέρος στην διεύθυνση του συνεταιρισμού. Νοείται περαιτέρω ότι ο αδειούχος,  και τηρουμένου του περιεχομένου του άρθρου 32, αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο  κάθε διοικητικός σύμβουλος, εκτελεστικός διευθυντής, γραμματέας ή άλλος αξιωματούχος του ή αν πρόκειται για συνεταιρισμό κάθε ομόρρυθμος συνεταίρος ή πρόσωπο του οποίου του έχει ανατεθεί ή λαμβάνει μέρος στην διεύθυνση του συνεταιρισμού, διαπράττει το ίδιο αδίκημα και δύναται να κατηγορηθεί και να δικαστεί ωσάν να είχε διαπράξει ο ίδιος το αδίκημα τιμωρούμενος ανάλογα, εκτός αν αποδείξει, προς ικανοποίηση του δικαστηρίου, ότι το αδίκημα διαπράχθηκε χωρίς αυτός να το γνωρίζει και χωρίς να οφείλεται σε οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψή του.

Ευθύνη Νομικού Προσώπου –

32.-(1) Νομικό πρόσωπο είναι υπεύθυνο για τα αδικήματα που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο όταν αυτά διαπράττονται προς όφελός του, από οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο ενεργεί είτε ατομικά είτε ως μέλος οργάνου του νομικού προσώπου και το οποίο κατέχει στο νομικό αυτό πρόσωπο καθοριστική ή  ηγετική θέση που βασίζεται σε-

(α) εξουσία αντιπροσώπευσης του νομικού προσώπου∙ ή

(β) εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις εκ μέρους του νομικού προσώπου∙ ή

(γ) εξουσία να ασκεί έλεγχο εντός του νομικού προσώπου.

(2) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του εδαφίου (1), νομικό πρόσωπο δύναται να θεωρηθεί υπεύθυνο για τη διάπραξη των αδικημάτων που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο σε περίπτωση κατά την οποία η ελλιπής εποπτεία ή ο ελλιπής έλεγχος από πρόσωπο που καθορίζεται στο εδάφιο (1) έχει καταστήσει δυνατή τη διάπραξη των εν λόγω αδικημάτων προς όφελος του νομικού προσώπου από πρόσωπο το οποίο ενεργεί υπό τη δικαιοδοσία του.

(3) Η ευθύνη του νομικού προσώπου δυνάμει των πιο πάνω εδαφίων, δεν αποκλείει την ποινική δίωξη των φυσικών προσώπων που ενεργούν ως αυτουργοί, ηθικοί αυτουργοί ή συνεργοί στα αδικήματα που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο.

Τέλος