05 – Τροποποίηση του άρθρου 22 του βασικού νόμου με πλαγιότιτλο «Προσωρινό διάταγμα απομάκρυνσης θύματος».

Το άρθρο 22  του βασικού Νόμου τροποποιείται με την αντικατάσταση  του με το ακόλουθο άρθρο με νέο πλαγιό τιτλο:

«Προσωρινό διάταγμα απομάκρυνσης θύματος».

22.-(1) Το Δικαστήριο δύναται, έπειτα από μονομερή (ex parte) αίτηση του θύματος, μέλους της οικογένειας, της Αστυνομίας, του κατηγόρου, του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας,  του οικογενειακού συμβούλου ή , να εκδώσει προσωρινό διάταγμα απομάκρυνσης θύματος ή θυμάτων, μέχρις ότου καταχωριστεί και εκδικαστεί ποινική υπόθεση εναντίον υπόπτου ή κατηγορουμένου για αδίκημα βίας κατά γυναίκας.

Νοείται ότι όπου το θύμα είναι παιδί, ή αίτηση πέραν των πιο πάνω αναφερομένων, δύναται να υποβληθεί από  επίτροπο  διορισμένο δυνάμει των διατάξεων του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου για να  ασκεί γονικά δικαιώματα για το παιδί,

Νοείται περαιτέρω ότι στην περίπτωση που παιδί είναι παρών κατά τη διάπραξη του αδικήματος, το διάταγμα του Δικαστηρίου δύναται να περιλαμβάνει και την απομάκρυνση του παιδιού μαζί με το γονέα που είναι θύμα.

(2) Το Δικαστήριο δύναται, έπειτα από μονομερή (ex parte) αίτηση του θύματος, της Αστυνομίας, του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, οικογενειακού συμβούλου ή, όπου το θύμα είναι παιδί, πέραν των προαναφερόμενων, επιτρόπου διορισμένου δυνάμει των διατάξεων του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου για να  ασκεί γονικά δικαιώματα για το παιδί, να εκδώσει προσωρινό διάταγμα, με το οποίο να απαγορεύει στον κατηγορούμενο ή ύποπτο να εισέρχεται ή να πλησιάζει σε συγκεκριμένη απόσταση ή να παραμένει στην κατοικία ή στον χώρο διαμονής του θύματος ή και να το πλησιάζει στον χώρο εργασίας του ή άλλο χώρο που θα αποφασίσει το Δικαστήριο, μέχρις ότου καταχωριστεί και εκδικαστεί ποινική υπόθεση εναντίον του υπόπτου για αδίκημα βίας κατά γυναίκας.

(3) Το Δικαστήριο το συντομότερο δυνατόν εκδίδει προσωρινό διάταγμα κατόπιν υποβολής αιτήσεως, η οποία καταχωρίζεται, όπως προβλέπεται στα εδάφια (1) και (2) και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του θύματος ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου είναι σε θέση να έχει άμεση γνώση των γεγονότων ή εφόσον προσκομιστούν ενώπιον του οποιαδήποτε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία δημιουργούν εκ πρώτης όψεως κίνδυνο άσκησης βίας στην οικογένεια  ή επανάληψης του αδικήματος ή την ανάγκη προστασίας του θύματος από επηρεασμό ή άλλως πως, περιλαμβανομένων και καταθέσεων του θύματος ή άλλων προσώπων σε οποιαδήποτε μορφή, πιστοποιητικών, βεβαιώσεων ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου Νόμου.

(4) Το ως άνω προσωρινό διάταγμα ισχύει για περίοδο που δεν υπερβαίνει τις οκτώ (8) ημέρες από την ημέρα επίδοσής του στον ύποπτο και είναι επιστρεπτέο στο Δικαστήριο εντός της περιόδου αυτής, σε ώρα και ημέρα που θα ορίσει το Δικαστήριο.

(5) Κατά την ορισμένη από το Δικαστήριο ημέρα και ώρα, το Δικαστήριο ακούει τον ύποπτο ή κατηγορούμενο, καθώς και κάθε επηρεαζόμενο ή ενδιαφερόμενο πρόσωπο, που περιλαμβάνει και ανήλικο, που θα παρουσιασθεί και αποφασίζει κατά πόσο θα τερματίσει την ισχύ του διατάγματος ή θα το παρατείνει για περαιτέρω χρονική περίοδο η οποία δεν υπερβαίνει τις οκτώ (8) ημέρες.

(6) Το Δικαστήριο δύναται να παρατείνει έτι περαιτέρω την ισχύ του ως άνω προσωρινού διατάγματος για περίοδο την οποία κρίνει αναγκαία, χωρίς όμως η περίοδος ισχύος αυτού να δύναται να υπερβαίνει τις εξήντα (60) ημέρες στο σύνολό της για την περίοδο που προηγείται της άσκησης ποινικής δίωξης εναντίον του υπόπτου.

(7) Το θύμα δύναται να ζητήσει αναθεώρηση ή ακύρωση του διατάγματος, κατά την εκπνοή της καθοριζόμενης σε αυτό, περιόδου.

(8) Το Δικαστήριο δύναται, μετά την άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του υπόπτου, να εκδώσει διάταγμα απομάκρυνσης ή να παρατείνει το προσωρινό διάταγμα, με ισχύ μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης

(9) Η εκτέλεση διαταγμάτων εκδιδομένων δυνάμει του παρόντος άρθρου διενεργείται από την Αστυνομία με τη συμβολή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας

(10) Πρόσωπο που ενώ διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου βρίσκεται σε ισχύ, παραβαίνει οποιονδήποτε από τους όρους που περιλαμβάνονται σε αυτό ή παρεμποδίζει την εκτέλεση του, διαπράττει αδίκημα και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) έτη. Οι διατάξεις του άρθρου 15 του παρόντος Νόμου για ταχεία εκδίκαση υποθέσεων βίας εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις διάπραξης αδικημάτων κατά παράβαση των διατάξεων του εδαφίου αυτού».

Τέλος