05 – ΜΕΡΟΣ ΙΙ: ΕΘΝΙΚΕΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ – ΤΡΙΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΙΤΗΣΗ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ Ο ΠΕΡΙ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ 2024

Αίτηση υιοθεσίας από επιμελητές.	37. Οι επιμελητές υποβάλλουν αίτηση προς το Δικαστήριο για την υιοθεσία του παιδιού εντός τριών μηνών από την τοποθέτηση του παιδιού σε αυτούς.

Κριτήρια για υποβολή αίτησης υιοθεσίας.	38.- (1) Aίτηση υιοθεσίας παιδιού στο Δικαστήριο υποβάλλεται από επιμελητές, εφόσον πληρούνται τα ακόλουθα:

	(α) οι προϋποθέσεις του εδαφίου (1) του άρθρου 5 ή και

	(β) η αίτηση υποβάλλεται από τον βιολογικό πατέρα με τη σύζυγο ή τη συμβία του του ή από τη βιολογική μητέρα με τον σύζυγο ή συμβίο της, από κοινού και

	(γ) το προς υιοθεσία παιδί, κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης υιοθεσίας, πρέπει να έχει τη συνεχή διαμονή του για τουλάχιστο τρεις μήνες στη Δημοκρατία και να διαμένει με τους επιμελητές τρεις μήνες πριν την υποβολή της αίτησης. Νοείται ότι υιοθετημένος, ο οποίος υιοθετήθηκε ή υιοθετείται από πρόσωπα ή πρόσωπο που αναφέρονται πιο πάνω, έπειτα από δικαστική διαδικασία, η οποία έγινε δυνάμει των άρθρων, 71 ή 72 ή 73 εξαιρούνται από την παρούσα πρόνοια.

	(δ) η ελάχιστη διαφορά ηλικίας του υιοθετούντος και υιοθετουμένου είναι είκοσι πέντε χρόνια και η μέγιστη σαράντα πέντε χρόνια.

	Νοείται ότι οι περιορισμοί όσον αφορά τη διαφορά ηλικίας μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετουμένου δεν ισχύουν αν πρόκειται για υιοθεσία τέκνου του ή της συζύγου του αιτητή, αλλά εν πάση περιπτώσει η ελάχιστη διαφορά ηλικίας μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετούμενου δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 25 έτη.

	Νοείται περαιτέρω ότι, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψη το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, το Δικαστήριο δύναται, να παρεκκλίνει από τα όρια ηλικίας που αναφέρονται στο παρόν άρθρο, εφόσον η αίτηση υιοθεσίας υποβάλλεται –

	(i) από συγγενικά άτομα του υιοθετουμένου,

	(ii) από ανάδοχους γονείς ή πρώην ανάδοχους γονείς του υιοθετουμένου,

	(iii) για παιδιά με αναπηρία,

	(iv) από πρόσωπο, το οποίο υπήρξε ανάδοχος γονέας, παιδιού του οποίου η άσκηση της γονικής μέριμνας είχε ανατεθεί στο Διευθυντή πριν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του·

	(2) Αίτηση υιοθεσίας υποβάλλεται από έναν μονήρη επιμελητή εφόσον πρόκειται για υιοθεσία:

	(α) συγγενικού παιδιού,

	(β) παιδιού με αναπηρία που οι ανάγκες του μπορούν να καλυφτούν από ένα μόνο πρόσωπο,

	(γ) ανάδοχου παιδιού του αιτητή,

	(δ) πρoσώπου του οποίου η άσκηση της γονικής μέριμνας είχε ανατεθεί στον Διευθυντή πριν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του

	(ε) παιδιού αποβιώσαντος συζύγου

	(στ) παιδιού με το οποίο ο αιτητής έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σχέση προς το συμφέρον του παιδιού.

Συναίνεση για υιοθεσία.	39. Για την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας απαιτείται –

	(α) η συναίνεση των γονέων ή ασκούντων τη γονική μέριμνα του παιδιού, Νοείται ότι η συναίνεση της μητέρας του ανηλίκου δεν μπορεί να δοθεί, αν δεν έχουν συμπληρωθεί τρεις τουλάχιστο μήνες από τη γέννηση του παιδιού · Νοείται περαιτέρω ότι η συναίνεση του Διευθυντή δεν μπορεί να δοθεί εάν δεν παρέλθει ένα έτος από την ανάληψη της φροντίδας ή και της γονικής μέριμνας του παιδιού από τον Διευθυντή.

	(β) η συναίνεση του ή της συζύγου του αιτητή ή συμβίας ή συμβίου, στην περίπτωση του άρθρου 39(β),

	(γ) η συναίνεση του προς υιοθεσία παιδιού, αν το επιτρέπει η ηλικία και ο βαθμός ωριμότητας του,

23(I) του 1996.	(δ) η συναίνεση μόνο από τον ένα γονέα εάν ισχύουν για τον άλλο γονέα οι προϋποθέσεις μη λήψης συναίνεσης δυνάμει του άρθρου 42.

Συναίνεση ενώπιον του Δικαστηρίου ή των Προξενικών Αρχών της Δημοκρατίας.	40. Η συναίνεση υιοθεσίας δίνεται κατά τον καθορισμένο τύπο ενώπιον του Δικαστηρίου ή των προξενικών Αρχών της Δημοκρατίας στην περίπτωση που αυτή δίνεται εκτός της Δημοκρατίας.Νοείται ότι συναίνεση που δόθηκε σε διαδικασία υιοθεσίας στο εξωτερικό λογίζεται ότι είναι συναίνεση που δόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 39.

Απόσυρση συναίνεσης.	41. Η συναίνεση για υιοθεσία μπορεί να αποσυρθεί σε οποιοδήποτε χρόνο πριν από την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας, αν το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό είναι εύλογο υπό τις περιστάσεις με βάση και τις απόψεις των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας.

Περιπτώσεις μη απαίτησης συναίνεσης από γονέα ή ασκούντα τη γονική μέριμνα.	42.- Το Δικαστήριο, μετά από αίτηση που υποβάλλεται από ενδιαφερόμενο πρόσωπο και αφού αυτό ακουστεί προηγουμένως, δύναται να μην απαιτήσει τη συναίνεση του γονέα ή ασκούντα τη γονική μέριμνα, αν ικανοποιηθεί ότι συντρέχει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιστάσεις:

	(α) ο γονέας ή ασκών τη γονική μέριμνα του παιδιού έχει πεθάνει και δεν υπάρχουν συγγενείς που να έχουν επιδείξει ενδιαφέρον ή να είναι κατάλληλοι να αναλάβουν τη φροντίδα του,

	(β) το παιδί έχει εγκαταλειφθεί από τον γονέα ή τον ασκούντα τη γονική μέριμνα και δεν έχει καμία επικοινωνία με το παιδί για τουλάχιστον ένα χρόνο ή συστηματικά το κακομεταχειρίζεται ή ασκεί βία σε σοβαρό βαθμό ή συστηματικά το κακομεταχειρίζεται ή ασκεί βία εναντίον του σε σοβαρό βαθμό,

	(γ) το παιδί είναι έκθετο,

	(δ) ο γονέας ή ασκών τη γονική μέριμνα δεν είναι σε θέση να δώσει τη συναίνεσή του λόγω της διανοητικής του κατάστασης,

	(ε) έχει αφαιρεθεί από τους γονείς η γονική μέριμνα, σύμφωνα με τον περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμο, όπως αυτό εκάστοτε τροποποιείται η αντικαθίσταται, με αποτέλεσμα το παιδί να βρίσκεται υπό τη νομική φροντίδα ή και επιμέλεια του Διευθυντή ή επιτρόπου για τουλάχιστον ένα χρόνο και δεν εκκρεμεί οποιαδήποτε αίτηση γονικής μέριμνας ενώπιον του Δικαστηρίου για μεταβολή των συνθηκών με βάση το άρθρο 20 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου ήθελε τροποποιήσει ή αντικαταστήσει αυτόν.


Έκδοση Διατάγματος Υιοθεσίας.	43. -(1) Το Δικαστήριο εκδίδει το διάταγμα υιοθεσίας παιδιού, αφού ικανοποιηθεί ότι –

	(α) η συναίνεση που απαιτείται σύμφωνα με τα άρθρα 39 και 40 έχει δοθεί, με πλήρη επίγνωση της φύσεως των αποτελεσμάτων της υιοθεσίας εκτός εάν ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 42,

	(β) η έκδοση του διατάγματος υιοθεσίας είναι προς το συμφέρον του προς υιοθεσία παιδιού, λαμβανομένων υπόψη και των επιθυμιών του, αν το επιτρέπει η ηλικία και ο βαθμός ωριμότητας του,

	(γ) για τρεις τουλάχιστον συνεχείς μήνες πριν από την έκδοση του διατάγματος, ο ανήλικος διέμενε και συνεχίζει να διαμένει με τους επιμελητές και τελεί υπό την επιμέλειά τους, τηρουμένης της παραγράφου (γ) του εδαφίου (1) του άρθρου 38,

	(δ) οι επιμελητές δεν έχουν λάβει ούτε συμφώνησαν να δώσουν και κανένα άλλο πρόσωπο δεν έχει λάβει ή συμφώνησε να δώσει στους γονείς ή τους επιμελητές οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ή άλλη αμοιβή ως αντάλλαγμα για την υιοθεσία,

	(ε) το προς υιοθεσία παιδί δεν έχει λάβει ούτε συμφώνησε να δώσει και κανένα άλλο πρόσωπο δεν έχει λάβει ή συμφώνησε να δώσει στο παιδί οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ή άλλη αμοιβή ως αντάλλαγμα για την υιοθεσία,

	(στ) ο γονέας ή ασκών τη γονική μέριμνα του προς υιοθεσία παιδιού δεν έχει λάβει ούτε συμφώνησε να δώσει και κανένα άλλο πρόσωπο δεν έχει λάβει ή συμφώνησε να δώσει στο γονέα ή ασκούντα τη γονική μέριμνα του παιδιού οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ή άλλη αμοιβή ως αντάλλαγμα για την υιοθεσία,

	(ζ) οι επιμελητές του προς υιοθεσία παιδιού έχουν πιστοποιητικό καταλληλότητας από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 12 και 13,

	(η) ο Λειτουργός δηλώνει στο Δικαστήριο το επιτυχές συνταίριασμα των επιμελητών με το παιδί,

	(θ) πληρούνται τα κριτήρια υποβολής της αίτησης.

	(2) Για την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας ενηλίκου ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 52.

Απόφαση δικαστηρίου.	44.-(1) Η απόφαση του Δικαστηρίου σε αίτηση υιοθεσίας εκδίδεται εντός εύλογου χρονικού διαστήματος για να εξυπηρετείται το καλώς νοούμενο συμφέρον του παιδιού.

	(2) Ο Πρωτοκολλητής του Δικαστηρίου αποστέλλει αντίγραφο του διατάγματος υιοθεσίας στον Διευθυντή εντός επτά ημερών από την έκδοση του.

Δυνατότητα Δικαστηρίου επιβολής όρων.	45. (1) Το Δικαστήριο, κατά την έκδοση του διατάγματος υιοθεσίας, θέτει ως όρο την υποχρεωτική συνεργασία των υιοθετούντων
	(α) με Λειτουργό για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών από την έκδοση του διατάγματος.
	(β) με παιδοψυχίατρο ή και ψυχολόγο για τουλάχιστον τρεις συνεδρίες ετησίως για περίοδο πέντε ετών από την έκδοση του διατάγματος.

	(2) Το Δικαστήριο δύναται να θέτει οποιουσδήποτε όρους που υπό τις περιστάσεις κρίνει αναγκαίους, για να διασφαλίζει το συμφέρον του παιδιού μέχρι πέντε έτη από την ημερομηνία έκδοσης του διατάγματος υιοθεσίας και σύμφωνα με το άρθρο 57.

	(3) Οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργεί κατά παράβαση των διατάξεων των εδαφίων (1) και (2) υπόκειται στις διατάξεις του εδαφίου (3) του άρθρου 57.

Προσωρινό διάταγμα υιοθεσίας.	46. (1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, το Δικαστήριο μπορεί, ενώ εκκρεμεί αίτηση υιοθεσίας να αναβάλει την οριστική απόφασή του επί του θέματος και να εκδώσει προσωρινό διάταγμα υιοθεσίας που να αναθέτει την επιμέλειατου παιδιού στους αιτητές επιμελητές για δοκιμαστική περίοδο που δεν θα υπερβαίνει τους έξι μήνες και με όρους που το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίους αναφορικά με τη συντήρηση, την υγεία, την εκπαίδευση, την προστασία και γενικά την ευημερία του παιδιού.

	(2) Προσωρινό διάταγμα υιοθεσίας εκδίδεται νοουμένου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 43, επιφυλασσόμενης πάντοτε της εξουσίας του Δικαστηρίου με βάση το άρθρο 45.

	(3) Προσωρινό διάταγμα υιοθεσίας δεν αποτελεί διάταγμα απλής ή πλήρους υιοθεσίας κατά την έννοια του παρόντος Νόμου.

Διάταγμα απλής υιοθεσίας.	47. Το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα απλής υιοθεσίας, νοουμένου ότι έχει ικανοποιηθεί από τον Λειτουργό ότι η διατήρηση της επικοινωνίας του παιδιού με την βιολογική του οικογένεια είναι προς το συμφέρον του και να καθορίσει όρους όπου κρίνεται απαραίτητο.

Μετατροπή διατάγματος απλής υιοθεσίας σε διάταγμα πλήρους υιοθεσία.	48. Το Δικαστήριο δύναται να μετατρέψει το διάταγμα απλής υιοθεσίας σε πλήρη υιοθεσία, μετά από γραπτή αίτηση των υιοθετούντων ή του υιοθετούμενου εάν το επιτρέπει η ηλικία και ο βαθμός ωριμότητας του ή του Διευθυντή. Σε τέτοια περίπτωση, το Δικαστήριο ζητά την ετοιμασία έκθεσης από τον Επαρχιακό Λειτουργό Ευημερίας, της επαρχίας διαμονής του παιδιού προτού λάβει την τελική του απόφαση και νοουμένου ότι ικανοποιηθεί ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού.

Διάταγμα υιοθεσίας για άτομο που έχει ήδη υιοθετηθεί.	49. Τηρουμένων των προνοιών του άρθρου 38, διάταγμα υιοθεσίας είναι δυνατό να εκδοθεί και αναφορικά με πρόσωπο που έχει ήδη υιοθετηθεί εφόσον –

	(α) πρόκειται για παιδί που έχει ήδη υιοθετηθεί από τον ή την σύζυγο ή από τον συμβίο ή την συμβία του υιοθετούντος,

	(β) ο προηγούμενος υιοθετήσας έχει αποβιώσει.

Απαγόρευση μετακίνησης παιδιού από τους επιμελητές χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου.	50. (1) Από την ημερομηνία υποβολής αίτησης μέχρι την έκδοση του διατάγματος υιοθεσίας, ο γονέας ή ο ασκών τη γονική μέριμνα που έχει δώσει τη συναίνεσή του για την έκδοση του διατάγματος υιοθεσίας ή άλλο πρόσωπο δεν έχει δικαίωμα να μετακινήσει το παιδί υπό την επιμέλεια των επιμελητών, εκτός αν το επιτρέψει το Δικαστήριο, νοουμένου ότι έχει ακούσει τις απόψεις του Λειτουργού και εφόσον το επιβάλλει το συμφέρον του παιδιού.

	(2) Οποιοδήποτε πρόσωπο ενεργεί κατά παράβαση των διατάξεων του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τα δύο χιλιάδες ευρώ ή και τις δύο ποινές.

	(3) Το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει, επιπρόσθετα από οποιαδήποτε ποινή, την επιστροφή του παιδιού στον επιμελητή ή στο πρόσωπο που είχε την επιμέλειά του.

	(4) Το Δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτηση ενδιαφερόμενου προσώπου, που βασίζεται σε εύλογες υπόνοιες ότι πρόσωπο προτίθεται να μετακινήσει το παιδί κατά παράβαση των διατάξεων του εδαφίου (1), να εκδώσει διάταγμα που να απαγορεύει στο πρόσωπο αυτό να μετακινήσει το παιδί.

Επιστροφή παιδιού στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. .	51. (1) Επιμελητές, οι οποίοι παραλείπουν να υποβάλουν αίτηση υιοθεσίας μέσα σε περίοδο τριών μηνών από την τοποθέτηση παιδιού σ’ αυτούς ή ειδοποιούν τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας ότι δεν προτίθενται να προχωρήσουν σε αίτηση υιοθεσίας, οφείλουν σε διάστημα επτά ημερών από τη συμπλήρωση των τριών μηνών, ή από την ειδοποίηση που έδωσαν, να παραδώσουν το παιδί στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.
	(2) Στην περίπτωση του εδαφίου (1), εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 35 και 36 και οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας προβαίνουν αμέσως σε ενέργειες για διευθετήσεις εναλλακτικής φροντίδας του παιδιού.

Κριτήρια για έκδοση Διατάγματος υιοθεσίας για ενήλικο πρόσωπο.	52. Το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα υιοθεσίας για πρόσωπο που έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο και δεν ξεπερνά το εικοστοπέμπτο έτος της ηλικίας του στις ακόλουθες περιπτώσεις:

	(α) το πρόσωπο είναι παιδί ενός εκ των δύο αιτητών ή οι αιτητές ήταν ανάδοχοι του προσώπου πριν το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του και

	(β) ο γάμος ή η πολιτική συμβίωση των αιτητών, άντρα και γυναίκας έχει διάρκεια τουλάχιστον τριών χρόνων και

	(γ) οι αιτητές είναι πολίτες της Δημοκρατίας και έχουν τη νόμιμη, συνήθη διαμονή τους στη Δημοκρατία ή είναι υπήκοοι άλλης χώρας και κατά τα αμέσως πριν από την υποβολή της αιτήσεως δύο συνεχή χρόνια είχαν τη συνήθη, νόμιμη διαμονή τους στη Δημοκρατία, και

	(δ) το προς υιοθεσία άτομο είχε τη συνήθη και νόμιμη διαμονή του στη Δημοκρατία τουλάχιστον τρία συνεχή χρόνια πριν την ενηλικίωση του και διέμενε με τους αιτητές.

Μη απαίτηση έκθεσης καταλληλότητας για υιοθεσία ενήλικου προσώπου.	53. Για την έκδοση διατάγματος υιοθεσίας για πρόσωπο που έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του δεν ισχύουν οι πρόνοιες του Νόμου που προβλέπονται για τη διερεύνηση και έγκριση καταλληλότητας των αιτητών ούτε η περίληψη σε Μητρώο Υποψήφιων Υιοθετούντων Γονέων ούτε η διαδικασία συνταιριάσματος.