13 – Ποινική ευθύνη

12.-(1) Σε περίπτωση που διαπράττεται από νομικό πρόσωπο οποιοδήποτε αδίκημα, κατά παράβαση του παρόντος Νόμου ή του Κανονισμού (ΕΕ) 2024/1083, η ποινική δίωξη για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο δύναται να προωθηθεί ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, σε σχέση με την πράξη ή την παράλειψη που συνιστά το αδίκημα, έχει επιβληθεί, δυνάμει άλλης νομοθεσίας, οποιαδήποτε άλλη κύρωση διοικητικής φύσης, περιλαμβανομένου οποιουδήποτε διοικητικού προστίμου:

Νοείται ότι, σε τέτοια περίπτωση, η ποινή που επιβάλλεται από το Δικαστήριο για ποινικό αδίκημα που δημιουργείται βάσει του παρόντος Νόμου είναι επιπρόσθετη προς οποιαδήποτε τέτοια διοικητική κύρωση ή πρόστιμο.

(2) Σε περίπτωση που διαπράττεται ποινικό αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο, από νομικό πρόσωπο ή από πρόσωπο που ενεργεί εκ μέρους νομικού προσώπου, και αποδεικνύεται είτε ότι έχει διαπραχθεί με τη συγκατάθεση ή συνενοχή ή έγκριση είτε ότι έχει διευκολυνθεί από την επιδειχθείσα αμέλεια φυσικού προσώπου το οποίο, κατά το χρόνο διάπραξης του ποινικού αδικήματος, κατέχει θέση συμβούλου, διευθυντή, γραμματέα ή άλλη παρόμοια θέση στο νομικό πρόσωπο ή εμφανίζεται ότι ενεργεί με τέτοια ιδιότητα, το εν λόγω φυσικό πρόσωπο είναι ένοχο του ίδιου ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται στην ποινή που προβλέπεται για το αδίκημα αυτό.

(3) Όταν μέλος νομικού προσώπου, το οποίο δεν είναι διευθύνων σύμβουλος ή διευθυντής, ασκεί αρμοδιότητες διευθύνοντος συμβούλου ή διευθυντή, εφαρμόζονται, σε σχέση με τις πράξεις ή παραλείψεις του, οι διατάξεις του εδαφίου (2), ως εάν το πρόσωπο αυτό να ήταν διευθύνων σύμβουλος ή διευθυντής του νομικού προσώπου.

Τέλος