04 – Μεταβατική διάταξη
4. Ανεξαρτήτως των προνοιών της παραγράφου (β) του Κανονισμού 3, της παραγράφου (γ) του Κανονισμού 6, του Κανονισμού 8 και του Πίνακα των βασικών κανονισμών, οδοντίατρος ο οποίος κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των παρόντων Κανονισμών είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο , θεωρείται ως ειδικός ενδοδοντολόγος, παιδοδοντίατρος ή περιοδοντολόγος δυνάμει του άρθρου 15Α του Νόμου, εάν ικανοποιεί το Οδοντιατρικό Συμβούλιο ότι:
(1) έχει αποκτήσει τίτλο εξειδίκευσης ή/και μεταπτυχιακό τίτλο στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία πριν τις 27/3/2009 από πανεπιστημιακό κέντρο μετά την περάτωση μονοετούς τουλάχιστον πλήρους μεταπτυχιακής εκπαίδευσης η οποία περιελάμβανε υποχρεωτική πρακτική και θεωρητική διδασκαλία στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό κέντρο, στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία αντίστοιχα, σύμφωνα με την οποία απαιτείτο η συνεχής φυσική παρουσία και προσωπική συμμετοχή του στις δραστηριότητες τέτοιου πανεπιστημιακού κέντρου,ή
(2) είχε, πριν τις 27/3/2009, γίνει αποδεκτός ή ξεκινήσει την εκπαίδευσή του σε πανεπιστημιακό κέντρο για απόκτηση τίτλου εξειδίκευσης ή/και μεταπτυχιακού τίτλου στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία, μονοετούς τουλάχιστον πλήρους μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, η οποία περιελάμβανε υποχρεωτική πρακτική και θεωρητική διδασκαλία στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό κέντρο, στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία αντίστοιχα, σύμφωνα με την οποία απαιτείτο η συνεχής φυσική παρουσία και προσωπική συμμετοχή του στις δραστηριότητες τέτοιου πανεπιστημιακού κέντρου.
Για τους σκοπούς του παρόντος Κανονισμού, «πανεπιστημιακό κέντρο» σημαίνει πανεπιστημιακό κέντρο, κέντρο περιθάλψεως, εκπαιδεύσεως και έρευνας, ή νοσοκομειακό ίδρυμα, που λειτουργεί στη Δημοκρατία ή λειτουργεί στο εξωτερικό και αναγνωρίζεται ως τέτοιο από τις αρμόδιες αρχές της χώρας στην οποία λειτουργεί, εγκεκριμένο από το Οδοντιατρικό Συμβούλιο.
Τέλος
Σύμφωνα με το άρθρο 63 της Οδηγίας 2005/35/ΕΚ τα κράτη μέλη θα έπρεπε να συμμορφωθούν με την συγκεκριμένη οδηγία μέχρι τις 20/10/2007. Η ημερομηνία 27/03/2009 που τέθηκε σε μερική συμμόρφωση η Κυπριακή Δημοκρατία με την ευρωπαϊκή οδηγία δεν αναφέρεται πουθενά στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες και είναι αμφίβολη η δεσμευτικότητα της εν λόγω ημερομηνίας. Θα μπορούσε η μεταβατική διάταξη του κανονισμού να τροποποιηθεί ως ακολούθως:
«Ανεξαρτήτως των προνοιών της παραγράφου (β) του Κανονισμού 3, της παραγράφου (γ) του Κανονισμού 6, του Κανονισμού 8 και του Πίνακα των βασικών κανονισμών, οδοντίατρος ο οποίος κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος των παρόντων Κανονισμών είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο, θεωρείται ως ειδικός ενδοδοντολόγος, παιδοδοντίατρος ή περιοδοντολόγος δυνάμει του άρθρου 15Α του Νόμου, εάν ικανοποιεί το Οδοντιατρικό Συμβούλιο ότι:
Έχει αποκτήσει τίτλο εξειδίκευσης ή/και πιστοποιητικό μεταπτυχιακών σπουδών και/ή μεταπτυχιακό τίτλο στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού από πανεπιστημιακό κέντρο μετά την περάτωση μονοετούς τουλάχιστον πλήρους μεταπτυχιακής εκπαίδευσης η οποία περιλάμβανε υποχρεωτική πρακτική και θεωρητική διδασκαλία στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό κέντρο στην ενδοδοντολογία, παιδοδοντιατρική ή περιοδοντολογία αντίστοιχα, σύμφωνα με την οποία απαιτείτο η συνεχής φυσική παρουσία και προσωπική συμμετοχή του στις δραστηριότητες τέτοιου πανεπιστημιακού κέντρου.»
Ακόμη θα μπορούσε να υπάρχει μια μεταβατική περίοδος όπου οδοντίατροι που το πτυχίο τους δεν πληρεί τα κριτήρια για ειδικότητα να τεθεί και κάποιο χρονικό πλαίσιο αποδεδειγμένης προϋπηρεσίας, τουλάχιστον 10 ετών, που θα πρέπει να πληρείται, το οποίο να γεφυρώνει εν μέρει τη διαφορά του μονοετούς σε σχέση με το τριετές μεταπτυχιακό ή και συμπληρωματική εκπαιδευση καθορισμένη από το οδοντιατρικό συμβούλιο.
Το Οδοντιατρικό Συμβούλιο προτείνει όπως οι μεταβατικές διατάξεις ισχύσουν για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης του σχετικού κανονισμού. Δηλαδή, το προτεινόμενο πλαίσιο προβλέπει ότι, από τη στιγμή που η απόφαση δημοσιευτεί επισήμως, θα παρέχεται ένα εξάμηνο περιθώριο για την προσαρμογή των εμπλεκομένων επαγγελματιών στις νέες ρυθμίσεις που εισάγονται μέσω των μεταβατικών διατάξεων.
Να προστεθεί και « προσθετολόγος»
4(1) Να προστεθεί και « προσθετολογία»
4(2) Να προστεθεί και « προσθετολογία»
Γιατί υπάρχει αυτή η μεταβατική διάταξη; Πως θα ωφεληθεί η οδοντιατρική επιστήμη και οι ασθενείς αν τιτλοφορηθούν εξειδικευμένοι παίδο-, ένδο-, και πέριο-δοντολόγοι όσοι έλαβαν ΜΟΝΟΕΤΗ τέτοια εκπαίδευση έως το 2009 (μέχρι προ 15ετίας δηλαδή);
Πώς θα ωφεληθεί “η ασφάλεια των πολιτών, η εξέλιξη της οδοντιατρικής επιστήμης στην Κύπρο, η διασφάλιση της ποιότητας και την ανάπτυξη του επαγγέλματος με διεθνή πρότυπα” (παράθεση από εύστοχο σχόλιο του Δρ Πογιατζή για την Προσθετική, που όμως απηχεί και στις λοιπές εξειδικεύσεις) όταν αποδίδεται τέτοιος τίτλος σε οδοντιάτρους που θα μπορούσαν εν δυνάμει να είναι και 40 ετών τώρα, δηλαδή με ακόμη 25 πλήρη έτη ενεργούς δράσης μέχρι το συντάξιμο ηλικιακό όριο, κατά τα οποία θα δύνανται να ασκούν την εξειδίκευσή τους; Και γιατί εκείνοι να φέρουν τον ίδιο τίτλο τη στιγμή που η διεθνής οδοντιατρική κοινότητα αναγνωρίζει σαν επαρκή εκπαίδευση την κατ’ ελάχιστον 3ετία; Η οποία μάλιστα υπήρχε στα ανα την υφήλιο εκπαιδευτικά κέντρα (που κάνουν σωστά τη δουλειά τους…) από τον προηγούμενο κιόλας αιώνα; (αρκετά νωρίτερα από το 2009 που αναφέρει η μεταβατική διάταξη).
Ενδεικτικά, μιας και στη συζήτηση αναφέρονται τα διεθνή πρότυπα με κουβέντες όπως, “αναγνωρισμένη σε πολλές χώρες “, “αναγνωρισμένη ειδικότητα παγκοσμίως (σε Ε.Ε., ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστραλία)”, “ανάπτυξη του επαγγέλματος με διεθνή πρότυπα” (και πάλι παράθεση από το εύστοχο σχόλιο του Δρ. Πογιατζή για την για την Προσθετική, που όμως απηχεί και στις λοιπές εξειδικεύσεις), κρίνω σκόπιμο να αναφερθεί οτι οι εν λόγω χώρες έχουν και τη δυνατότητα να “παράγουν” τους ειδικούς τους με τις ανάλογες υποδομές. Ενδεικτικά, στο (κοντινό για την Κύπρο παράδειγμα) Ηνωμένο Βασίλειο η κάθε ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ – Registered Residency – είναι 5ετούς (!) διάρκειας ΕΜΜΙΣΘΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ σε μεγάλης κλίμακας νοσηλευτικά κέντρα, μετά από απαιτητικές εισαγωγικές εξετάσεις. Ενώ όλα τα άλλα λέγονται απλώς μετεκπαιδεύσεις ή κλινικές εξειδικεύσεις [MClinDent, MSc, Diploma], προϋποθέτουν δε και καταβολή διδάκτρων & εξετάστρων για την απόκτησή τους. Η Γερμανία, ομοίως, ειδικεύει τους οδοντιάτρους της μέσω νοσοκομειακής έμμισθης ειδικότητας σε Πανεπιστημιακά, Στρατιωτικά ή Πολιτικά νοσοκομεία, και έχει αυστηρές εξαγωγικές εξετάσεις. Παρόμοιο δρόμο ακολουθούν και οι Σκανδιναβικές χώρες. Στις ΗΠΑ η δομημένη 3ετής μετεκπαίδευση είναι κλασσικός θεσμός πολύ πριν από το 2000 εξ όσων λίγων γνωρίζω χωρίς ίδια πείρα, αλλά ας τοποθετηθούν επί τούτου άλλοι συνάδελφοι που έλαβαν τέτοια εκπαίδευση εκεί.
Με αυτά τα δεδομένα, για ποιο λόγο το 2025 η Κύπρος, ως κράτος – μέλος Ε.Ε. να αναγνωρίζει “ειδικευμένους” τους συναδέλφους μονοετούς εκπαίδευσης; Πως αυτό συνάδει με το προφίλ του Ευρωπαίου Οδοντιάτρου που προτείνει το CED – Council of European Dentists? Αν θέλει μια χώρα να υιοθετεί θεσμούς, άλλων χωρών, σκόπιμο θα είναι να (ανα)φέρει και τις υποδομές των αυτών χωρών (εν προκειμένω να μπορεί να καταρτίσει αξιοπρεπώς τους “ειδικευμένους” οδοντιάτρους εντός των – όποιων – σχολών της, ώστε να έχει κάποια κριτήρια σύγκρισης των τίτλων από την αλλοδαπή) και να εφαρμόζει καθολικά (και όχι εκλεκτικά…) τα πρότυπα που ισχύουν στις εν λόγω χώρες. Ακόμη και η γειτονική Ελλάδα (προσπαθεί να) καταρτίζει τους οδοντιάτρους της στις 2 κρατικές (όχι ιδιωτικές…) οδοντιατρικές σχολές της, εκτός από το να αναγνωρίζει (κατά το δοκούν μάλιστα) τους ήδη εξειδικευμένους συναδέλφους. Κι αν ακόμη δεν είναι έτοιμες οι υποδομές για την εγχώρια “παραγωγή ειδικών”, τότε τουλάχιστον στην αναγνώριση αυτών ας τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις. Αλήθεια, πόσο πιθανό είναι να αναγνωριστεί στη Γερμανία, στη Γαλλία, στο ΗΒ, στη Σουηδία ως ισότιμος εξειδικευμένος παιδοδοντίατρος, ενδοδοντιστής ή περιοδοντολόγος ένας συνάδελφος μονοετούς μετεκπαίδευσης με τους λοιπούς ακολουθούντες την κυρία οδό που ισχύει στην εκάστοτε χώρα; Κι αν εκεί αυτό “δε θα περνούσε”, γιατί να “περάσει” στην Κύπρο, η οποία αξιώνει και ισότητα κράτους – μέλους με (όσες είναι από) τις προαναφερόμενες; Και τέλος πάντων πόσοι είναι οι ωφελούμενοι συνάδελφοι αυτών των μεταβατικών διατάξεων που θα πρέπει να απασχοληθεί και ολόκληρη νομοθεσία; Και τί έχουν να κερδίσουν στην επαγγελματική τους ζωή συγκριτικά με τη μέχρι σήμερα πρακτική τους; Και κατά πόσο συμφωνούν με τούτου οι “κανονικά” [3-ετία τουλάχιστον] μετεκπαιδευμένοι πέριο-, ένδο-, παιδο-οδοντίατροι, στην εξομοίωση δηλαδή του δικού τους τίτλου με τους συναδέλφους μονοετούς μετεκπαίδευσης;
Κλείνοντας, ας μην περνάει στη λήθη η αναστάτωση που επικράτησε πρόσφατα με κάτι παρόμοιες “μεταβατικές διατάξεις” κατά τις διαδικασίες αναγνώρισης της Στοματικής & Γναθοπροσωπικής Χειρουργικής (και κατόπιν της μικρότερης Στοματικής – Οδοντοφατνιακής Χειρουργικής) ως ιατρικής ή/και οδοντιατρικής ειδικότητας αντίστοιχα, τόσο σε Κύπρο, όσο και σε Ελλάδα, και εν τέλει πόσοι πραγματικά ωφελήθηκαν ή ζημιώθηκαν από αυτές. Το σύνολο των πολιτών – ασθενών πάντως, για τους οποίους διατεινόμεθα οτι θα διασφαλιστεί η ποιότητα και η ενημερωμένη περίθαλψη, βρέθηκε (και ενίοτε ακόμη βρίσκεται) σε παραπλανητική σύγχυση.