To provide the best experiences, we use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Read more
The technical storage or access is strictly necessary for the legitimate purpose of enabling the use of a specific service explicitly requested by the subscriber or user, or for the sole purpose of carrying out the transmission of a communication over an electronic communications network.
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes.
The technical storage or access that is used exclusively for anonymous statistical purposes. Without a subpoena, voluntary compliance on the part of your Internet Service Provider, or additional records from a third party, information stored or retrieved for this purpose alone cannot usually be used to identify you.
The technical storage or access is required to create user profiles to send advertising, or to track the user on a website or across several websites for similar marketing purposes.
Κίνητρα για επαναπατρισμό εργαζομένων (ταλέντων) Τα φορολογικά κίνητρα για τον επαναπατρισμό εργαζομένων πρέπει να είναι στοχευμένα και να συνδέονται άμεσα με την προσέλκυση επιχειρηματικότητας, καινοτομίας και επενδύσεων. Δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να παρέχονται κίνητρα απλώς και μόνο για να επιστρέψουν στην Κύπρο άτομα που θα εργαστούν ως υπάλληλοι χωρίς να συνεισφέρουν σε νέες θέσεις εργασίας, κύκλο εργασιών ή τεχνογνωσία. Πρόταση: Τα κίνητρα πρέπει να αφορούν: Επαναπατρισμό εργαζομένων που ιδρύουν καινοτόμες επιχειρήσεις ή start-ups. Επαγγελματίες που φέρνουν στην Κύπρο νέες επενδύσεις ή σημαντικό κύκλο εργασιών. Εξειδικευμένα στελέχη που καλύπτουν υψηλής τεχνογνωσίας θέσεις, οι οποίες σήμερα είναι κενές. 2. Σύνδεση φορολογικής μεταρρύθμισης με την υπογεννητικότητα Η φορολογική μεταρρύθμιση πρέπει να είναι δίκαιη και να στοχεύει παράλληλα στην αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν λαμβάνεται υπόψη το οικογενειακό εισόδημα και η οικογενειακή κατάσταση. Η πρόταση του συμπολίτη μας Christos Constantinou για τη Θέσπιση Ενιαίας Οικογενειακής Φορολόγησης είναι άρτια τεκμηριωμένη και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, καθώς εξασφαλίζει δικαιότερη φορολογική επιβάρυνση και παράλληλα ενισχύει την οικογένεια. 3. Αφορολόγητο όριο και φορολογικές κλίμακες Δεν θεωρώ σκόπιμη την αλλαγή του αφορολόγητου ορίου και των φορολογικών κλιμάκων. Η παρούσα φορολογική πολιτική στην Κύπρο θεωρείται ανταγωνιστική σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ε.Ε. Η ενσωμάτωση της Οικογενειακής Φορολόγησης θα καταστήσει το σύστημα ακόμη πιο δίκαιο χωρίς να απαιτούνται ριζικές αλλαγές στις κλίμακες. Διατηρώντας το υφιστάμενο πλαίσιο, το κράτος συνεχίζει να εξασφαλίζει δημοσιονομικά πλεονάσματα. Αυτά τα πλεονάσματα μπορούν να κατευθυνθούν σε ουσιαστικές κοινωνικές πολιτικές και στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Ενδεικτικές προτεραιότητες αξιοποίησης πλεονασμάτων: Δημιουργία περισσότερων βρεφοκομικών σταθμών και νηπιαγωγείων, με στόχο τη μείωση του κόστους μέσω ενίσχυσης του ανταγωνισμού. Πλήρης επιδότηση διδάκτρων για τα πρώτα χρόνια φοίτησης. Ανάπτυξη περισσότερων σχολικών μονάδων με λιγότερους μαθητές ανά τάξη και επέκταση του ωραρίου λειτουργίας. Ασφάλεια στα σχολεία και καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών. Δημιουργία δομών πρόληψης και αντιμετώπισης νεανικής παραβατικότητας. Ενίσχυση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων για βιωσιμότητα μακροπρόθεσμα, επιστρέφοντας τα χρήματα που χρωστά το κράτος στο ταμείο
ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΤΩΝ €80.000 ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ
Όπως και αρκετοί συμπολίτες μας στο πλαίσιο της παρούσας διαβούλευσης για το προτεινόμενο νομοσχέδιο «Περί Φορολογίας του Εισοδήματος», γράφω για να εκφράσω τις έντονες ανησυχίες μου, ειδικότερα σε ό,τι αφορά το ανώτατο όριο εισοδήματος των €80.000 για τη χορήγηση φορολογικών εκπτώσεων στα νοικοκυριά. Το όριο αυτό δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τη σύνθεση της οικογένειας και, στην ουσία, πλήττει σε μεγάλο βαθμό τις πολύτεκνες οικογένειες, οι οποίες δεν απολαμβάνουν ουσιαστικά οφέλη από τη μεταρρύθμιση εάν τα εισοδήματά τους ξεπερνούν το συγκεκριμένο όριο.
Με βάση την προτεινόμενη ρύθμιση, οικογένειες με συνολικό ακαθάριστο εισόδημα που υπερβαίνει τις €80.000 δεν θα δικαιούνται πλέον τη φορολογική έκπτωση των €1.000 ανά παιδί. Θεωρώ ότι το μέτρο αυτό είναι άδικο, ιδιαίτερα για τις μεγάλες οικογένειες που επωμίζονται σημαντικά υψηλότερο κόστος διαβίωσης. Οι πολύτεκνες οικογένειες δεν θα πρέπει να «τιμωρούνται» από ένα αυθαίρετο εισοδηματικό όριο που δεν αντανακλά τις πραγματικές ανάγκες και τα έξοδα των μεγάλων νοικοκυριών. Ως γονέας πέντε ανήλικων παιδιών, μπορώ προσωπικά να επιβεβαιώσω τις οικονομικές απαιτήσεις της ανατροφής μιας μεγάλης οικογένειας.
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΟΠΩΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΥΧΕΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΤΩΝ €80.000 ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΠΡΟΣ ΑΥΤΕΣ.
Εκτιμώ τις προσπάθειες του κράτους για την ενίσχυση των πολύτεκνων οικογενειών, όπως η πρόσφατη κατάργηση εισοδηματικών κριτηρίων για το επίδομα τέκνου στις οικογένειες με πέντε παιδιά και άνω. Ωστόσο, προσδοκώ ότι ανάλογες προσαρμογές χρειάζεται να γίνουν και στο υπό εξέταση φορολογικό νομοσχέδιο, ώστε η πολιτική στήριξης των πολύτεκνων οικογενειών να είναι πιο δίκαιη και αποτελεσματική.
Για άτομα με αναπηρίες, ειδικά όσα άτομα έχουν σοβαρές και μόνιμες αναπηρίες, ή οικογένειες που έχουν μέλος/μέλη παιδιά με αναπηρίες, θα πρέπει το αφορολόγητο εισόδημα να αυξηθεί για να λειτουργεί και ως μέτρο ενθάρρυνσης της ενσωμάτωσης ΑμεΑ στην αγορά εργασίας και αναγνώριση του αυξημένουν κόστους διαβίωσης που αντιμετωπίζουν όπως και τη δυσκολία ή/και αυξημένο κόστος στη δημιουργία εισοδήματος.
Επισής είναι λογικό το όριο των 80.000€ για φοροεκπτώσεις να αυξάνεται ανάλογα με τη σύνθεση της οικογένειας αλλά και την ευαλωτότητα της.
Ένα κράτος δίκαιο οφείλει να μεταχειρίζεται φορολογικά τους πολίτες διαφορετικά, ανάλογα με τα εμπόδια και αυξημένα κόστη που αντιμετωπίζουν.
Κύριοι,
Είναι θεμιτό και αποδεκτό σε μια φορολογική μεταρρύθμιση να αγνοείται η σύνθεση της οικογένειας. Είναι θεμιτό και αποδεκτό να μην επιτυγχάνεται η ισότιμη κατανομή φορολογικών βαρών αναλόγως της φοροδοτικής ικανότητας των φορολογουμένων. Είναι θεμιτό και αποδεκτό να μην επιτυγχάνεται άμβλυνση του προβλήματος της υπογεννητικότητας. Αυτό όμως που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΙΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ, είναι να διαφημίζονται όλα αυτά στους στόχους που τάχα θα επιτευχθούν με την εν λόγω φορολογική μεταρρύθμιση, αλλά στο τέλος κανένα από τα πιο πάνω να μην επιτυγχάνεται.
Και ερωτώ: Πως επιτυγχάνονται τα πιο πάνω, όταν προκλητικά τίθεται όριο εισοδήματος για τις φορολογικές εκπτώσεις ανεξαρτήτως αριθμού παιδιών; Πως το είδαν αυτοί που πρότειναν την μεταρρύθμιση; Έγραψαν πρώτα τους στόχους που ΘΑ εκπληρωθούν και μετά συνέγραψαν την μεταρρύθμιση; Είναι για να διερωτάται κανείς…
Άραγε έχουν αντιληφθεί οι συγγραφείς την διαφορά μεταξύ του συνολικού (μεικτού) οικογενειακού εισοδήματος και του ποσού του εισοδήματος που τελικά κατανέμεται ανά μέλος της οικογένειας; Έστω, δύο οικογένειες που λαμβάνουν το ίδιο οικογενειακό εισόδημα των 80.000. Η μια είναι με 1 παιδί, ενώ η άλλη με 4 παιδιά. Είναι η ίδια κατανομή ανά μέλος της οικογένειας;
Προτείνεται: το όριο των 80.000 να παραμείνει για οικογένειες με 1 παιδί και να αυξάνεται κατά 20.000 ανά επιπλέον παιδί. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό είναι κοροϊδία και η κοινωνία απαιτεί να αναθεωρηθεί ο κατάλογος των στόχων που τάχα επιτυγχάνονται με αυτή την φορολογική μεταρρύθμιση!
Γεια σας, πρώτα να συγχαρούμε την κυβέρνηση που αποφάσισε να προσπαθήσει να διορθώσει τις όποιες στρεβλώσεις έχουν προκύψει από την τελευταία φορολογική μεταρρύθμιση.
Έχω την εντύπωση όμως πως με την υπάρχουσα πρόταση δημιουργούνται ακόμα περισσότερες στρεβλώσεις.
Δεν θα αναφέρω την κατάφορη αδικία εις βάρος των πολύτεκνων οικογενειών, κατηγορία στην οποία έχω την ευλογία να ανήκω κι εγώ, αφού παρακολουθώντας όλες τις διαπιστώσεις, στατιστικές, παραδοχές, εξαγγελίες, ανακοινώσεις, προεκλογικές δεσμεύσεις, και τα πραττόμενα, νοιώθω ότι παρακολουθώ μεταγλωττισμένη νοτιοαμερικάνικη σειρά (δεν συμφωνεί η κίνηση του στόματος με τα λόγια που ακούγονται!).
Επίσης, πραγματικά διερωτώμαι πως όλοι αυτοί οι ειδικοί που κατέληξαν σε αυτήν την πρόταση δεν έλαβαν υπόψην τους τη σύσταση της οικογένειας και αντιμετωπίζουν φορολογικά το ίδιο μια οικογένεια με 0 παιδιά και μια οικογένεια με 10 παιδιά!
Πέραν των όσων έχουν αναφερθεί στα διάφορα σχόλια, εγώ θα ήθελα να αναφερθώ στο οικογενειακό ακαθάριστο εισόδημα €80000 (ποσό – όριο για φορολογικές ελαφρύνσεις), και στην τεράστια διαφοροποίηση του φόρου εισοδήματος που αφαιρείται από το εισόδημα αυτό, ανάλογα με την προέλευσή του. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση που το εισόδημα αυτό το συνεισφέρει ο ένας γονέας, αποκόπτεται φόρος εισοδήματος €16400, ενώ αν θεωρήσουμε ότι οι δύο γονείς συνεισφέρουν το ίδιο (από €40000), αποκόπτεται φόρος εισοδήματος €8800 (αντίστοιχα €10400 αν η συνεισφορά είναι €60000-20000). Παρατηρούμε δηλαδή μια διαφοροποίηση στον αποκοπτόμενο φόρο εισοδήματος, και κατά συνέπεια στο διαθέσιμο εισόδημα κατά €6000-7600, σε σχέση με το ιδίας ονομαστικής αξίας οικογενειακό εισόδημα. Πρέπει να ληφθεί πρόνοια να φορολογείται το συνολικό οικογενειακό εισόδημα και όχι να φορολογούνται ξεχωριστά τα επιμέρους εισοδήματα.
Επίσης, πρέπει να καθοριστεί μια αυτοματοποιημένη διαδικασία ώστε τα εισοδηματικά όρια να αναθεωρούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, π.χ. 5 έτη, ώστε να λαμβάνεται υπόψη ο πληθωρισμός, εν αναμονή της επόμενης φορολογικής μεταρρύθμισης.
(1) Αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος:
Το φορολογητέο εισόδημα το οποίο φορολογείται με 0% είναι στην κλίμακα 0-19,500 Ευρώ από το 2008.
Η αύξηση σε 20,500 προσφέρει πολύ λίγα σε πολύ λίγους.
Τα €1,000 μεταφράζονται σε €200 ολιγότερο φόρο δηλαδή περίπου €15 το μήνα.
Η αύξηση σε υψηλότερο επίπεδο πχ €26,000 θα είχε τα ακόλουθα πλεονεκτήματα
– θα αύξανε το εισόδημα των χαμηλοτέρων εισοδηματικών τάξεων κατά περίπου €100 το μήνα.
– Το κράτος δεν θα χάνει τα χρήματα αυτά αφού τα πλείστα θα κινούνταν στην οικονομία και θα εισπραχθούν από ΦΠΑ ή/και εταιρικό ή προσωπικό φόρο.
– Ολιγότερα tax bands και απλοποίηση του συστήματος
– Δεν θα χρειαζόταν έλεγχος και υποβολή μειώνοντας το γραφειοκρατικό κόστος και μετακινόντας πόρους εκεί που χρειάζεται.
(2) Εισήγηση για απάλειψη των κινήτρων για ολιγότερη φορολογία νέων κατοίκων
– Οι υφιστάμενες πρόνοιες, οι οποίες συνεχίζονται και μετά την μεταρρύθμιση είναι άκρως μεροληπτικές και είναι διάκριση έναντι των αυτόχθονων κατοίκων.
– Αντιλαμβάνομαι την πρόνοια όπως οι ξένοι να μην φορολογούνται (ή να μην φορολογούνται τόσο πολύ) επί των διεθνών εισοδημάτων και κερδών τους αλλά να δουλεύουν κύπριοι και ξένοι στην ίδια εργασία, να πληρώνονται το ίδιο από τον εργοδότη τους αλλά ο Κύπριος αυτόχθονας να εισπράτει ολιγότερα επειδή κάνει έκπτωση φορολογίας το κράτος στον ξένο είναι τουλάχιστον εξωφρενικό, ιδιαίτερα εάν οι πρόνοιες της έκπτωσης δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένες υψηλές εισοδηματικές τάξεις αλλά αγγίζουν πλέον καθημερινές εργασίες.
– Φορολογικές εκπτώσεις:
Εισήγηση για έκπτωση για ασφάλεια κατοικιών (βλέπουμε απτά αποτελέσματα από την πρόσφατη πυργκαγιά όπου το κράτος αναγκάζεται να αποζημειώσει τους ανασφάλιστους)
Έκπτωση από το φορολητέο εισόδημα όλων των εξόδων παιδείας και υγείας κατόπιν αποδείξεων: Η επιλογή ιδιωτικής εκπαίδευσης οποιουδήποτε επιπέδου, η πληρωμή διδάκτρων για ιδιαίτερα μαθήματα, η επιλογή ιδιώτη γιατρού ή φαρμάκων μειώνει την ανάγκη παροχής της από το κράτος
Εισήγηση για έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα των τόκων που πληρώνονται σε δάνειο για ιδιοκατοίκηση.
Κίνητρα για οικογένειες
Τα κίνητρα για €1,000 μείωση του φορολογητέου εισοδήματος ανά γονέα ανά τέκνο δεν είναι αρκετά για να αποτελούν κίνητρο και προσφέρουν πολύ λίγη ελάφρυνση.
Επιπλέον ο υπολογισμός και η εξέταση οικογενειακών εισοδημάτων έχει διοικητικό κόστος και αυξάνει την πολυπλοκότητα.
Εισήγηση όπως στους φορολογούμενους γονείς γίνεται απάλειψη μιας φορολογικής κλίμακας ανά ανήλικο τέκνο (ή τέκνο που σπουδάζει ή υπηρετεί στην ΕΦ).
Δηλαδή ένας γονέας με ένα τέκνο πληρώνει 0% και στην κλίμακα €20,500-€30,000, με δύο τέκνα 0% και στην κλίμακα €30,000-€40,000.
πχ. Εάν κάποιος είναι πολύτεκνος και έχει μεγάλα εισοδήματα τότε θα φορολογείται με 35% σε οποιοδήποτε εισόδημα πέραν των €80,000.
Με το παρόν νομοσχέδιο δύναται να δούμε φαινόμενα όπου εργαζόμενοι θα πέρνουν αυξήσεις και θα βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα εάν οι μισθοί τους αυξηθούν ελαφρώς καθώς θα χάνουν τα κίνητρα για οικογένεια και ιδιοκατοίκηση. Το πρόβλημα αυτό έχει σήμερα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Φορολόγηση Ακίνητης Ιδιοκτησίας
(1) Οι κτηματομεσίτες πλέον λαμβάνουν ποσοστά πέριξ του 5% και φορολογούνται σε ολιγότερο βαθμό από τον ιδιοκτήτη.
Φορολογίας της μεσιτίας σε 20% και πληρωμή εφάπαξ στο κτηματολόγιο με το κλείσιμο της πράξης.
(2) Ενώ το κράτος αντιλαμβάνεται και δίνει κίνητρα για την αντιπαροχή αυτά πρέπει να επεκταθούν χρονικά κατά το πως πράττει η Ελβετία.
Εάν κάποιος πωλήσει κατοικία ή διαμέρισμα ή οικόπεδο να δίνεται χρονικό διάστημα 1 έτους μέσα στο οποίο θα μπορεί να αγοράσει άλλο και να τυγχάνει των κινήτρων της αντιπαροχής.
Σήμερα εάν κάποιος πωλήσει το διαμέρισμα του στη Λάρνακα για να μετακομίσει σε έαν ίδιας αξίας και μεγέθους πχ στην Πάφο – δεν μπορεί να το πράξει καθώς θα χρεωθεί φόρο κεφαλαιουχικών κερδών στην πώληση και μεταβιβαστικά καθώς και υποθηκευτικά στην αγορά – μειώνοντας έτσι το social mobility.
Παρόμοια παραδείγματα είναι εάν μια οικογένεια αποφασίσει να μετακομίσει από 2αρι σε 3αρι ή σε κατοικία.
Τα οφέλη πρέπει να έχουν καλό χρονικό ορίζοντα και να δουλεύουν και στις περιπτωσεις που μπορεί να γίνει πρώτα η αγορά και μετά η πώληση καθώς κτηματική αγορά είναι μικρή και μπορεί να χρειαστεί χρόνος εξεύρεσης κατάλληλου αγοραστή ή πωλητή.
Πρόταση της Συνόδου Πρυτάνεων Κυπριακών Πανεπιστημίων (ΣΠΚΠ)
Καθηγητής Φίλιππος Πουγιούτας – Πρόεδρος ΣΠΚΠ
Στόχος της παρούσας πρότασης είναι η ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ βιομηχανίας και
ακαδημαϊκής κοινότητας παρέχοντας φορολογικά κίνητρα σε εταιρείες που συμμετέχουν σε κοινά έργα
έρευνας και ανάπτυξης με πανεπιστήμια.
Η έρευνα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε πολλούς τομείς, ενισχύοντας την καινοτομία, ενθαρρύνοντας
την οικονομική ανάπτυξη, μετασχηματίζοντας την υγεία, εμπλουτίζοντας την εκπαίδευση και
προωθώντας την κοινωνική πρόοδο. Επιγραμματικά, η έρευνα συμβάλλει στις ακόλουθες πτυχές της
κοινωνίας / οικονομίας της χώρας:
1. Καινοτομία: Η έρευνα δημιουργεί νέες ιδέες, τεχνολογίες και προϊόντα. Οι καινοτόμες λύσεις
βελτιώνουν την ποιότητα ζωής και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της κοινωνίας.
2. Οικονομική Ανάπτυξη: Η έρευνα δημιουργεί νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες, θέσεις εργασίας και
αυξάνει το ΑΕΠ. Οι επιχειρήσεις που επενδύουν σε έρευνα είναι πιο ανθεκτικές.
3. Υγεία και Ιατρική Έρευνα: Η έρευνα στην ιατρική οδηγεί σε νέες θεραπείες, εμβόλια και
διαγνωστικά εργαλεία. Σώζει ζωές και βελτιώνει την υγεία του πληθυσμού.
4. Εκπαίδευση: Η έρευνα εμπλουτίζει την εκπαίδευση, διευρύνοντας τις γνώσεις και εμπνέοντας τους
φοιτητές.
5. Κοινωνική Πρόοδος: Η έρευνα συμβάλλει στην κοινωνική πρόοδο, αντιμετωπίζοντας προκλήσεις
όπως η κλιματική αλλαγή, η υγεία, η τεχνολογία και η βιωσιμότητα.
Οι φορολογικές ενθαρρύνσεις για την έρευνα και ανάπτυξη διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην
προώθηση των δραστηριοτήτων αυτών, επιτρέποντας στο κράτος να προωθήσει τις προτεραιότητές
του χωρίς να χρειάζεται να καταβάλλει οποιεσδήποτε επιχορηγήσεις/ χρηματικές ενισχύσεις. Είναι για
αυτό το λόγο που μεγάλος αριθμός κρατών έχουν εφαρμόσει σχέδια φορολογικής ελάφρυνσης για
δαπάνες ή/και επενδύσεις που σχετίζονται με την ερευνητική δραστηριότητα. Ενδεικτικό είναι ότι από
τις 37 χώρες του ΟΟΣΑ, οι 35 παρέχουν φορολογικά κίνητρα για προώθηση της έρευνας και
ανάπτυξης [1].
Η επιτακτική ανάγκη αύξησης της ιδιωτικής επένδυσης σε θέματα έρευνας είναι πλέον διάχυτη εντός
της ΕΕ, για να μειωθεί το χάσμα καινοτομίας που παρατηρείται σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Σχετικές αναφορές έχουν γίνει πρόσφατα στην έκδοση της ΕΕ “The Future of the European
competitiveness [2]”, από τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Mario Draghi. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι
η ΕΕ δαπανά ετησίως €270 δις λιγότερα σε έρευνα και καινοτομία σε σχέση με τις ΗΠΑ.
Αναφορικά με την Κύπρο, η ανάγκη παραχώρησης κινήτρων για ενίσχυση της ερευνητικής
δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη χαμηλή επένδυση σε δαπάνες
έρευνας, όσο και το γεγονός ότι η χρηματοδότηση της έρευνας από τον ιδιωτικό τομέα είναι από τις
χαμηλότερες στην ΕΕ (0.007% για το 2021, συγκρινόμενο με τον μέσο όρο της ΕΕ ο οποίος ανερχόταν
σε 0.054%)[3].
ΠΡΟΤΑΣΗ
Εφαρμογή Φορολογικής Ελάφρυνσης: Παραχώρηση επιπρόσθετης φορολογικής έκπτωσης ίσης με
200% για δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένης επιστημονικής έρευνας, εφόσον η
έρευνα αυτή διενεργείται σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κύπρο.
Δικαιούχοι: όλες οι νομικές οντότητες που διεξάγουν έρευνα σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα
πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο κατέχει άδεια να λειτουργεί ως τέτοιο
από το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, νοουμένου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις
επιλεξιμότητας που αναφέρονται πιο κάτω.
Προϋποθέσεις Επιλεξιμότητας:
Για να καταστούν οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης επιλέξιμες για φορολογική ελάφρυνση βάσει της
παρούσας διάταξης, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
• Επιλέξιμα Έργα: Η φορολογική ελάφρυνση ισχύει αποκλειστικά για ερευνητικά έργα που
υλοποιούνται στο πλαίσιο μιας επίσημης, συμβατικής συνεργασίας μεταξύ μίας νομικής
οντότητας (εφεξής «η Εταιρεία») και ενός πανεπιστημίου που εδρεύει στην Κύπρο (εφεξής «το
Πανεπιστήμιο»).
• Ελάχιστη Διάρκεια Έργου: Το έργο πρέπει να έχει ελάχιστη διάρκεια δεκαοκτώ (18) μηνών.
• Προϋπολογισμός Έργου: Το έργο πρέπει να διαθέτει ελάχιστο προϋπολογισμό €50.000 για να
διασφαλίζεται ότι το εύρος και τα δυνητικά οφέλη της έρευνας είναι σημαντικού μεγέθους.
• Συμβολή της Εταιρείας: Η Εταιρεία πρέπει να συμβάλλει τουλάχιστον κατά 50% του συνολικού
κόστους του έργου, μέσω άμεσης χρηματοδότησης. Η συμβολή της Εταιρείας πρέπει να
προκύπτει από το συμφωνητικό συνεργασίας μεταξύ εταιρείας και Πανεπιστημίου.
• Συμμετοχή του Πανεπιστημίου: Το Πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχει ουσιαστική επιστημονική
τεχνογνωσία, πόρους ή υποδομές που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του έργου. Ο ρόλος
του Πανεπιστημίου πρέπει να ορίζεται ρητά στη σύμβαση συνεργασίας, με σαφώς καθορισμένα
παραδοτέα, χρονοδιαγράμματα και αρμοδιότητες.
• Ιδιοκτησία και Χρήση Αποτελεσμάτων: Η σύμβαση μεταξύ της Εταιρείας και του Πανεπιστημίου
πρέπει να προσδιορίζει το καθεστώς της διανοητικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή προκύψει.
Τουλάχιστον, η σύμβαση πρέπει να:
o Παρέχει στην Εταιρεία εμπορικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ερευνητικών
αποτελεσμάτων για επιχειρηματικούς σκοπούς.
o Διασφαλίζει ότι το Πανεπιστήμιο διατηρεί δικαιώματα για ακαδημαϊκούς σκοπούς,
περιλαμβανομένης της ανοικτής δημοσίευσης των αποτελεσμάτων, υπό την
προϋπόθεση ότι τηρούνται οι εύλογες διατάξεις περί εμπιστευτικότητας.
• Έλεγχος και Επαλήθευση: Με την ολοκλήρωση του έργου, η Εταιρεία και το Πανεπιστήμιο
πρέπει να ετοιμάζουν τελική έκθεση, στην οποία θα συνοψίζονται τα αποτελέσματα και η
συνολική συμβολή του έργου στην τεχνολογική ή επιστημονική πρόοδο. Η Εταιρεία πρέπει να
συμφωνήσει στην πραγματοποίηση περιοδικών ελέγχων από τις φορολογικές αρχές ή
εξουσιοδοτημένους φορείς, για να επαληθευτεί η συμμόρφωση με τους όρους της φορολογικής
ελάφρυνσης. Η Εταιρεία πρέπει να διατηρεί όλα τα σχετικά έγγραφα που αφορούν το έργο για
τουλάχιστον εφτά (7) έτη μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Διάρκεια: Το σχέδιο αυτό μπορεί να ισχύσει για συγκεκριμένη χρονική περίοδο (για τα έτη 2025 –
2027), και στο πέρας της περιόδου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά του, για να καθοριστεί εάν
θα επεκταθεί.
Επιλέξιμες Δαπάνες: όλες οι δαπάνες έρευνας, περιλαμβανομένων κεφαλαιουχικών δαπανών για αγορά
εξοπλισμού, μισθών ερευνητών, κόστος αγοράς υλικών και αναλωσίμων και άλλων γενικών σχετικών
εξόδων.
Διαδικασία: κατά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης της επηρεαζόμενης νομικής οντότητας, θα
υποδεικνύονται (σε σχετικό πεδίο της φορολογικής δήλωσης) οι δαπάνες που αφορούν σε έρευνα στο
πλαίσιο επιλέξιμων έργων, για να καταστεί εφικτή η παραχώρηση της φορολογικής έκπτωσης. Για
σκοπούς επαλήθευσης και ελέγχου από το Τμήμα Φορολογίας, θα καταχωρείται σε σχετικό πεδίο της
φορολογικής δήλωσης και το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το οποίο διεξάγεται η σχετική έρευνα.
Υφιστάμενο Υπόβαθρο: ο Περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμος περιλαμβάνει πρόνοια για
επιπλέον φορολογική έκπτωση για δαπάνες που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη «τις οποίες υπέστη
πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση και έχει την οικονομική ιδιοκτησία του άυλου περιουσιακού στοιχείου
που προκύπτει ή ενδέχεται να προκύψει από τη διενέργεια τέτοιων δαπανών» ίση με το 20% των
δαπανών αυτών, για τα έτη 2022, 2023 και 2024.
ΟΦΕΛΗ
Η εφαρμογή σχεδίου φορολογικής ενθάρρυνσης για την έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) αναμένεται να
οδηγήσει σε πολλαπλά οφέλη, τα οποία περιλαμβάνουν:
1. Προώθηση της Καινοτομίας: Οι φορολογικές ελαφρύνσεις για την Ε&Α ενθαρρύνουν τις
εταιρείες να επενδύουν σε έρευνα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα προϊόντα, διαδικασίες
και τεχνολογίες.
2. Προσέλκυση Επενδύσεων: Οι χώρες που προσφέρουν φορολογικά κίνητρα για την Ε&Α γίνονται
πιο ελκυστικές για επιχειρήσεις που θέλουν να δημιουργήσουν ή να επεκτείνουν τις έρευνες τους.
3. Ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας: Οι φορολογικές ενθαρρύνσεις βοηθούν τις εταιρείες να
παραμείνουν ανταγωνιστικές, αναπτύσσοντας καινοτόμες λύσεις.
4. Δημιουργία Θέσεων Εργασίας: Οι δραστηριότητες Ε&Α συνήθως οδηγούν στη δημιουργία
θέσεων εργασίας, προσλαμβάνοντας επιστήμονες, μηχανικούς και άλλους ειδικευμένους
επαγγελματίες.
5. Οικονομική Ανάπτυξη: Ένα ισχυρό οικοσύστημα Ε&Α συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη,
αυξάνοντας την παραγωγικότητα και τις εξαγωγές, ενισχύοντας το ΑΕΠ της χώρας.
Παραπομπές:
1 Daniel Bunn, Tax Subsidies for R&D Spending and Patent Boxes in OECD Countries, March 17, 2021
https://taxfoundation.org/research/all/global/rd-tax-credit-rd-tax-subsidies-oecd/
2 https://commission.europa.eu/topics/strengthening-european-competitiveness/eu-competitiveness-lookingahead_en#paragraph_47059
3 https://commission.europa.eu/document/download/1cd6f7f4-63d8-4f3a-9468-
9a767a6dd9cf_en?filename=com_2024_613_1_en.pdf
Πρόταση της Συνόδου Πρυτάνεων Κυπριακών Πανεπιστημίων (ΣΠΚΠ)
Καθηγητής Φίλιππος Πουγιούτας – Πρόεδρος ΣΠΚΠ
Στόχος της παρούσας πρότασης είναι η ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ βιομηχανίας και
ακαδημαϊκής κοινότητας παρέχοντας φορολογικά κίνητρα σε εταιρείες που συμμετέχουν σε κοινά έργα
έρευνας και ανάπτυξης με πανεπιστήμια.
Η έρευνα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε πολλούς τομείς, ενισχύοντας την καινοτομία, ενθαρρύνοντας
την οικονομική ανάπτυξη, μετασχηματίζοντας την υγεία, εμπλουτίζοντας την εκπαίδευση και
προωθώντας την κοινωνική πρόοδο. Επιγραμματικά, η έρευνα συμβάλλει στις ακόλουθες πτυχές της
κοινωνίας / οικονομίας της χώρας:
1. Καινοτομία: Η έρευνα δημιουργεί νέες ιδέες, τεχνολογίες και προϊόντα. Οι καινοτόμες λύσεις
βελτιώνουν την ποιότητα ζωής και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της κοινωνίας.
2. Οικονομική Ανάπτυξη: Η έρευνα δημιουργεί νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες, θέσεις εργασίας και
αυξάνει το ΑΕΠ. Οι επιχειρήσεις που επενδύουν σε έρευνα είναι πιο ανθεκτικές.
3. Υγεία και Ιατρική Έρευνα: Η έρευνα στην ιατρική οδηγεί σε νέες θεραπείες, εμβόλια και
διαγνωστικά εργαλεία. Σώζει ζωές και βελτιώνει την υγεία του πληθυσμού.
4. Εκπαίδευση: Η έρευνα εμπλουτίζει την εκπαίδευση, διευρύνοντας τις γνώσεις και εμπνέοντας τους
φοιτητές.
5. Κοινωνική Πρόοδος: Η έρευνα συμβάλλει στην κοινωνική πρόοδο, αντιμετωπίζοντας προκλήσεις
όπως η κλιματική αλλαγή, η υγεία, η τεχνολογία και η βιωσιμότητα.
Οι φορολογικές ενθαρρύνσεις για την έρευνα και ανάπτυξη διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην
προώθηση των δραστηριοτήτων αυτών, επιτρέποντας στο κράτος να προωθήσει τις προτεραιότητές
του χωρίς να χρειάζεται να καταβάλλει οποιεσδήποτε επιχορηγήσεις/ χρηματικές ενισχύσεις. Είναι για
αυτό το λόγο που μεγάλος αριθμός κρατών έχουν εφαρμόσει σχέδια φορολογικής ελάφρυνσης για
δαπάνες ή/και επενδύσεις που σχετίζονται με την ερευνητική δραστηριότητα. Ενδεικτικό είναι ότι από
τις 37 χώρες του ΟΟΣΑ, οι 35 παρέχουν φορολογικά κίνητρα για προώθηση της έρευνας και
ανάπτυξης [1].
Η επιτακτική ανάγκη αύξησης της ιδιωτικής επένδυσης σε θέματα έρευνας είναι πλέον διάχυτη εντός
της ΕΕ, για να μειωθεί το χάσμα καινοτομίας που παρατηρείται σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Σχετικές αναφορές έχουν γίνει πρόσφατα στην έκδοση της ΕΕ “The Future of the European
competitiveness [2]”, από τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Mario Draghi. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι
η ΕΕ δαπανά ετησίως €270 δις λιγότερα σε έρευνα και καινοτομία σε σχέση με τις ΗΠΑ.
Αναφορικά με την Κύπρο, η ανάγκη παραχώρησης κινήτρων για ενίσχυση της ερευνητικής
δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη χαμηλή επένδυση σε δαπάνες
έρευνας, όσο και το γεγονός ότι η χρηματοδότηση της έρευνας από τον ιδιωτικό τομέα είναι από τις
χαμηλότερες στην ΕΕ (0.007% για το 2021, συγκρινόμενο με τον μέσο όρο της ΕΕ ο οποίος ανερχόταν
σε 0.054%)[3].
ΠΡΟΤΑΣΗ
Εφαρμογή Φορολογικής Ελάφρυνσης: Παραχώρηση επιπρόσθετης φορολογικής έκπτωσης ίσης με
200% για δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένης επιστημονικής έρευνας, εφόσον η
έρευνα αυτή διενεργείται σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κύπρο.
Δικαιούχοι: όλες οι νομικές οντότητες που διεξάγουν έρευνα σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα
πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο κατέχει άδεια να λειτουργεί ως τέτοιο
από το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, νοουμένου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις
επιλεξιμότητας που αναφέρονται πιο κάτω.
Προϋποθέσεις Επιλεξιμότητας:
Για να καταστούν οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης επιλέξιμες για φορολογική ελάφρυνση βάσει της
παρούσας διάταξης, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
• Επιλέξιμα Έργα: Η φορολογική ελάφρυνση ισχύει αποκλειστικά για ερευνητικά έργα που
υλοποιούνται στο πλαίσιο μιας επίσημης, συμβατικής συνεργασίας μεταξύ μίας νομικής
οντότητας (εφεξής «η Εταιρεία») και ενός πανεπιστημίου που εδρεύει στην Κύπρο (εφεξής «το
Πανεπιστήμιο»).
• Ελάχιστη Διάρκεια Έργου: Το έργο πρέπει να έχει ελάχιστη διάρκεια δεκαοκτώ (18) μηνών.
• Προϋπολογισμός Έργου: Το έργο πρέπει να διαθέτει ελάχιστο προϋπολογισμό €50.000 για να
διασφαλίζεται ότι το εύρος και τα δυνητικά οφέλη της έρευνας είναι σημαντικού μεγέθους.
• Συμβολή της Εταιρείας: Η Εταιρεία πρέπει να συμβάλλει τουλάχιστον κατά 50% του συνολικού
κόστους του έργου, μέσω άμεσης χρηματοδότησης. Η συμβολή της Εταιρείας πρέπει να
προκύπτει από το συμφωνητικό συνεργασίας μεταξύ εταιρείας και Πανεπιστημίου.
• Συμμετοχή του Πανεπιστημίου: Το Πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχει ουσιαστική επιστημονική
τεχνογνωσία, πόρους ή υποδομές που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του έργου. Ο ρόλος
του Πανεπιστημίου πρέπει να ορίζεται ρητά στη σύμβαση συνεργασίας, με σαφώς καθορισμένα
παραδοτέα, χρονοδιαγράμματα και αρμοδιότητες.
• Ιδιοκτησία και Χρήση Αποτελεσμάτων: Η σύμβαση μεταξύ της Εταιρείας και του Πανεπιστημίου
πρέπει να προσδιορίζει το καθεστώς της διανοητικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή προκύψει.
Τουλάχιστον, η σύμβαση πρέπει να:
o Παρέχει στην Εταιρεία εμπορικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ερευνητικών
αποτελεσμάτων για επιχειρηματικούς σκοπούς.
o Διασφαλίζει ότι το Πανεπιστήμιο διατηρεί δικαιώματα για ακαδημαϊκούς σκοπούς,
περιλαμβανομένης της ανοικτής δημοσίευσης των αποτελεσμάτων, υπό την
προϋπόθεση ότι τηρούνται οι εύλογες διατάξεις περί εμπιστευτικότητας.
• Έλεγχος και Επαλήθευση: Με την ολοκλήρωση του έργου, η Εταιρεία και το Πανεπιστήμιο
πρέπει να ετοιμάζουν τελική έκθεση, στην οποία θα συνοψίζονται τα αποτελέσματα και η
συνολική συμβολή του έργου στην τεχνολογική ή επιστημονική πρόοδο. Η Εταιρεία πρέπει να
συμφωνήσει στην πραγματοποίηση περιοδικών ελέγχων από τις φορολογικές αρχές ή
εξουσιοδοτημένους φορείς, για να επαληθευτεί η συμμόρφωση με τους όρους της φορολογικής
ελάφρυνσης. Η Εταιρεία πρέπει να διατηρεί όλα τα σχετικά έγγραφα που αφορούν το έργο για
τουλάχιστον εφτά (7) έτη μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Διάρκεια: Το σχέδιο αυτό μπορεί να ισχύσει για συγκεκριμένη χρονική περίοδο (για τα έτη 2025 –
2027), και στο πέρας της περιόδου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά του, για να καθοριστεί εάν
θα επεκταθεί.
Επιλέξιμες Δαπάνες: όλες οι δαπάνες έρευνας, περιλαμβανομένων κεφαλαιουχικών δαπανών για αγορά
εξοπλισμού, μισθών ερευνητών, κόστος αγοράς υλικών και αναλωσίμων και άλλων γενικών σχετικών
εξόδων.
Διαδικασία: κατά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης της επηρεαζόμενης νομικής οντότητας, θα
υποδεικνύονται (σε σχετικό πεδίο της φορολογικής δήλωσης) οι δαπάνες που αφορούν σε έρευνα στο
πλαίσιο επιλέξιμων έργων, για να καταστεί εφικτή η παραχώρηση της φορολογικής έκπτωσης. Για
σκοπούς επαλήθευσης και ελέγχου από το Τμήμα Φορολογίας, θα καταχωρείται σε σχετικό πεδίο της
φορολογικής δήλωσης και το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το οποίο διεξάγεται η σχετική έρευνα.
Υφιστάμενο Υπόβαθρο: ο Περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμος περιλαμβάνει πρόνοια για
επιπλέον φορολογική έκπτωση για δαπάνες που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη «τις οποίες υπέστη
πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση και έχει την οικονομική ιδιοκτησία του άυλου περιουσιακού στοιχείου
που προκύπτει ή ενδέχεται να προκύψει από τη διενέργεια τέτοιων δαπανών» ίση με το 20% των
δαπανών αυτών, για τα έτη 2022, 2023 και 2024.
ΟΦΕΛΗ
Η εφαρμογή σχεδίου φορολογικής ενθάρρυνσης για την έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) αναμένεται να
οδηγήσει σε πολλαπλά οφέλη, τα οποία περιλαμβάνουν:
1. Προώθηση της Καινοτομίας: Οι φορολογικές ελαφρύνσεις για την Ε&Α ενθαρρύνουν τις
εταιρείες να επενδύουν σε έρευνα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα προϊόντα, διαδικασίες
και τεχνολογίες.
2. Προσέλκυση Επενδύσεων: Οι χώρες που προσφέρουν φορολογικά κίνητρα για την Ε&Α γίνονται
πιο ελκυστικές για επιχειρήσεις που θέλουν να δημιουργήσουν ή να επεκτείνουν τις έρευνες τους.
3. Ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας: Οι φορολογικές ενθαρρύνσεις βοηθούν τις εταιρείες να
παραμείνουν ανταγωνιστικές, αναπτύσσοντας καινοτόμες λύσεις.
4. Δημιουργία Θέσεων Εργασίας: Οι δραστηριότητες Ε&Α συνήθως οδηγούν στη δημιουργία
θέσεων εργασίας, προσλαμβάνοντας επιστήμονες, μηχανικούς και άλλους ειδικευμένους
επαγγελματίες.
5. Οικονομική Ανάπτυξη: Ένα ισχυρό οικοσύστημα Ε&Α συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη,
αυξάνοντας την παραγωγικότητα και τις εξαγωγές, ενισχύοντας το ΑΕΠ της χώρας.
Παραπομπές:
1 Daniel Bunn, Tax Subsidies for R&D Spending and Patent Boxes in OECD Countries, March 17, 2021
https://taxfoundation.org/research/all/global/rd-tax-credit-rd-tax-subsidies-oecd/
2 https://commission.europa.eu/topics/strengthening-european-competitiveness/eu-competitiveness-lookingahead_en#paragraph_47059
3 https://commission.europa.eu/document/download/1cd6f7f4-63d8-4f3a-9468-
9a767a6dd9cf_en?filename=com_2024_613_1_en.pdf
Αγαπητοί Κύριοι,
Θέμα: Υπόμνημα αναφορικά με τη δημόσια διαβούλευση για το έργο «Ολοκληρωμένος Φορολογικός Μετασχηματισμός» – παρατηρήσεις επί των προτεινόμενων νομοσχεδίων για τη φορολογική μεταρρύθμιση, με έμφαση στο κόστος διαβίωσης και τη στήριξη της μεσαίας τάξης
Εισαγωγή
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το έργο «Ολοκληρωμένος Φορολογικός Μετασχηματισμός», θα ήθελα να καταθέσω τις ακόλουθες παρατηρήσεις και προβληματισμούς αναφορικά με την ουσία και τις πιθανές επιπτώσεις των προτεινόμενων ρυθμίσεων, με γνώμονα το κόστος διαβίωσης και τη φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών, που αποτελούν τον κορμό της μεσαίας τάξης.
1. Εκτίμηση Κόστους Διαβίωσης
Η επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης eures.europa.eu παραπέμπει στη βάση δεδομένων Numbeo για τις εκτιμήσεις κόστους ζωής στην Κύπρο. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία:
• Άτομο μόνο: €2.171,02/μήνα ή €26.052/έτος
• Ζευγάρι: €3.178,62/μήνα ή €38.143,44/έτος
• Οικογένεια με 1 παιδί: €3.892,54/μήνα ή €46.710,48/έτος
• Οικογένεια με 2 παιδιά: €4.606,46/μήνα ή €55.277,52/έτος
Τα πιο πάνω καταδεικνύουν πως το ελάχιστο κόστος διαβίωσης υπερβαίνει το προτεινόμενο αφορολόγητο όριο, γεγονός που δημιουργεί σημαντικές πιέσεις στους μισθωτούς με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
2. Ανάλυση Καθαρών Εισοδημάτων και Πληθωρισμού
Σύμφωνα με τη μελέτη του Πανεπιστημίου Κύπρου «Φορολογική Μεταρρύθμιση για Φυσικά Πρόσωπα» (Φεβρουάριος 2025), το μέσο μεικτό ετήσιο εισόδημα είναι €28.356, άρα το καθαρό εισόδημα διαμορφώνεται ως εξής:
2018: €23.093,39
2023: €22.378,81
2024 (ισχύον καθεστώς): €22.378,81
Μετά τη μεταρρύθμιση: €22.465,39
Με την προσαρμογή στον πληθωρισμό, η πραγματική αγοραστική δύναμη μεταβάλλεται ως εξής με βάση το έτος 2018:
Έτος Πληθωρισμός Πραγματικό Εισόδημα
2018 1,4% €23.093,39
2019 0,3% €23.785,79
2020 -0,6% €23.643,08
2021 2,5% €24.234,15
2022 8,4% €26.269,82
2023 3,5% €27.189,26
2024 1,8% €27.678,67
Παρά την αύξηση του αφορολόγητου ορίου, η πραγματική ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη, χωρίς ουσιαστικό αντίκτυπο για τη μεσαία τάξη.
3. Μείωση Φορολογικών Απαλλαγών και Μακροπρόθεσμες Επιπτώσεις
Η προβλεπόμενη μείωση των φορολογικών απαλλαγών από 20% σε 10%, αν και ενδέχεται να μειώσει βραχυπρόθεσμα το δημοσιονομικό κόστος, πιθανόν να έχει αρνητικές μακροπρόθεσμες συνέπειες:
• Μείωση κινήτρων για αποταμίευση και ασφάλιση.
• Ελάττωση των συνεισφορών σε ταμεία πρόνοιας.
• Επιπρόσθετη πίεση στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
• Ακύρωση του οφέλους από την αύξηση του αφορολόγητου.
4. Συμπεράσματα και Εισηγήσεις
Η ανάγκη για εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, η μεταρρύθμιση οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Για τον λόγο αυτό, εισηγούμαι:
1) Εξισορρόπηση της φορολογικής επιβάρυνσης στους μισθωτούς, με πρότυπο τη φορολογία εταιρειών, όπου η αύξηση του εσωτερικού συντελεστή (από 12,5% σε 15%) αντισταθμίζεται από μείωση στη φορολογία διανεμόμενων κερδών (από 17% σε 5%).
2) Την αναθεώρηση του αφορολόγητου ορίου με βάση τις πραγματικές εκτιμήσεις κόστους διαβίωσης.
3) Διατήρηση των φορολογικών απαλλαγών που ενισχύουν την αποταμίευση και την κοινωνική ασφάλιση.
4) Στοχευμένη στήριξη της μεσαίας τάξης των μισθωτών, η οποία αποτελεί την πλειονότητα των συνεπών φορολογουμένων.
5) Ειλικρινής αποτίμηση των έμμεσων και μακροχρόνιων συνεπειών της μεταρρύθμισης – όχι μόνο σε επίπεδο εσόδων, αλλά και σε σχέση με την κοινωνική συνοχή και την καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης.
Η διατήρηση του αφορολόγητου κάτω από το πραγματικό κόστος ζωής δεν συνάδει με τις αρχές κοινωνικής δικαιοσύνης και ενδέχεται να ωθήσει πολίτες προς την παραοικονομία, προκειμένου να ανταποκριθούν στις βασικές τους ανάγκες.
Εν κατακλείδι, αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι η φορολογική μεταρρύθμιση οφείλει να συμβάλλει σε έναν υγιή και ισορροπημένο δημοσιονομικό σχεδιασμό. Αναγνωρίζω, επίσης, τη σημασία της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της δημιουργίας προϋποθέσεων για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, εκφράζω την ανησυχία ότι η έμφαση που δίνεται στη φορολογική ελάφρυνση του επιχειρηματικού τομέα, σε συνδυασμό με την υποτίμηση του ρόλου και των αναγκών της μεσαίας τάξης, ενδέχεται να διευρύνει περαιτέρω το οικονομικό χάσμα, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να αποβεί επιζήμια για την κοινωνική συνοχή και τη μακροπρόθεσμη ευρωστία της οικονομίας.
Με εκτίμηση,
Ζήνων Ζήνωνος
Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Επαγγελματιών Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών (ΠΣΕΑΔ) εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τις πρόνοιες του προτεινόμενου νομοσχεδίου «περί Φορολογίας του Εισοδήματος», και ειδικότερα για το Άρθρο 14Α(ii), λόγω των σοβαρών επιπτώσεων που ενδέχεται να έχει στα ασφαλιστικά προϊόντα τύπου unit-linked. Τα συγκεκριμένα κεφάλαια προορίζονται πρωτίστως για μακροπρόθεσμη αποταμίευση με στόχο την παροχή συνταξιοδοτικών ωφελημάτων. Παράλληλα, μπορούν να αξιοποιηθούν για την κάλυψη βραχυπρόθεσμων ή έκτακτων αναγκών, όπως χρηματοδότηση σπουδών, δημιουργία ή ενίσχυση ταμείου έκτακτης ανάγκης, παροχή οικονομικής στήριξης σε περιπτώσεις απρόβλεπτων γεγονότων, απόκτηση μηχανοκίνητου οχήματος ή κατοικίας, κάλυψη ιατρικών εξόδων, καθώς και για άλλους ανάλογους σκοπούς. Συνεπώς, οποιοσδήποτε μηχανισμός επιβολής ποινής ή επιστροφής φορολογικών ωφελημάτων μετά το πέρας της εξαετίας πλήττει τη σταθερότητα και την ελκυστικότητα του θεσμού.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί ο ασαφής και παρερμηνεύσιμος χαρακτήρας της παραγράφου 14α(ii). Η χρήση του όρου «ανάληψη» είναι προβληματική, καθώς δημιουργεί την εσφαλμένη εντύπωση ότι κάθε μορφή εξαγοράς, ακόμη και μερική, συνεπάγεται αυτομάτως επιστροφή φορολογικών ωφελημάτων. Ως εκ τούτου, προτείνεται η τροποποίηση ή η πλήρης διαγραφή της εν λόγω παραγράφου, ώστε να μην παρεμποδίζεται η ανάπτυξη της ασφαλιστικής αποταμίευσης.
Συμπερασματικά, το Άρθρο 14α(ii) θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί με τρόπο που:
-Διασφαλίζει τον αποταμιευτικό και μακροπρόθεσμο χαρακτήρα των ασφαλιστικών προϊόντων.
-Επιτρέπει περιορισμένες εξαγορές χωρίς την επιβολή δυσανάλογων ποινών.
-Παρέχει σαφή φορολογική ασφάλεια και προβλεψιμότητα στους πολίτες.
-Αποτρέπει καταχρηστικές πρακτικές, χωρίς να αποθαρρύνει τη νόμιμη ασφαλιστική αποταμίευση και κάλυψη.
Προτάσεις ΠΣΕΑΔ:
1)Διαγραφή του Άρθρου 14α(ii) και εάν εφόσον θέλετε περιορισμό μερικών εξαγορών πριν τα 6 έτη, τότε τροποποίηση του Άρθρου 14α(iii) με εισαγωγή της έννοιας «μερική εξαγορά», προβλέποντας ότι η επιστροφή των φορολογικών ωφελημάτων θα ισχύει μόνο για τα πρώτα έξι (6) έτη, είτε πρόκειται για μερική είτε για ολική εξαγορά.
Να σημειωθεί ότι η πρόνοια του Άρθρου 14α έρχεται σε αντίθεση με το Άρθρο 8(11) του ισχύοντος νόμου, το οποίο προβλέπει απαλλαγή των εκπτώσεων από φορολογία.
2)Καθιέρωση σταθερού ποσοστού τουλάχιστον 5% για ασφάλιση ζωής επί του φορολογητέου εισοδήματος, εκτός των λοιπών αποκοπών. Η εισαγωγή μόνιμης πρόνοιας 5% θα ενισχύσει ουσιαστικά την ασφαλιστική αποταμίευση, θα επιτελέσει σημαντικό κοινωνικό ρόλο και θα συμβάλει στην πραγματική στήριξη του τρίτου πυλώνα του ασφαλιστικού συστήματος, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει παραμεληθεί.
Η εναλλακτική πρόταση 4 (βλ. κατωτέρω), την οποία είχαμε ήδη αποστείλει σε προηγούμενη τοποθέτησή μας, δεν αποτελεί διαχρονική λύση. Με δεδομένη την προγραμματισμένη αύξηση εισφορών κοινωνικών ασφαλίσεων έως το 2039, την ενδεχόμενη αύξηση εισφορών για το ΓεΣΥ, καθώς και το υφιστάμενο κίνητρο μέχρι 10% προς Ταμεία Προνοίας, η φορολογική δυνατότητα για ασφάλιση ζωής συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε την υιοθέτηση της παρούσας πρότασης (2), η οποία προσφέρει σταθερό και μακροχρόνιο πλαίσιο.
Επιπλέον, η συγκεκριμένη ρύθμιση απλοποιεί τον υπολογισμό του επιτρεπόμενου περιθωρίου για τους φορολογούμενους, καθώς δεν θα επηρεάζεται από τη μεταβαλλόμενη εισφορά στο ΓεΣΥ (π.χ. σε περιπτώσεις εισοδημάτων από μερίσματα, ενοίκια, τόκους κ.λπ.). Συνεπώς, θα διευκολύνει τον πολίτη να προγραμματίσει μακροπρόθεσμα την εισφορά του σε ασφαλιστικά σχέδια ζωής.
3)Παροχή Φορολογικής έκπτωση (δες φορολογική δήλωση 5Α) για ασφάλιση κατοικίας, εξοχικού και επαγγελματικής στέγης έως και 500 ευρώ. Η συγκεκριμένη πρόνοια αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία υπό τις συνθήκες που βιώνουμε ως κοινωνία, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην ορεινή Λεμεσό και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που πλήττουν επανειλημμένα την Κύπρο. Είναι μια ουσιαστική μορφή οικονομικού κινήτρου για τους πολίτες να ασφαλίσουν την περιουσία τους, ώστε να προστατευτούν από παρόμοιους κινδύνους στο μέλλον.
4)Εάν δεν καθιερωθεί το ποσοστό 5% επί του φορολογητέου εισοδήματος τότε η επέκταση του φορολογικού περιθωρίου για ασφάλιση ζωής, αποταμιευτικά ασφαλιστικά σχέδια, ταμεία σύνταξης και ταμείων προνοίας είναι επιτακτική λαμβάνοντας υπόψη τον επηρεασμό του φορολογητέου εισοδήματος ως αναφέρεται πιο πάνω.
Α. Αύξηση του ποσοστού φορολογικής απαλλαγής στο 25% των αποδοχών (από 20% σήμερα), ώστε να ενισχυθεί η δυνατότητα των πολιτών να επενδύουν σε ιδιωτικές ασφαλιστικές λύσεις, εξασφαλίζοντας την οικονομική τους ευημερία.
Β. Εναλλακτικά, διατήρηση του ποσοστού στο 20% χωρίς αφαίρεση εισφορών για ΓεΣΥ και Κοινωνικές Ασφαλίσεις, οι οποίες περιορίζουν το διαθέσιμο ποσό για αποταμίευση και κάλυψη.
Η υιοθέτηση των πιο πάνω εισηγήσεων θα αποτελέσει ισχυρό κίνητρο για την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης στην Κύπρο, συμβάλλοντας τόσο στην κοινωνική ευημερία όσο και στη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση του κράτους.
Υπενθυμίζουμε ότι ήμασταν ένας εκ των 50 οργανισμών που συμμετείχαν στη διαδικασία διαβούλευσης. Δυστυχώς, καμία από τις εισηγήσεις μας δεν έχει ληφθεί υπόψη και οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις που παρουσιάζετε είναι, κατά την εκτίμησή μας, καταστροφικές για τον κλάδο της ασφαλιστικής βιομηχανίας. Ο κλάδος μας απασχολεί άμεσα πέραν των 8.000 ατόμων και, αν συνυπολογιστούν οι οικογένειές τους, επηρεάζονται συνολικά 25.000 – 30.000 άτομα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η ασφαλιστική βιομηχανία συμβάλλει στο ΑΕΠ της Δημοκρατίας με σεβαστό ποσοστό κοντά στο 4%.
Επιπλέον, η εισήγησή σας στο προανάφερομενο άρθρο πλήττει τον καταναλωτή, περιορίζοντας τα δικαιώματά του και ταυτόχρονα δημιουργεί αντικίνητρο για τη συμμετοχή του στην ασφαλιστική αγορά. Εύκολα μπορεί κάποιος να ανατρέξει στα αποτελέσματα του ΣΑΕΚ για να δει τις αποζημιώσεις σε Θανάτους , Ανικανότητες αλλά και επιστροφή των αποταμιεύσεων του κόσμου για συνταξιοδότηση ή έκτακτες ανάγκες με σκοπό την διατήρηση της κοινωνικής ευημερίας (π.χ. βλέπουμε στην πανδημία του COVID, συμπλήρωμα συντάξεων).
Ευελπιστούμε ότι αυτή τη φορά θα μας λάβετε σοβαρά υπόψη. Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση.
Ως μέλος πολύτεκνης οικογένειας και φοιτητής, νιώθω πραγματικά αδικία με την προτεινόμενη φορολογική μεταρρύθμιση. Το εισοδηματικό όριο, των ακαθάριστων απολαβών, υψους €80.000 για φορολογικές ελαφρύνσεις, χωρίς να λαμβάνει υπόψη πόσα παιδιά έχει μια οικογένεια, είναι άδικο και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι γονείς μου με τέσσερα παιδιά παλεύουν καθημερινά για να μας στηρίξουν, κι αντί να υπάρχει κάποια βοήθεια, βλέπουμε συνέχεια να μας αφήνουν απ’ έξω. Εγώ προσωπικά, ως φοιτητής, δεν έχω πάρει ποτέ καμία ουσιαστική στήριξη λόγω πολυτεκνίας – ούτε στη στέγαση, ούτε στις μετακινήσεις, ούτε καν στις ίδιες τις σπουδές μου.
Γι’ αυτό πιστεύω πως το νομοσχέδιο πρέπει να αλλάξει και να υπάρξει δίκαιη αντιμετώπιση. Το εισοδηματικό όριο οφείλει να προσαρμόζεται ανάλογα με τα παιδιά που έχει μια οικογένεια, γιατί αλλο τα έξοδα με ένα παιδί και άλλο με τέσσερα. Η μεσαία τάξη δεν γίνεται να συνεχίσει να «τιμωρείται» μόνο και μόνο επειδή προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να δείξει σεβασμό σε όσους κρατούν όρθιο το μέλλον της χώρας, κι όχι να τους γυρνάει την πλάτη.
«Τα προβλήματα του πληθυσμού είναι
τόσο θεμελιώδη που εκδικούνται
εκείνους που τα αναβάλλουν
για το μέλλον».
Αλφρεντ Σωβύ
«Το δημογραφικό πρόβλημα της Χώρας μας καθίσταται εκ των πραγμάτων το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό πρόβλημα, μείζον κάθε άλλου προβλήματος, το οποίο κυριολεκτικά απειλεί να δυναμιτίσει τα θεμέλια και αυτής ακόμη της ύπαρξης και υπόστασής μας, σε συνθήκες ελευθερίας και κοινωνικής ευημερίας» Τονίζουμε δε ότι χρειάζεται περίσκεψη, ώστε να εντοπισθούν οι αντικειμενικά πραγματικές αιτίες του προβλήματος και να αναζητηθούν οι ενδεδειγμένες λύσεις.
Το δημογραφικό είναι ο πιο ύπουλος εχθρός μιας χώρας, κι ενώ συντελείται, πολύ δύσκολα γίνεται αντιληπτό. Το τρίπτυχο του δημογραφικού θανάτου μιας χώρας είναι:
η υπογεννητικότητα.
η γήρανση του πληθυσμού και,
η μετανάστευση.
Όπως όλοι γνωρίζουν η πολύτεκνη οικογένεια είναι το υγιές κύτταρο της Δημοκρατίας, οι πολύτεκνες οικογένειες προσφέρουν το εργατικό και φορολογικό δυναμικό το οποίο τείνει να γίνει με την εισαγωγή των ξένων και των παράνομων μεταναστών είδος προς εξαφάνιση και κρατούν κάπως τες ισορροπίες στο Δημογραφικό Πρόβλημα.
Δυστυχώς όμως από την περίοδο της κρίσης και μετά οι πολύτεκνες οικογένειες έχουν μπει στο στόχαστρο και συνεχώς τιμωρούνται με την εισαγωγή περιουσιακών και εισοδηματικών κριτηρίων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος και η σύνθεση της οικογένειας.
Αυτά όλα δυστυχώς έφεραν τες μειώσεις των γεννήσεων με αποτέλεσμα να έχουμε ίσως τον χαμηλότερο δείκτη γονιμότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εισοδηματικά κριτήρια που τέθηκαν σε εφαρμογή την περίοδο της κρίσης παραμένουν χωρίς να αναγνωρίζεται η σημερινή αξία του χρήματος. Πχ οι 59,000 ευρώ του 12 – 13 σήμερα είναι 82,200 ευρώ περίπου.
Ζητούμε όπως στα νομοσχέδια που κατατίθενται προς ψήφιση να λαμβάνετε υπόψη, τόσο το μέγεθος και η σύνθεση της οικογένειας.
Ένα απλό παράδειγμα για το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τους προσεχείς μήνες για τη φορολογική μεταρρύθμιση.
Οικογενειακό εισόδημα 85000 με οικογένεια χωρίς παιδιά 85000 διά 2 = 42500 ευρώ κατά κεφαλή με ένα παιδί 85000 διά 3 = 28300 ευρώ κατά κεφαλή.
Οικογενειακό εισόδημα 85000 με οικογένεια με τέσσερα παιδιά 85000 διά 6 = 14150 ευρώ κατά κεφαλή, και οικογένεια με 5 παιδιά 85000 δια 7 = 12143 ευρώ την στιγμή που το κόστος μεγαλώματος ενός παιδιού είναι 13000 ευρώ περίπου ετησίως.
Και όμως όλες οι πιο πάνω οικογένειες θα πληρώνουν ακριβώς τον ίδιο φόρο.
Και ερωτώ είναι δίκαιο και ζητούμε αύξηση των γεννήσεων;.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΛΑΟΥ, ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
Φυσικά πρέπει ο κάθε λαός να επιβιώσει, πρέπει να αναπτυχθεί, πρέπει να διαιωνιστεί να κρατηθεί σαν έθνος.
Όμως και τα παιδιά, το μέλλον του κάθε λαού πρέπει να έχει και τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Πρέπει να του εξασφαλιστούν και τα καλύτερα μέσα και να ληφθούν τα καλύτερα μέτρα για να αναπτυχθεί σωστά, να μεγαλώνει έτσι που η σωματική και ψυχική του υγεία να είναι άρτια για να προσφέρει αποτελεσματικά στην πατρίδα του και στον κόσμο του όταν θα μεγαλώσει.
Για όλα αυτά δεν ευθύνεται μόνο ο γονιός που κάνει το παν για να προσφέρει στα παιδιά του ένα ψηλό επίπεδο παροχών και τρόπους διαβίωσης. Κάνει το παν για να μην τους στερήσει την τροφή, την υγεία και τη μόρφωση. Όμως οι δυσκολίες είναι αντικειμενικές. Οι διεθνείς και τοπικές κρίσεις (οικονομικές και άλλες) δεν του δίνουν τη δυνατότητα να τα καταφέρει όπως θέλει. Τα παιδιά δεν είναι θέμα μόνο γονιών είναι ευθύνη και του κράτους. Είναι ευθύνη των κρατών, του κόσμου όλου.
Δηλώσεις Προέδρου
Από: Προεδρία της Δημοκρατίας 11/05/25 15:02
Από την πρώτη ημέρα ανάληψης της διακυβέρνησης του τόπου, γίναμε κοινωνοί των προβληματισμών σας και δώσαμε την ανάλογη προσοχή στις εισηγήσεις σας, όλες τις εισηγήσεις σας. Πολλές από αυτές μάλιστα περιλαμβάνονται και στο Πρόγραμμα Διακυβέρνησής μας, που αποτελεί το Κοινωνικό μου Συμβόλαιο με τον Κυπριακό λαό και θα το υλοποιήσουμε και το υλοποιούμε πιστά.
Να μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να υπογραμμίσω την πολύπλευρη και διαχρονική συμβολή της Παγκύπριας Οργάνωσης Πολυτέκνων, η οποία για περισσότερες από πέντε δεκαετίες στηρίζει ακούραστα και με αφοσίωση τις πολύτεκνες οικογένειες του τόπου μας.
Είστε πολύτιμοι συνεργάτες της Πολιτείας και σας ευχαριστούμε θερμά για το έργο, τις υποδείξεις, τις εισηγήσεις σας.
Παραθέτω πιο κάτω μερικές από τες προεκλογικές δεσμεύσεις του Προέδρου.
Πολιτική 3-Σύζευξη οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.
3.7 Επαναξιολογούμε τα κριτήρια που αφορούν τη λήψη επιδομάτων τέκνου και μάνας με στόχο τη διεύρυνση των δικαιούχων. Μελετούμε επίσης την αύξηση των επιδομάτων, και την απάλειψη των περιουσιακών κριτήριών, για όλους τους μονογονείς και τους πολύτεκνους.
Πολιτική 6- Στηρίζουμε τις Πολύτεκνες/ τρίτεκνες οικογένειες
6.1 Επανεξετάζουμε την επιδοματική πολιτική σε σχέση με τους πολύτεκνους με σκοπό την πιο αποτελεσματική στήριξή τους. Αφαιρούμε τα εισοδηματικά κριτήρια για γονείς με τρία παιδιά και άνω, εφόσον, τουλάχιστον τρία τέκνα είναι εξαρτώμενα. Όσο αφορά τους πολύτεκνους, η πολύτεκνη ιδιότητα παραμένει όσο συνεχίζουν να έχουν ανήλικα παιδία.
6.2 Επαναφέρουμε τον ορισμό των φοιτητών για παιδιά πολυτέκνων ως εξαρτώμενα μέχρι την ολοκλήρωση σπουδών, πτυχίου και ενός μεταπτυχιακού. Αφαιρούμε το κριτήριο της αξίας της περιουσίας των γονέων εφόσον πρόκειται για τρία και άνω εξαρτώμενα τέκνα.
Πολιτική 6- Στηρίζουμε τις Πολύτεκνες/ τρίτεκνες οικογένειες
6.5 Προωθούμε σε συνεργασία με ημικρατικούς οργανισμούς, δήμους και τοπικές αρχές ειδικές εκπτώσεις, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, για τρίτεκνους και άνω σε φόρους και τέλη (π.χ. σκυβάλων, υδατοπρομήθεια, ΑΗΚ), σε εισιτήρια εισόδου σε ημικρατικά θέατρα, μέσα μαζικής συγκοινωνίας, μουσεία, κλπ.
3.7 Επαναξιολογούμε τα κριτήρια που αφορούν τη λήψη επιδομάτων τέκνου και μάνας με στόχο τη διεύρυνση των δικαιούχων. Μελετούμε επίσης την αύξηση των επιδομάτων, και την απάλειψη των περιουσιακών κριτήριών, για όλους τους μονογονείς και τους πολύτεκνους.
Ζητούμε:
«Την πλήρη υλοποίηση του προεκλογικού προγράμματος του Προέδρου της Δημοκρατίας που αφορά τες πολύτεκνες οικογένειες» καθώς επίσης και μέτρα απάμβλυνσης του δημογραφικού προβλήματος που είναι μια βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια του κράτους μας.
Γράφω κάτι για προβληματισμό. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας καλέστηκε ο Κυπριακός Λαός να προσφέρει ότι μπορούσε για τον Αγώνα. Άλλοι έδωσαν χρήματα άλλοι Σταυρούς και δακτυλίδια κλπ. Ένας Ιερέας στην Πάφο έδωσε τα Ιερά Δισκοπότηρα. Όταν ρωτήθηκε γιατί το έκανε απάντησε. «Θεία Κοινωνία κάνω και σε γυάλινα σκεύη, Χωρίς Πατρίδα δεν θα μπορώ να κάνω ούτε Θεία Κοινωνία».
Πάγια θέση της Οργάνωσης είναι η αφαίρεση των περιουσιακών και εισοδηματικών κριτηρίων για τες πολύτεκνες οικογένειες για να μην είναι τροχοπέδη στες νέες γεννήσεις.
Ντίνος Ολύμπιος
Πρόεδρος Παγκύπριας Οργάνωσης Πολυτέκνων
Σχολιασμός του άρθρου 33Δ του σχεδίου φορολογικής μεταρρύθμισης
Ως επενδυτές που συνδέονται με την Κύπρο, ανησυχούμε για το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 33Δ.
Το κείμενο αυτό θα απαιτεί πλέον από όλους τους μετόχους-διαχειριστές να λαμβάνουν μισθό, με ελάχιστα ποσά που καθορίζονται σε πολύ υψηλά επίπεδα:
* για το 2026 και το 2027, το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών των αυτοαπασχολούμενων·
* από το 2028, ένας υπολογισμός με βάση την «αρχή των ίσων αποστάσεων», η οποία μπορεί να φτάσει έως και 500.000 ευρώ ετησίως.
Αυτό ισοδυναμεί με φορολόγηση της αμοιβής που θεωρείται ότι έχει καταβληθεί, ακόμη και αν η εταιρεία δεν έχει τις ταμειακές ροές ή την ανάγκη να καταβάλει υψηλό μισθό. Ωστόσο, τα μερίσματα, αποτέλεσμα της δουλειάς και των επενδύσεών μας, υπόκεινται ήδη στις εισφορές του ΓεΣΥ.
Ένα τέτοιο μέτρο κινδυνεύει να επηρεάσει άμεσα τις δραστηριότητές μας και θα μπορούσε να θέσει υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα των επενδύσεών μας. Δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των εταιρειών χαρτοφυλακίου και τιμωρεί τους διαχειριστές μετόχων που δημιουργούν αξία στην Κύπρο.
Ζητούμε τη διατήρηση της δημοσιονομικής και οικονομικής ελκυστικότητας της Κύπρου, προκειμένου να παραμείνει ανταγωνιστική με άλλες διεθνείς αγορές. Ελλείψει απόσυρσης του άρθρου 33Ε, ζητούμε τουλάχιστον να εξαιρεθούν από αυτές τις διατάξεις οι δικαιούχοι του καθεστώτος non-dom.
Επωφελούμαστε επίσης από αυτό το σχόλιο για να ζητήσουμε την εγκατάλειψη του σχεδίου πρόσθετων συνεισφορών για τα μη υπερπόντια εδάφη, ή τουλάχιστον την αναστολή του κατά τα πρώτα 17 χρόνια του σχεδίου.
Κοινός μας στόχος παραμένει να συμβάλλουμε στη βιώσιμη ανάκαμψη των κυπριακών δημόσιων οικονομικών, προσελκύοντας και διατηρώντας παράλληλα διεθνή κεφάλαια. Για να γίνει αυτό, είναι σημαντικό να μην καταστεί το φορολογικό και κανονιστικό πλαίσιο πιο επαχθές για τους επενδυτές και τους επιχειρηματίες.
Το εισαγωγικό κείμενο της Δ/νσης Οικονομικής Πολιτικής και Ευρωπαϊκών Θεμάτων (Μονάδα Φορολογικής Πολιτικής) του Υπ.Οικονομικών, ξεκινά με “Το Υπουργείο Οικονομικών εφαρμόζοντας το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠτΔ……”.
Ο ΠτΔ, δεσμεύτηκε προεκλογικά (σαφέστατα,απόλυτα ,άνευ όρων ή προϋποθέσεων )για την αύξηση του αφορολόγητου εισοδήματος στα Ευρώ24500.
https://www.brief.com.cy/oikonomia/kypros/hristodoylidis-katethese-tin-desmeysi-toy-gia-ayxisi-toy-aforologitoy-stis-eu24500
Η δέσμευση/υπόσχεση πρέπει να να τιμηθεί.
Οι συνταξιούχοι όπου η σύνταξη τους είναι μέχρι και €2000 το μήνα να είναι αφορολόγητη και από φόρο εισοδήματος και από γεσυ! Τόσα χρόνια να δουλεύει κάποιος για το κράτος είναι ανήθικο στη σύνταξη του να δίνει ακόμα φόρους
Σχόλιο Διαμαρτυρίας από Φοιτήτρια – Μέλος Πολύτεκνης Οικογένειας της Μεσαίας Τάξης
Ως φοιτήτρια, μέλος πολύτεκνης οικογένειας που ανήκει στη μεσαία τάξη, εκφράζω την έντονη διαμαρτυρία και απογοήτευσή μου για τη νέα φορολογική ρύθμιση που προβλέπει ενιαίο εισοδηματικό όριο 80.000 ευρώ για τη χορήγηση φορολογικών εκπτώσεων, ανεξαρτήτως αριθμού τέκνων.
Η συγκεκριμένη πρόβλεψη είναι κατάφωρα άδικη και κοινωνικά άνιση. Η οικογένειά μου, με τέσσερα παιδιά, δεν λαμβάνει ουσιαστική στήριξη από την Πολιτεία. Παρά τις αυξημένες ανάγκες και τις θυσίες που απαιτεί η ανατροφή και η στήριξη τόσων παιδιών, αποκλείεται από βασικά μέτρα ενίσχυσης, επειδή – λογιστικά – ξεπερνά ένα ενιαίο, αυθαίρετο όριο. Ένα όριο που δεν λαμβάνει υπόψη το πραγματικό κόστος ζωής ούτε την αναλογική επιβάρυνση μιας πολύτεκνης οικογένειας.
Ως φοιτήτρια, δεν έχω επωφεληθεί από καμία παροχή ή διευκόλυνση λόγω πολυτεκνίας – ούτε για στέγαση, ούτε για μετακινήσεις, ούτε για τη φοίτησή μου. Αντιθέτως, πρόσφατα μου διακόπηκε και μια μικρή ενίσχυση ενοικίου ύψους 250 ευρώ από τη μέριμνα εκτοπισθέντων, χωρίς καμία εναλλακτική στήριξη.
Αναρωτιέμαι: Είναι αυτή η κοινωνική πολιτική που επιφυλάσσει το κράτος στους νέους και στις οικογένειες που επενδύουν στο μέλλον της χώρας; Είναι δίκαιο να τιμωρείται η μεσαία τάξη και οι πολύτεκνοι, που αγωνίζονται καθημερινά για να προσφέρουν μόρφωση και προοπτική στα παιδιά τους;
Ζητώ, με σεβασμό αλλά και αγωνία, την άμεση αναθεώρηση των προβλέψεων του νομοσχεδίου, ώστε:
Το εισοδηματικό όριο των 80.000 ευρώ να κλιμακώνεται αναλογικά με βάση τον αριθμό των εξαρτώμενων τέκνων.
Να εφαρμοστεί ένα δίκαιο σύστημα που να αντανακλά τις πραγματικές ανάγκες κάθε οικογένειας.
Να τερματιστεί ο συστηματικός αποκλεισμός της μεσαίας τάξης και των πολύτεκνων οικογενειών από κάθε μορφή ενίσχυσης.
Η Πολιτεία οφείλει να στηρίζει έμπρακτα όσους επενδύουν στην κοινωνική συνοχή και στο δημογραφικό μέλλον της χώρας – όχι να τους περιθωριοποιεί.
Με εκτίμηση,
Θέκλεια Μιχαήλ
Φοιτήτρια – Μέλος Πολύτεκνης Οικογένειας
Για ακομα μια φορα φαινονται οι προτεραιότητες του συστηματος. Καθαρή αδιαφορία για μελλον τοπου και κυριως για την νεα γενεα καθως εχουμε φτασει μαθηματική ακρίβεια να ειμαστε ξενοι στον τοπο μας. Το μισο νησι κατεχωμενο και το αλλο μισό ξεπούλημα για τους ευεργέτες ξενους και επενδυτές που ξαφνικα αποφασισαν οτι η Κύπρος ειναι καλη.. Οι μισθοι συνεχιζουν να ειναι μισθοι πεινας καθως η ακρίβεια χτυπα κοκκινο και ο πληθωρισμός ακομη παραπανω.. Μια οικογένεια για να ζησει στην Κυπρο χρειαζετε τουλαχιστον ενάμισι μισθό ενοικιο και αν βγουν τα υπολοιπα εξοδα του μηνα και ειδικα στην Λεμεσο. Το κρατος προνοιας ανηπαρκτο και συναμα το συστημα εδω και χρονια δεν ασχολούνται με την δραματική κατάσταση που επικρατεί στην χωρα οσο αφορα το πληθυσμό απο αλλες χωρες με συνεπεια να ειμαστε πλεον 1 προς 10 και μαλιστα με σχολεία που δεν εχουν καν κυπριους αλλα μονο ξενους. Αν το σχολειο ειναι μια μικρη κοινωνια ας αναλογιστούμε το προβλημα στην μεγαλύτερη του εικονα την κοινωνια.
Βοηθήστε τον κοσμο να ζησει και στηριξτε της οικογένειες οπως πραγματικά τους αξιζει οχι με πλανοδια παραμύθια φτανει πια..
Δεν μπορουμε να αγορασουμε Δεν μπορούμε να χτίσουμε Δεν μπορούμε να νοικιάσουμε Δεν μπορούμε να ζησουμε το μηνα μας.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την ταχινοπιττα απλα πρεπει να δουμε την πραγματικότητα και να δράσουμε αμεσα με μοντέλα που υπαρχουν ειδη και να τα εφαρμόσουμε καθως το μελλον μας αλλα και τον παιδιων μας δεν διαπραγματεύεται και ειναι απογοήτευτικο να γινονται εκπτώσεις. Βοηθήστε το κοσμο να κανει παιδια Βοηθηστε το κοσμο να ζησει τα παιδιά του. Ειναι η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κανει η καθε χωρα για την επιβίωση αλλα και εξελιξη της! Φτανει πια
Η προτεινόμενη φορολογική πολιτική εξακολουθεί να ΜΗΝ λαμβάνει ουσιαστικά υπόψη τις οικονομικές ανάγκες των οικογενειών βάσει της σύνθεσής τους.
Είναι δυνατόν να μην λαμβάνεται υπόψη πόσα εξαρτώμενα άτομα υπάρχουν στο κάθε νοικοκυριό; Είναι δυνατόν το φορολογικό σύστημα να είναι δομημένο με τρόπο που προκαλεί μείωση του ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος όσο αυξάνονται τα παιδιά που έχει ο φορολογούμενος; Γιατί το σύστημα αδικεί όσους κάνουν παιδιά; Δεν θέλει το κράτος να ενισχύσει τις οικογένειες των συμπατριωτών μας; Δεν θέλει το κράτος να βρει τρόπους να βοηθηθούν οι Έλληνες της Κύπρου περισσότερο, οι οποίοι στην μεγάλη μας πλειονότητα ανήκουμε στη λεγόμενη μεσαία τάξη;
Και ΔΕΝ μπορείτε να ισχυριστείτε ότι η προτεινομένη φορολογική πολιτική θα είναι συμπληρωματική της επιδοματικής, διότι η επιδοματική είναι κι αυτή ανεπαρκέστατη.
Πιο συγκεκριμένα, δαπανούμε ΕΛΑΧΙΣΤΑ ως κράτος σε επιδόματα για οικογένειες και παιδιά:
(1) Είμαστε στον ΠΑΤΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μαζί με την τραγική Μάλτα, η οποία όμως δεν αντιμετωπίζει ούτε κατοχή ούτε εποικισμό), με μόλις 0.9% του ΑΕΠ μας να δαπανάται σε επιδόματα για οικογένειες και παιδιά, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 2.3% του ΑΕΠ. Δηλαδή ούτε τα μισά απ’ ό,τι δαπανά ο μέσος όρος στην ΕΕ.
(2) Άλλο στατιστικό που αποκαλύπτει την ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ του κράτους απέναντι στα παιδιά αυτού του τόπου που αντιμετωπίζει ζήτημα επιβίωσης, είναι ότι με βάση το κόστος ζωής (Purchasing Power Standard – PPS), το ποσό που δαπανάται ανά παιδί υπό την μορφή επιδομάτων για οικογένειες / παιδιά, είναι το ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΟ σε όλη την ΕΕ.
(3) Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι ενώ στην ΕΕ μόλις το 26,4% του συνόλου των επιδομάτων για οικογένειες / παιδιά δίδονται στη βάση εισοδηματικών κριτηρίων (Means-tested benefits), στην Κύπρο το αντίστοιχο ποσοστό είναι πέραν του 65%. Το γεγονός αυτό στην πράξη έχει ως αποτέλεσμα σημαντική μερίδα συμπατριωτών μας που γεννούν και αναθρέφουν τους μελλοντικούς φορολογούμενους, πολίτες και οπλίτες, αυτού του τόπου, να μην λαμβάνουν επαρκή βοήθεια από το κράτος διότι δήθεν είναι οικονομικά ευκατάστατοι σε σχέση με όσους είναι φτωχοί (αλήθεια, ποιος θα υπολογίσει τα «μαύρα» που λαμβάνουν διάφοροι και δεν φαίνονται πουθενά για σκοπούς φορολογικής ή επιδοματικής πολιτικής;)
Εν κατακλείδι, αν δεν ξεκινήσει αυτό το κράτος να ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ όσους ΕΛΛΗΝΕΣ κάνουν παιδιά, δεν έχουμε καμία πιθανότητα ανατροπής της πορείας που ακολουθούμε προς την γήρανση και την δραματική συρρίκνωση / αντικατάσταση του πληθυσμού μας. Με δεδομένη την υπογεννητικότητα της κοινωνίας μας από το 1995 μέχρι σήμερα, καθώς και την δημογραφική αλλοίωση τόσο των κατεχόμενων περιοχών (εποικισμός) όσο και των ελεύθερων περιοχών (τεραστίων διαστάσεων νόμιμη και παράνομη μετανάστευση), θα ανέμενε κανείς ότι το κράτος θα έκανε πολύ περισσότερα για προστασία και ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας, του πυρήνα της κοινωνίας, προκειμένου ο ελληνισμός στην Κύπρο να αποκτήσει προοπτική επιβίωσης (ναι δεν έχουμε προοπτική επιβίωσης με αυτά τα δεδομένα).
ΕΠΕΝΔΥΣΤΕ στην οικογένεια και σε ό,τι άλλο συμβάλλει στην επιβίωση μας. Εξοικονομήσεις να κάνετε ΑΛΛΟΥ, όχι εις βάρος του μέλλοντος του τόπου! Δώστε κίνητρα σε αυτούς που ΘΕΛΟΥΝ να κάνουν 2 και 3 και 4 και 5 παιδιά. Δώστε προνόμια, διευκολύνσεις, ελαφρύνσεις. Τα πάντα για τα παιδιά μας, για να έχουμε συνέχεια!
Ως πατέρας επτά παιδιών, οργίζομαι και απογοητεύομαι με την πρόταση του νομοσχεδίου που θέτει το όριο των €80.000 ως απόλυτο κριτήριο για παροχές σε οικογένειες με τέκνα, χωρίς καμία διαφοροποίηση ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών. Είναι τραγικό και εντελώς παράλογο, σε ένα κράτος που ήδη υπολείπεται σοβαρά στη στήριξη της οικογένειας, να ενσωματώνεται θεσμικά τέτοια κατάφορη αδικία.
Η Κύπρος, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Eurostat για το 2022, είναι τελευταία ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ στις δημόσιες παροχές για παιδιά ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτή η ντροπιαστική θέση έπρεπε να αφυπνίσει πολιτεία και νομοθέτες — όχι να οδηγήσει σε νέα χτυπήματα. Αντιθέτως, με αυτό το νομοσχέδιο επιχειρείται, με τη βούλα πλέον, να μπει η ταφόπλακα στις μεγάλες οικογένειες.
Το όριο των €80.000 είναι οριζόντιο, άκαμπτο και άδικο. Το ίδιο ισχύει για κάποιον με ένα παιδί και για κάποιον με επτά. Πώς είναι αυτό κοινωνικά δίκαιο; Πώς μπορεί να υποστηρίζεται ότι αυτή η πολιτική προάγει τη γεννητικότητα και την οικογενειακή ευημερία;
Η ολική απώλεια των φοροεκπτώσεων όταν κάποιος υπερβεί το όριο έστω και κατά €1, χωρίς κανέναν μεταβατικό μηχανισμό, δημιουργεί ένα αντιπαραγωγικό και αντικοινωνικό φορολογικό σύστημα που αδικεί κατάφωρα εργαζόμενους γονείς που προσπαθούν να βελτιώσουν τη ζωή των παιδιών τους. Πρέπει να αποφασίσουμε ειλικρινά αν επιδιώκουμε την ανάπτυξη και τη συμφιλίωση οικογενειακής ζωής με αξιοπρεπή εισοδήματα ή αν θεωρούμε τις μεγάλες οικογένειες βάρος.
Και το χειρότερο: Αυτή η “μεταρρύθμιση” σχεδιάζεται να αποτελέσει το νέο μοντέλο φορολογίας για τα επόμενα χρόνια. Δηλαδή η αδικία αυτή θα παγιωθεί και δεν θα αλλάξει εύκολα. Αν αυτό δεν λέγεται επίσημη εγκατάλειψη της πολύτεκνης οικογένειας, τότε τι είναι;
Ζητώ επιτακτικά αναπροσαρμογή του πλαφόν με βάση τον αριθμό των παιδιών και περαιτέρω αύξηση των φοροεκπτώσεων, και όχι ολική εξάλειψή τους. Αν θέλουμε να λέμε ότι στηρίζουμε την οικογένεια, ας το αποδείξουμε με πράξεις — όχι με κενές υποσχέσεις και αριθμούς που μας κατατάσσουν στον πάτο της Ευρώπης.
Ως μέλος μιας οικογένειας με 4 παιδιά, βλέπω καθημερινά πόσο άδικες είναι οι πολιτικές που βασίζονται σε “οριζόντια” νούμερα. Το κόστος ζωής δεν είναι ίδιο για όλους. Η Πολύτεκνη οικογένεια με €80.000 δεν είναι πλούσια. Αντιθέτως είναι οικογένεια που παλεύει καθημερινά. Χρειαζόμαστε επιτέλους δίκαιη μεταχείριση. Πόσο ακόμη θα τιμωρείται η οικογένεια που προσπαθεί να μεγαλώσει τίμια τα παιδιά της; Είμαστε κουρασμένοι να μας αποκαλούν «μεσαία τάξη» μόνο για να μας αποκλείουν από τα πάντα. Το κόστος ζωής με 4 παιδιά δεν έχει καμία σχέση με αυτό μιας οικογένειας με ένα παιδί. Αν δεν στηριχθούν οι πολύτεκνες οικογένειες έμπρακτα, πώς ακριβώς περιμένουμε να αντιμετωπίσουμε τη δημογραφική γήρανση; Η πρόταση για κλιμακωτά όρια είναι το ελάχιστο που θα έπρεπε να ισχύει.
Με στόχο την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ βιομηχανίας και ακαδημαϊκής κοινότητας υποβάλλεται η παρούσα πρόταση για παραχώρηση επιπρόσθετης φορολογικής έκπτωσης ίσης με 200% για δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης, περιλαμβανομένης επιστημονικής έρευνας, εφόσον η έρευνα αυτή διενεργείται σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κύπρο.
Δικαιούχοι: όλες οι νομικές οντότητες που διεξάγουν έρευνα σε συνεργασία με τουλάχιστον ένα πανεπιστήμιο που εδρεύει στην Κυπριακή Δημοκρατία, το οποίο κατέχει άδεια να λειτουργεί ως τέτοιο από το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, νοούμενου ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας που αναφέρονται πιο κάτω.
Προϋποθέσεις Επιλεξιμότητας: Για να καταστούν οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης επιλέξιμες για φορολογική ελάφρυνση βάσει της παρούσας διάταξης, πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
• Επιλέξιμα Έργα: Η φορολογική ελάφρυνση ισχύει αποκλειστικά για ερευνητικά έργα που υλοποιούνται στο πλαίσιο μιας επίσημης, συμβατικής συνεργασίας μεταξύ μίας νομικής οντότητας (εφεξής «η Εταιρεία») και ενός πανεπιστημίου που εδρεύει στην Κύπρο (εφεξής «το Πανεπιστήμιο»).
• Ελάχιστη Διάρκεια Έργου: Το έργο πρέπει να έχει ελάχιστη διάρκεια δεκαοκτώ (18) μηνών.
• Προϋπολογισμός Έργου: Το έργο πρέπει να διαθέτει ελάχιστο προϋπολογισμό €50.000 για να διασφαλίζεται ότι το εύρος και τα δυνητικά οφέλη της έρευνας είναι σημαντικού μεγέθους.
• Συμβολή της Εταιρείας: Η Εταιρεία πρέπει να συμβάλλει τουλάχιστον κατά 50% του συνολικού κόστους του έργου, μέσω άμεσης χρηματοδότησης. Η συμβολή της Εταιρείας πρέπει να προκύπτει από το συμφωνητικό συνεργασίας μεταξύ εταιρείας και Πανεπιστημίου.
• Συμμετοχή του Πανεπιστημίου: Το Πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχει ουσιαστική επιστημονική τεχνογνωσία, πόρους ή υποδομές που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του έργου. Ο ρόλος του Πανεπιστημίου πρέπει να ορίζεται ρητά στη σύμβαση συνεργασίας, με σαφώς καθορισμένα παραδοτέα, χρονοδιαγράμματα και αρμοδιότητες.
• Ιδιοκτησία και Χρήση Αποτελεσμάτων: Η ερευνητική σύμβαση μεταξύ της Εταιρείας και του Πανεπιστημίου πρέπει να προσδιορίζει τους όρους ιδιοκτησίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή προκύψει. Τουλάχιστον, η σύμβαση πρέπει να:
o Παρέχει στην Εταιρεία εμπορικά δικαιώματα για την εκμετάλλευση των ερευνητικών αποτελεσμάτων για επιχειρηματικούς σκοπούς.
o Διασφαλίζει ότι το Πανεπιστήμιο διατηρεί δικαιώματα για ακαδημαϊκούς σκοπούς, περιλαμβανομένης της ανοικτής δημοσίευσης των αποτελεσμάτων, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι εύλογες διατάξεις περί εμπιστευτικότητας.
• Έλεγχος και Επαλήθευση: Με την ολοκλήρωση του έργου, η Εταιρεία και το Πανεπιστήμιο πρέπει να ετοιμάζουν τελική έκθεση, στην οποία θα συνοψίζονται τα αποτελέσματα και η συνολική συμβολή του έργου στην τεχνολογική ή επιστημονική πρόοδο. Η Εταιρεία πρέπει να συμφωνήσει στην πραγματοποίηση περιοδικών ελέγχων από τις φορολογικές αρχές ή εξουσιοδοτημένους φορείς, για να επαληθευτεί η συμμόρφωση με τους όρους της φορολογικής ελάφρυνσης. Η Εταιρεία πρέπει να διατηρεί όλα τα σχετικά έγγραφα που αφορούν το έργο για τουλάχιστον εφτά (7) έτη μετά την ολοκλήρωση του έργου.
Διάρκεια: Το σχέδιο αυτό μπορεί να ισχύσει για συγκεκριμένη χρονική περίοδο (για τα έτη 2026 – 2028), και στο πέρας της περιόδου να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά του, για να καθοριστεί εάν θα επεκταθεί.
Επιλέξιμες Δαπάνες: όλες οι δαπάνες έρευνας, περιλαμβανομένων κεφαλαιουχικών δαπανών για αγορά εξοπλισμού, μισθών ερευνητών, κόστος αγοράς υλικών και αναλωσίμων και άλλων γενικών σχετικών εξόδων.
Διαδικασία: κατά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης της επηρεαζόμενης νομικής οντότητας, θα υποδεικνύονται (σε σχετικό πεδίο της φορολογικής δήλωσης) οι δαπάνες που αφορούν σε έρευνα στο πλαίσιο επιλέξιμων έργων, για να καταστεί εφικτή η παραχώρηση της φορολογικής έκπτωσης. Για σκοπούς επαλήθευσης και ελέγχου από το Τμήμα Φορολογίας, θα καταχωρείται σε σχετικό πεδίο της φορολογικής δήλωσης και το πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το οποίο διεξάγεται η σχετική έρευνα.
Οφέλη: Η εφαρμογή σχεδίου φορολογικής ενθάρρυνσης για την Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) αναμένεται να οδηγήσει σε πολλαπλά οφέλη, τα οποία περιλαμβάνουν:
1. Προώθηση της Καινοτομίας: Οι φορολογικές ελαφρύνσεις για την Ε&Α ενθαρρύνουν τις εταιρείες να επενδύουν σε έρευνα, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νέα προϊόντα, διαδικασίες και τεχνολογίες.
2. Προσέλκυση Επενδύσεων: Οι χώρες που προσφέρουν φορολογικά κίνητρα για την Ε&Α γίνονται πιο ελκυστικές για επιχειρήσεις που θέλουν να δημιουργήσουν ή να επεκτείνουν τις έρευνες τους.
3. Ενίσχυση της Ανταγωνιστικότητας: Οι φορολογικές ενθαρρύνσεις βοηθούν τις εταιρείες να παραμείνουν ανταγωνιστικές, αναπτύσσοντας καινοτόμες λύσεις.
4. Δημιουργία Θέσεων Εργασίας: Οι δραστηριότητες Ε&Α συνήθως οδηγούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, προσλαμβάνοντας επιστήμονες, μηχανικούς και άλλους ειδικευμένους επαγγελματίες.
5. Οικονομική Ανάπτυξη: Ένα ισχυρό οικοσύστημα Ε&Α συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη, αυξάνοντας την παραγωγικότητα και τις εξαγωγές, ενισχύοντας το ΑΕΠ της χώρας.
Η επιτακτική ανάγκη αύξησης της ιδιωτικής επένδυσης σε θέματα έρευνας είναι πλέον διάχυτη εντός της ΕΕ, για να μειωθεί το χάσμα καινοτομίας που παρατηρείται σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Σχετικές αναφορές έχουν γίνει πρόσφατα στην έκδοση της ΕΕ “The Future of the European competitiveness”, από τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Mario Draghi. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η ΕΕ δαπανά ετησίως €270 δις λιγότερα σε έρευνα και καινοτομία σε σχέση με τις ΗΠΑ.
Αναφορικά με την Κύπρο, η ανάγκη παραχώρησης κινήτρων για ενίσχυση της ερευνητικής δραστηριότητας είναι ιδιαίτερα σημαντική, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τη χαμηλή επένδυση σε δαπάνες έρευνας, όσο και το γεγονός ότι η χρηματοδότηση της έρευνας από τον ιδιωτικό τομέα είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ.
Κλεάνθης Πισσαρίδης
Πανεπιστήμιο Κύπρου
Σχόλιο Διαμαρτυρίας για την Προτεινόμενη Φορολογική Μεταρρύθμιση
Η πρόνοια του νομοσχεδίου για φοροεκπτώσεις βάσει του αριθμού τέκνων, υπό τον αδιαπραγμάτευτο όρο ότι το οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει τις €80.000 – ανεξαρτήτως του αριθμού παιδιών – είναι κατάφωρα άδικη και κοινωνικά κοντόφθαλμη.
Μέχρι πότε οι οικογένειες της μεσαίας τάξης με παιδιά θα αντιμετωπίζονται με αυστηρότερα κριτήρια και σκληρότερα όρια από άλλες κοινωνικές ομάδες; Πώς είναι δυνατόν μια οικογένεια με ένα παιδί να έχει το ίδιο εισοδηματικό πλαφόν με μια οικογένεια με πέντε ή έξι παιδιά; Η εφαρμογή ενιαίου ορίου αγνοεί προκλητικά ότι το κόστος ανατροφής αυξάνεται εκθετικά με κάθε επιπλέον παιδί – ένα κόστος που περιλαμβάνει διατροφή, εκπαίδευση, υγεία, στέγαση και αξιοπρεπή διαβίωση.
Η μη κλιμάκωση του εισοδηματικού ορίου βάσει του αριθμού τέκνων συνιστά επιλεκτική μεταχείριση και πλήγμα κατά των πολύτεκνων οικογενειών, οι οποίες ήδη επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος χωρίς την παραμικρή θεσμική αναγνώριση ή προστασία:
Το υπέρογκο κόστος καθημερινότητας δεν αντισταθμίζεται από καμία σοβαρή επιδοματική πολιτική.
Τα ισχύοντα, απαρχαιωμένα εισοδηματικά και περιουσιακά όρια αποκλείουν συστηματικά τη μεσαία τάξη από κάθε μορφή στήριξης.
Οι πολύτεκνες οικογένειες εξομοιώνονται άδικα με εκείνες του ενός παιδιού σε όλα τα στεγαστικά και κοινωνικά σχέδια.
Οι στοχευμένες ενισχύσεις καταργούνται αθόρυβα, με αποτέλεσμα οι οικογένειες αυτές να μένουν χωρίς ουσιαστική βοήθεια (π.χ. σε μεταφορές, φοιτητική στήριξη, τιμολόγια κοινής ωφέλειας).
Αν αυτή είναι η αντίληψη της Πολιτείας για την οικογένεια και τη δημογραφική στρατηγική, τότε ας το πει ξεκάθαρα: η πολυτεκνία δεν έχει πια καμία θέση στη σύγχρονη κοινωνική πολιτική. Ας καταργηθεί ο όρος και ας προστεθεί στα λεξικά ο ορισμός της “δημογραφικής αυτοχειρίας”.
Απαιτείται Άμεση Τροποποίηση της Ρύθμισης ώστε:
Το εισοδηματικό όριο των €80.000 να κλιμακώνεται με βάση τον αριθμό των εξαρτώμενων τέκνων (π.χ. €80.000 για 1 παιδί, €100.000 για 2, €120.000 για 3 κ.ο.κ.).
Να υπάρχει ανά άτομο οροφή οφέλους, και όχι ενιαία αντιμετώπιση όλων των οικογενειών.
Να διασφαλιστεί ότι η μεσαία τάξη δεν θα συνεχίσει να τιμωρείται και να αποκλείεται από κάθε είδους στήριξη.
Το κράτος δεν μπορεί να απαιτεί κοινωνική συνοχή, δημογραφική ανάκαμψη και στήριξη των ασφαλιστικών του ταμείων, όταν τιμωρεί ανοιχτά τις οικογένειες που επενδύουν στο μέλλον αυτού του τόπου.
Με σεβασμό,
Ισιδώρου Κάλια
Τοπική επιτροπή πολυτέκνων Κολοσσίου
Ως μητέρα με πολλά παιδιά, νιώθω βαθιά απογοήτευση και αδικία με την προτεινόμενη φορολογική μεταρρύθμιση που λέει ότι αν μια οικογένεια βγάζει πάνω από 80000 ευρώ το χρόνο, δεν θα έχει καμιά φορολογική απαλλαγή- είτε έχει ένα παιδί είτε οχτώ. Αυτό είναι άδικο και παράλογο. Δεν γίνεται το κράτος να βάζει στο ίδιο καλάθι μια οικογένεια με ένα παιδί και μια οικογένεια με έξι ή εφτά παιδιά. Όποιος μεγαλώνει παιδιά στην Κύπρο ξέρει καλά πόσο δύσκολο είναι-και οικονομικά και ψυχολογικά. Το φαγητό, τα ρούχα, τα φροντιστήρια, το ρεύμα, τα καύσιμα, το ενοίκιο ή η δόση-όλα πολλαπλασιαζονται. Και τώρα το κράτος έρχεται να μας πει ότι δεν δικαιούμαστε καμία ελάφρυνση, επειδή-τάχα- έχουμε “υψηλό ” εισόδημα. Αυτό δείχνει ότι όσοι σχεδιάζουν αυτά τα μέτρα, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να μεγαλώνεις πολλά παιδιά στην Κύπρο του σήμερα. Και το χειρότερο? Αντί να στηρίξουν τις οικογένειες που κρατούν ζωντανή την ελπίδα για το μέλλον αυτού του τόπου, τις τιμωρουν! Η Κύπρος αντιμετωπίζει σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα. Γεννιούνται κάθε χρόνο όλο και λιγότερα παιδιά. Αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγα χρόνια δεν θα έχουμε νεολαία, δεν θα έχουμε στρατό, δεν θα έχουμε παραγωγικό πληθυσμό. Και το λέω ξεκάθαρα, χωρίς παιδιά δεν υπάρχει Κύπρος. Και μέσα σε όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το εθνικό πρόβλημα. Σε μια ημικατεχομενη πατρίδα, με την τουρκική απειλή καθημερινά μπροστά μας, είναι εθνικό μας καθήκον να στηρίζουμε τις οικογένειες που γεννούν και μεγαλώνουν παιδιά-όχι να τις αφήνουμε στο περιθώριο επειδή λανθασμένα θεωρούνται “ευπορες “. Η λογική λέει οτι πρέπει να αποσυρθεί η άδικη και παράλογη αυτή πρόνοια και να ληφθεί υπόψη ο αριθμός των παιδιών. Δεν μπορεί το κράτος να ζητά μόνο, πρέπει και να στηρίζει ουσιαστικά. Αν θέλουμε πραγματικά να έχουμε μέλλον ως λαός, πρέπει να σταθούμε δίπλα στις πολύτεκνες οικογένειες, όχι απέναντι τους. Με σεβασμό Πολυτεκνη μητέρα, πολίτης αυτής της πατρίδας!
Έχω την εντύπωση ότι ακολουθείται κάποια οδηγία μείωσης του πληθυσμού. Δεν εξηγείται αλλιώς. Εκεί που θα έπρεπε να στηρίζονται οι γεννήσεις, να δίνονται κίνητρα, παροχές, διευκολύνσεις, βλέπουμε μια τιμωρητική πολιτική απέναντι στους πολύτεκνους και κατ’ επέκταση στα νεότερα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν περισσότερα από 2-3 παιδιά. Το όριο των 80 χιλιάδων άσχετα με τον αριθμό των παιδιών, το θεωρώ απάνθρωπα προκλητικό τη στιγμή που η υπογεννητικότητα εκτός του ότι αδειάζει τα ταμεία συντάξεων, μακροπρόθεσμα σε μια μοιρασμένη και κατεχόμενη πατρίδα, ελλοχεύει και πολλούς άλλους κινδύνους.
Πώς τα υπολόγισαν έτσι; Πόσο υπολόγισαν δηλαδή το κατά κεφαλήν εισόδημα για μια οικογένεια που έχει ένα ή κανένα παιδί σε σχέση με μία που έχει 4,5,8,10 παιδιά; Απλά μαθηματικά είναι και απλή λογική.
Γινόμαστε επαίτες απέναντι σε ένα σύστημα που στην ουσία δεν θέλει και δεν βοηθά πραγματικά την αύξηση των γεννήσεων και που ρίχνει λίγα ψίχουλα για να κατευνάσει τον λαό;
Οι προτάσεις που διαβάσαμε πιο πάνω είναι σαφείς, κατανοητές και προπάντων δίκαιες και θα έπρεπε να εφαρμοστούν χωρίς να χρειάζεται η δική μας παρέμβαση.
Εχουμε 3 παιδια, εχουμε καλες δουλειες, ομως ειμαστε φορτωμενοι χρεη και ονειρο μας ειναι να γινουμε πολυτεκνοι. Μεχρι στιγμης δεν εχουμε την παραμικρη στηριξη απο το κρατος με αποτελεσμα να κανουμε επιπλεον δουλειες για να αντεπεξελθουμε. Ειναι με εκπληξη που παρατηρουμε οτι ουτε στο νεο φορολογικο δεν βοηθιουνται οι μεγαλες οικογενειες διοτι ειτε πρεπει να πουμε των προισταμενων μας να μην μας δωσουν αυξηση για να μην ξεπερασουμε τις 80χιλ ειτε θα πρεπει να ξανασκευτουμε αν θελουμε μεγαλυτερη οικογενεια μιας και το κρατος αδιαφορει και δεν ευνοει μεγαλες οικογενειες. Ειμαστε σε διλημα ενω δεν θα επρεπε. Οι νεες γεννησεις παιδιων ειναι επενδυση για την Κυπρο και οχι κοστος οπως το παρουσιαζουν καποιοι. Ελπιζω να αλλαξει κατι στο νεο νομοσχεδιο ωστε να λαμβανεται υποψη ο αριθμος των παιδιων για οσους ξεπερνουν τις 80χιλ που βασικα ειναι δασκαλοι ,καθηγητες ,τραπεζικοι, κυβερνητικοι ,ημικρατικοι, managers ιδιωτικου τομεα κτλ βασικα οχι πλουσιοι ανθρωποι, αλλα ολοκληρη η μεσαια ταξη της Κυπρου!
Θεωρούμε το όριο των 80.000 άδικο και μη ρεαλιστικό, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες και την αυξημένη οικονομική επιβάρυνση που αντιμετωπίζουν οι πολύτεκνες οικογένειες. Τα έξοδα διαβίωσης για μια οικογένεια με τέσσερα ή περισσότερα παιδιά είναι πολλαπλάσια σε σχέση με αυτά μιας μέσης οικογένειας. Είναι αδιανόητο να μην λαμβάνεται υπόψη.Στην πράξη, το να ξεπερνά μια πολύτεκνη οικογένεια οριακά το συγκεκριμένο εισοδηματικό όριο δεν σημαίνει ότι έχει οικονομική άνεση — αντίθετα, πολύ συχνά τα έσοδα δεν επαρκούν ούτε για την κάλυψη αναγκών των παιδιών μας εν έτη 2025 με την ζωή όπως έχει αλλάξει.
Ζητούμε την αναθεώρηση του εισοδηματικού πλαφόν, με τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τον αριθμό των παιδιών στην οικογένεια. Πιστεύουμε ότι τα εισοδηματικά κριτήρια πρέπει να προσαρμόζονται αναλογικά με τη σύνθεση κάθε νοικοκυριού, ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση και να μην αποκλείονται από απαραίτητες παροχές όσοι πραγματικά τις χρειάζονται.
Είναι άδικο να τιμωρούμαστε επειδή έχουμε κάνει 4+ παιδιά η επειδή εργαζόμαστε σκληρά και υπερβαίνουμε ελάχιστα ένα αυθαίρετο όριο,
Είναι μια τεράστια αδικία όταν κατά την φορολόγηση δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη η σύνθεση της οικογένειας. Μια πολυμελής οικογένεια πληρώνει φόρους συνεχώς και εξηγώ . Πέραν της αρχικής άμεσης φορολόγησης λόγω των πολλών αναγκών και εξόδων πληρώνει πάρα πολλές έμμεσες φορολογίες όπως είναι το ΦΠΑ η φορολογία στα καύσιμα κλπ. Αν θέλετε να είναι ισότιμα τα παιδιά μιας πολύτεκνης οικογένειας με τα παιδιά μιας οικογένειας με 1 ή 2 παιδιά πρέπει να υπάρχει οικογενειακή φορολογία και όχι ατομική . Το σλόγκαν που χρησιμοποιείται για χρόνια ότι εκεί που τρώει ο ένας τρώει και ο άλλος και τα ρούχα και παπούτσια του μεγάλου τα βάζουν μετά οι μικροί δεν ισχύει πλέον . Οι εποχές άλλαξαν . Κάθε παιδί χρειάζεται τον δικό του χώρο , τα δικά του πράγματα, μην κάνετε τα παιδιά των πολυτέκνων να νιώθουν παιδιά κατώτερου θεού . Αλίμονο να εξακολουθεί να κάνει επίσημα η κυβέρνηση τέτοιο διαχωρισμό . Ενα παιδί κοστίζει πάνω από 10000€ το χρόνο και είναι αδιανόητο η κυβέρνηση να μην το λαμβάνει υπόψη κατά τη σύσταση της φορολογικής μεταρρύθμισης.
Θέλω να εκφράσω την άποψη μου ως πολύτεκνη οικογένεια ότι θεωρώ άδικο το εισοδηματικό όριο των 80:00 ευρώ τον χρόνο!! Με 4 παιδιά ή περισσότερα τα έξοδα είναι πολυ περισσότερα από εκείνα μιας μέσης οικογένειας!! Το όριο αυτό δεν λαμβάνει υπόψιν την πραγματική επιβάρυνση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά!! Ζητάμε να αναθεωρήθει το πλαφόν κ να προσαρμόζεται το εισοδηματικό κριτήριο αναλόγα με τον αριθμό των παιδιών ώστε να μην αποκλείονται οι πολύτεκνες οικογένειες από απαραίτητες παροχές και ενισχύσεις!! Είναι άδικο να δουλεύουμε σκληρά κ να τιμωρούμαστε επειδή ξεπερνάμε οριακά το όριο ενώ στην πράξη τα χρήματα δεν επαρκούν ούτε για τις βασικές ανάγκες των παιδιών μας!!
Η προτεινόμενη φορολογική μεταρρύθμιση η οποία προβλέπει οτι το όριο για φοροαπαλλαγες τίθεται στις 80000 ευρώ εισοδημα-ανεξαρτήτως του αριθμού των τέκνων-συνιστά μία άδικη και άνιση κοινωνική προσέγγιση. Ειτε μία οικογένεια έχει ένα παιδί είτε τέσσερα ή και περισσότερα, αντιμετωπιζεται με τον ίδιο φορολογικό φακό. Η λογική αυτή παραγνωριζει πλήρως τις πολλαπλασιες ανάγκες και τα έξοδα που συνεπάγεται η ανατροφη των παιδιών. Στη σημερινή εποχή, με το κόστος ζωής να ανεβαίνει σταθερά η ανατροφη των παιδιών αποτελεί τεράστια πρόκληση για τις πολυτεκνες οικογένειες. Το να θεωρείται μια εξαμελής ή οκταμελης οικογένεια εξίσου προνομιουχα με μια τριμελής μόνο και μόνο επειδή το οικογενειακό εισόδημα ξεπερνά τις 80 000, είναι μια προσέγγιση που αγνοεί την πραγματικότητα. Πώς είναι δυνατόν μία οικογένεια με 6 ή 7 παιδιά, με πολλαπλάσια έξοδα, να έχει τις ίδιες φορολογικές ελαφρύνει με μία οικογένεια με ένα παιδί? Αντί να στηρίζει την πολυτεκνια ως θεμέλιο της κοινωνικής και δημογραφικής σταθερότητας, το κράτος επιβάλλει μία ”ισότητα ” που στην πράξη καταλήγει σε άνιση μεταχείριση. Η φορολογική πολιτικη οφείλει να προσαρμοζεται στις οικογενειακές συνθήκες, να λαμβάνει υπόψη των αριθμό των παιδιών και να ενθαρρύνει την τεκνογονια σε μια εποχή που η υπογεννητικοτητα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την ημικατεχομενη πατρίδα μας. Σε άλλες χώρες παρόλο που δεν έχουν τοσο έντονο δημογραφικό πρόβλημα προσφέρουν πολλές περισσότερες φοροελαφρυνσεις στις πολυτεκνες οικογένειες. Συγκεκριμένα στη ΓΑΛΛΙΑ:Το γαλλικό φορολογικό σύστημα εφαρμόζει το λεγόμενο quotient familial δηλαδή την αναπροσαρμογη του φορολογητεου εισοδήματος με βάση τον αριθμό των μελών της οικογένειας. Μια οικογένεια με περισσότερα παιδιά φορολογείται σημαντικά λιγότερο, ανεξαρτήτως του αρχικού εισοδήματος. Στη ΓΕΡΜΑΝΊΑ προσφέρονται γενναιόδωρα οικογενειακά επιδόματα (kindergeld) και φορολογικές απαλλαγές για κάθε παιδί, που αυξάνονται ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών. Στην ΑΥΣΤΡΙΑ εκτός από τα επιδόματα προσφέρονται και φορολογικές εκπτώσεις που προσαρμοζονται στον αριθμό των εξαρτωμενων τέκνων και όχι απλώς στο εισόδημα. Στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ η οποία πρωτοπορεί στην ενίσχυση της οικογένειας, παρέχεται ΠΛΗΡΗΣ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΗ φόρου εισοδήματος στις μητέρες με τέσσερα ή περισσότερα παιδιά εφ’ όρου ζωής. Στην ημικατεχομενη με το οξύ δημογραφικό πρόβλημα ΚΥΠΡΟ θα προβλέπεται το φορολογικό όριο των 80 000 είτε μια οικογενεια έχει 1 είτε 8 εξαρτωμενα τέκνα!!! Σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό πολλών πολυτεκνων οικογενειών απο την καταβολή επιδόματος τέκνου (λόγω των πολύ χαμηλών εισοδηματικων ορίων) η κοινωνική αδικία που υπάρχει προς τις πολυτεκνες οικογένειες είναι το λιγότερο ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ!
Τοποθέτηση σχετικά με τη στήριξη των οικογενειών με τέκνα στο πλαίσιο της τροποποίησης του Νόμου περί Φορολογίας του Εισοδήματος.
Θα ήθελα να εκφράσω την έντονη ανησυχία και διαφωνία μου για τη συνεχιζόμενη οικονομική αδικία που υφίστανται οι οικογένειες με παιδιά – και ιδίως οι πολύτεκνες – όπως αυτή αναδεικνύεται από την υπό διαβούλευση πρόταση νόμου. Από το 2012 και εξής, παρατηρείται συστηματική υποτίμηση των αναγκών αυτών των οικογενειών, είτε μέσω οριζόντιων εισοδηματικών κριτηρίων που αγνοούν τη σύνθεσή τους, είτε μέσω ανεπαρκών ποσών στήριξης.
Οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση επιδομάτων τέκνου, φοιτητικής χορηγίας και άλλων ενισχύσεων βασίζονται σε ιδιαίτερα χαμηλά εισοδηματικά όρια, τα οποία συχνά είναι οριζόντια ή δεν κλιμακώνονται επαρκώς ανάλογα με τη σύνθεση της οικογένειας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποκλείεται ένα μεγάλο ποσοστό οικογενειών, κυρίως της μεσαίας τάξης, στην οποία ανήκει και η πλειονότητα των γηγενών. Οι οικογένειες αυτές επωμίζονται εξ ολοκλήρου το κόστος ανατροφής των παιδιών τους, χωρίς την ανάλογη κρατική στήριξη.
Συγκεκριμένα, στην προτεινόμενη ρύθμιση προβλέπεται ανώτατο εισοδηματικό όριο €80.000 για τη λήψη ορισμένων φορολογικών εκπτώσεων, χωρίς πρόβλεψη διαφοροποίησης ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων. Αυτό δημιουργεί σοβαρές στρεβλώσεις και αδικίες. Ενδεικτικά:
• Οικογένεια με 1 παιδί και εισόδημα €80.000 έχει ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα περίπου €30.000, κατατασσόμενη στη μεσαία τάξη.
• Οικογένεια με 8 παιδιά και το ίδιο εισόδημα έχει ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα περίπου €10.909, κατατασσόμενη στην κατώτερη τάξη.
Παρόλα αυτά, και οι δύο οικογένειες αντιμετωπίζονται φορολογικά με τον ίδιο τρόπο, καθώς το ενιαίο πλαφόν των €80.000 δεν προσαρμόζεται στη σύνθεση του νοικοκυριού. Η δεύτερη οικογένεια, μάλιστα, πλήττεται επιπρόσθετα λόγω του μεγάλου αριθμού τέκνων, ειδικά στην περίπτωση που αποκλείεται από πρόσθετες ελαφρύνσεις εξαιτίας μικρής υπέρβασης του πλαφόν. Αυτό συνιστά κατάφωρη αδικία, διάκριση και, κατά την άποψή μου, μια μορφή κοινωνικού ρατσισμού εις βάρος των πολύτεκνων οικογενειών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ η Πολιτεία δηλώνει πως προτεραιότητά της είναι η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος, η παρούσα πρόταση νόμου ούτε ενισχύει ούτε αναγνωρίζει τη συμβολή των πολύτεκνων οικογενειών στην προσπάθεια αυτή. Αντιθέτως, τις επιβαρύνει επιπλέον, αποθαρρύνοντας τη δημιουργία μεγάλων οικογενειών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2022, η Κύπρος κατατάσσεται τελευταία στην Ε.Ε. ως προς τις παροχές για παιδιά – γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη επανεξέτασης της σχετικής πολιτικής.
Επιπλέον, σε επίπεδο επιδοματικής πολιτικής, η στήριξη επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην κατώτερη εισοδηματική τάξη, όπου οι γηγενείς υποεκπροσωπούνται αριθμητικά. Το αποτέλεσμα είναι η δυσανάλογη επιβάρυνση των πολύτεκνων κυπριακών οικογενειών της μεσαίας τάξης.
________________________________________
Προτάσεις
1. Εισαγωγή κλιμακωτού εισοδηματικού ορίου, το οποίο να προσαρμόζεται ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων. Ενδεικτικά, αύξηση του πλαφόν των €80.000 κατά €20.000 για κάθε επιπλέον παιδί πέραν του πρώτου.
2. Υιοθέτηση του ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος ως αντικειμενικού κριτηρίου για την αξιολόγηση δικαιούχων φορολογικών ελαφρύνσεων και επιδομάτων.
3. Επανεξέταση της φορολογικής και κοινωνικής πολιτικής ως εργαλείο δημογραφικής ενίσχυσης, και όχι μόνο ως μηχανισμό αναδιανομής.
4. Άρση των διακρίσεων μεταξύ οικογενειών με ίδια συνολικά εισοδήματα αλλά διαφορετική σύνθεση.
________________________________________
Στήριξη της μεσαίας τάξης και των γηγενών οικογενειών
Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι, πέραν της ανάγκης για αναπροσαρμογή του εισοδηματικού ορίου βάσει της οικογενειακής σύνθεσης, η Πολιτεία έχει τώρα την ευκαιρία να στηρίξει χωρίς διακρίσεις τις γηγενείς οικογένειες της μεσαίας τάξης με παιδιά.
Μια τέτοια παρέμβαση θα συμπληρώσει την υφιστάμενη επιδοματική πολιτική, η οποία σήμερα επικεντρώνεται σχεδόν αποκλειστικά στην κατώτερη εισοδηματική τάξη. Τα στοχευμένα φορολογικά κίνητρα είναι το κατάλληλο εργαλείο για τη στήριξη αυτών των οικογενειών, που δεν λαμβάνουν επιδόματα, παρότι επιβαρύνονται με υψηλό κόστος ανατροφής παιδιών.
________________________________________
Προτεινόμενες Φορολογικές Ρυθμίσεις
Άρθρο 1 – Φορολογική Έκπτωση για Εξαρτώμενα Τέκνα χωρίς Επίδομα Τέκνου
1. Για κάθε εξαρτώμενο τέκνο που δεν λαμβάνει επίδομα τέκνου, να προβλέπεται αύξηση του αφορολόγητου ποσού ή αντίστοιχη φορολογική έκπτωση ύψους €8.500.
2. Η ρύθμιση αυτή συνεπάγεται ετήσιο φορολογικό όφελος €1.700 ανά τέκνο.
Άρθρο 2 – Φορολογική Έκπτωση για Εξαρτώμενα Τέκνα χωρίς Φοιτητική Χορηγία
1. Για κάθε εξαρτώμενο τέκνο άνω των 18 ετών που δεν λαμβάνει φοιτητική χορηγία, να προβλέπεται αντίστοιχη φορολογική έκπτωση ύψους €10.000.
2. Η ρύθμιση αυτή μεταφράζεται σε ετήσιο όφελος €2.000 ανά τέκνο.
________________________________________
Η υπογεννητικότητα αποτελεί μία από τις σοβαρότερες προκλήσεις για την κυπριακή κοινωνία και οικονομία. Παρά τις κατά καιρούς κυβερνητικές εξαγγελίες, η οικογενειακή πολιτική παραμένει ανεπαρκής – ειδικά ως προς τη στήριξη της μεσαίας τάξης.
Ελπίζω οι παρατηρήσεις αυτές να ληφθούν σοβαρά υπόψη, ώστε να τροποποιηθεί η πρόταση νόμου με γνώμονα τη δικαιοσύνη, την ισότητα και την ουσιαστική στήριξη της οικογένειας – θεμέλιο της κοινωνίας μας.
Με εκτίμηση,
Φάκας Ιωαννίκιος
Έφορος Δημοσίων Σχέσεων της Παγκύπριας Οργάνωσης Πολυτέκνων.
Παρακαλώ να εξετάσετε το ενδεχόμενο όπως μονήρη άτομα λαμβάνουν κάποια φορολογική πίστωση π.χ. 2,000 ευρώ. Παρόμοια πρόνοια θα βρείτε σε νομοσχέδια άλλων χωρών όπως της Ιρλανδίας. Η σύσταση των νοικοκυριών έχει αλλάξει από την παραδοσιακή οικογένεια και μονήρη άτομα έχουν μεγαλύτερο % κόστους στο μισθό τους για το ίδιο βιωτικό επίπεδο. Ενώ τα μονήρη άτομα συνεισφέρουν μέσω των εισοδημάτων τους στο οικονομικό κόστος για την λειτουργία των σχολείων κτλ. κανένα άτομο δεν συνεισφέρει στις ανάγκες των ατόμων που ζουν μόνα τους. Ευχαριστώ.
Είναι εντελώς άδικο, προκλητικό και αντιδημογραφικό να μπαίνει το όριο των 80χιλ για φοροεκπτώσεις, χωρίς να λαμβάνεται καθόλου υπόψη εαν έχεις μηδέν ένα δύα τρία η 10 παιδιά!!! Δεν ξανάγινε τέτοιο πράγμα!!! Είμαστε κατεχόμενος τόπος και αντί να δίνουμε κίνητρα στην μεσαία τάξη για νέες γεννήσεις, κάποιοι έρχονται και ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ την τιμωρούν!!! Θα πρέπει το όριο των 80χιλ να αυξάνεται τουλάχιστο κατά 20χιλ ανά τέκνο (με βάση μελέτη της στατιστικής υπηρεσίας, ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα κτλ) οτιδήποτε άλλο, είναι εν γνώση σας μια προκλητική αδικία!