Δημόσια Διαβούλευση για το νομοσχέδιο με τίτλο: «Ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος (Αρ.2) του 2025»
Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, Διοίκηση
Σκοπός του νομοσχεδίου με τίτλο: «Ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος (Αρ.2) του 2025», είναι η τροποποίηση της δεύτερης επιφύλαξης της παραγράφου (γ) του εδαφίου 4 του άρθρου 35Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου, ώστε να γίνει δυνατή η αναγνώριση της υπηρεσίας στις ένοπλες δυνάμεις στις χώρες κράτους μέλους για σκοπούς προαγωγής. Η εν λόγω τροποποίηση προωθείται βάσει του άρθρου 1Α του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με το οποίο το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερέχει του δικαίου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κατ’ επέκταση, σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαγορεύονται οι διακρίσεις λόγω ιθαγένειας και οι πολίτες της Ένωσης έχουν μεταξύ άλλων δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στο έδαφος των κρατών μελών. Επιπλέον, έχουν το δικαίωμα να ασκούν εργασία σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που διέπουν την απασχόληση των εργαζομένων υπηκόων αυτού του κράτους μέλους.
- Υπό επεξεργασία
- Αναρτήθηκε
11 Μάι 2025 @ 0:00 - Ανοικτή σε σχόλια ως
29 Μάι 2025 @ 0:00 - 1 σχόλια
Συμφωνώ απόλυτα με την προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 35Β, η οποία αποκαθιστά μια σημαντική αδικία εις βάρος πολιτών κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σχέση με την αναγνώριση στρατιωτικής υπηρεσίας για σκοπούς προαγωγής στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία.
Υπάρχουν τεκμηριωμένες περιπτώσεις Κυπρίων πολιτών ή διπλών υπηκόων που, λόγω σπουδών, μόνιμης διαμονής ή πολιτογράφησης, υπηρέτησαν στον ελληνικό στρατό. Η μη αναγνώριση της υπηρεσίας τους δημιουργεί άνιση μεταχείριση χωρίς ουσιαστικό λόγο. Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα Ελλαδιτών που υπηρέτησαν στην ΕΛΔΥΚ, εντός Κυπριακής Δημοκρατίας, των οποίων η στρατιωτική υπηρεσία επίσης δεν αναγνωρίζεται.
Σε αυτό το πλαίσιο, τίθεται εύλογα το ερώτημα:
Ποια ακριβώς είναι η διαφορά ανάμεσα στη στρατιωτική θητεία στις ένοπλες δυνάμεις της Κύπρου και σε εκείνη άλλου κράτους-μέλους της Ε.Ε., όπως η Ελλάδα, ώστε η πρώτη να αναγνωρίζεται για σκοπούς προαγωγής και η δεύτερη όχι;
Υπάρχει ουσιαστική διαφορά στην υποχρεωτικότητα, το θεσμικό πλαίσιο ή τη συμβολή στην κοινωνία, που να δικαιολογεί τη διάκριση;
Η εν λόγω τροποποίηση είναι συνεπής με το άρθρο 1Α του Συντάγματος και τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ε.Ε., ιδίως την απαγόρευση διακρίσεων λόγω ιθαγένειας. Την υποστηρίζω πλήρως, ως βήμα προς τη θεσμική ισονομία και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.