16 – Τροποποίηση του Άρθρου 25 του βασικού νόμου
16. Το Άρθρο 25 του βασικού Νόμου τροποποιείται ως ακολούθως:
(α) Με τη διαγραφή στην πρώτη γραμμή της λέξης «δύναται».
(β) Με την αντικατάσταση του σημείου 25 (α) από το ακόλουθο: (α) απαγορεύεται να διορίζει υπαλλήλους και θα λειτουργεί με το υφιστάμενο, κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Εμπορίας Κυπριακών Πατατών (Τροποποιητικός) Νόμου του 2025, προσωπικό, με κάλυψη του σχετικού κόστους από την Εταιρεία. Με την αφυπηρέτηση του προσωπικού οι τυχόν απαιτούμενες εργασίες θα διενεργούνται από προσωπικό της Εταιρείας με κάλυψη του οποιουδήποτε σχετικού κόστους από την ίδια, ή/και με αποσπαση προσωπικού από τη Δημόσια Υπηρεσία.
Νοείται ότι, όλες οι απαιτούμενες εργασίες που προνοούνται στο άρθρο 26 θα διενεργούνται από την Εταιρεία ιδιωτικού δικαίου που ιδρύεται σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο.
(γ) Με την προσθήκη στο σημείο (β) στην πρώτη γραμμή της λέξης «δύναται».
(δ) Με την κατάργηση του σημείου (γ).
(ε) Με την αντικατάσταση της παραγράφου του σημείου (δ) «να ιδρύει ή καταργεί γραφεία, αποθήκες ή συσκευαστήρια στη Δημοκρατία ή εκτός, ανάλογα με τις ανάγκες του, ύστερα από πρόταση του Γενικού Διευθυντή» με την παράγραφο «δύναται να διαχειρίζεται γραφεία, αποθήκες ή συσκευαστήρια στη Δημοκρατία ή εκτός, ανάλογα με τις ανάγκες του, ύστερα από πρόταση του Προέδρου».
Τέλος
ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ 25 ‘Ε ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΤΙ Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΟΣ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ Η ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΠΛΕΟΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ενίσχυσης ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΚΠ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΡΙΑΣ ΕΠΕ ΕΦΟΣΟΝ υπαρχει παρανομια στην Μεταφορά η χρηση Περιουσιακών Στοιχείων στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Η μετατροπή ημικρατικών οργανισμών σε ΛΤΔ/ΕΠΕ και η συνακόλουθη μεταφορά η χρηση περιουσιακών στοιχείων χωρίς Εμπεριστατωμένη αποτίμηση αξίας και θεσμικής λογοδοσία παραβιάζει το ενωσιακό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων, διαφάνειας και ισότιμης διαχείρισης δημόσιου πλούτου.
1. Αρχή της Ισότητας στην Κατανομή Δημόσιας Περιουσίας
Η απρόσκοπτη μεταφορά δημοσίων περιουσιακών στοιχείων από έναν ημικρατικό οργανισμό σε μία δημόσια εταιρεία (ΔΕΠΕ) χωρίς ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία ή ανταγωνιστικό μηχανισμό ενδέχεται να συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας στη διαχείριση δημοσίων πόρων, βάσει του Άρθρου 17 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (δικαίωμα ιδιοκτησίας και ίσης πρόσβασης στη δημόσια περιουσία). Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν η νέα νομική μορφή (π.χ. Λτδ) αποκτά εμπορικές δραστηριότητες που λειτουργούν εκτός του στενού πυρήνα της δημόσιας υπηρεσίας, δημιουργώντας καθεστώς ανταγωνιστικής ανισότητας έναντι ιδιωτών.Charter of Fundamental Rights of the EU – Article 17
2. Κρατικές Ενισχύσεις και Παράνομη Μεταφορά Πόρων
Η απευθείας μεταφορά κρατικών πόρων, υποδομών, ακινήτων ή λειτουργικών κονδυλίων από ένα δημόσιο νομικό πρόσωπο σε μία δημόσια εταιρεία, χωρίς αντιπαροχή ή διαγωνισμό, εμπίπτει στη νομολογία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί παράνομων κρατικών ενισχύσεων σύμφωνα με τα Άρθρα 107–109 της ΣΛΕΕ (Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ).
Ακόμη και όταν η νέα εταιρεία είναι δημόσιας ιδιοκτησίας, θεωρείται ότι μπορεί να λειτουργήσει υπό επιχειρηματικά κριτήρια και να ανταγωνίζεται ιδιώτες. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε προνομιακή ή δωρεάν μεταβίβαση περιουσίας ή πόρων θεωρείται στρέβλωση του ανταγωνισμού και υπόκειται σε έρευνα κρατικής ενίσχυσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Articles 107–109 TFEU – State Aid Rules
3. Αρχή της Διαφάνειας και Υποχρέωση Εκτίμησης Οικονομικού Ισοδυνάμου
Η μεταφορά περιουσιακών στοιχείων σε δημόσια ΕΠΕ πρέπει να γίνεται με βάση τις αρχές της διαφάνειας, του τεκμηριωμένου κόστους και της οικονομικής αποτίμησης, όπως προκύπτει από την Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής SA.32163 (2012/N), στην οποία ορίζεται ότι κάθε μεταβίβαση πρέπει να βασίζεται στην αρχή του ιδιώτη επενδυτή υπό συνθήκες αγοράς (market economy investor principle – MEIP). Η μη εφαρμογή αυτής της αρχής καθιστά τη μεταβίβαση παράνομη και ακυρώσιμη, με τη δυνατότητα ανάκτησης των παρεχόμενων ενισχύσεων.European Commission – MEIP and State Aid Decisions
4. Νομολογία του ΔΕΕ για Περιπτώσεις Μετατροπής Δημόσιων Φορέων σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου
Η απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-49/07 (Motosykletistiki Omospondia Ellados) ορίζει ότι ακόμη και όταν ένας οργανισμός είναι 100% κρατικά ελεγχόμενος, η αλλαγή της νομικής του μορφής δεν απαλλάσσει το κράτος από τις υποχρεώσεις περί διαφάνειας, ανταγωνισμού και αποφυγής στρεβλώσεων. Επιπλέον, η νομολογία καθιστά σαφές ότι η εναλλαγή μεταξύ νομικών μορφών (π.χ. από οργανισμό σε ΕΠΕ) δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται ως μέσο αποφυγής ρυθμιστικών ή λογιστικών υποχρεώσεων, ούτε να αποκλείει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη πρόσβαση των πολιτών στον δημόσιο πλούτο. Case C-49/07 – MOTOE v Greece
5. Κίνδυνοι Ακυρότητας και Επανεξέτασης υπό Ευρωπαϊκή Εποπτεία
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί, κατόπιν καταγγελίας, να διερευνήσει εάν η μετατροπή οργανισμού σε ΕΠΕ:
Συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση,
Παραβιάζει το ενωσιακό δίκαιο περί προστασίας της δημόσιας περιουσίας,
Εμπεριέχει ανισότητες στην πρόσβαση και χρήση κρατικών υποδομών,
Υποκρύπτει προσπάθεια ιδιωτικοποίησης χωρίς θεσμική νομιμοποίηση.
Παραβίαση της Αρχής της Νομιμότητας ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΓΩΜΑ υπαλλήλων σε δημόσιο οργανισμο ΣΕΚΠ: Παραβιάζει τη θεμελιώδη ευρωπαϊκή και εθνική εργατική νομοθεσία,Συνιστά καταχρηστική άσκηση διοικητικής εξουσίας,Θέτει σε κίνδυνο τη νομιμότητα του οργανισμού και την ακεραιότητα της δημόσιας διοίκησης,Μπορεί να οδηγήσει σε διεθνείς κυρώσεις ή σε ακυρώσεις αποφάσεων και επιδοτήσεων (π.χ. σε συγχρηματοδοτούμενα έργα),Προκαλεί θεσμική ανασφάλεια και υπονομεύει το ηθικό και την απόδοση του ανθρώπινου δυναμικού.Η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί την καλή διοίκηση, τη δικαιοσύνη και την προστασία των εργαζομένων, και ως εκ τούτου τέτοιες πρακτικές είναι απαγορευμένες και συνιστούν διοικητική παρανομία.Η Παρανομία της Αυθαίρετης Απομάκρυνσης ή Παγώματος του Υφιστάμενου Προσωπικού σε Δημόσιους Οργανισμούς υπό το Πρίσμα του Ενωσιακού Δικαίου
1. Παραβίαση της Αρχής της Νομιμότητας και της Προστασίας της Απασχόλησης
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατοχυρώνει μέσω του Άρθρου 30 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. την προστασία έναντι αυθαίρετης απόλυσης ή απομάκρυνσης από εργασία. Οποιαδήποτε ενέργεια παύσης, αναστολής καθηκόντων ή αποκλεισμού υπαλλήλων από την εργασία τους χωρίς προηγούμενη νόμιμη διαδικασία, αιτιολογία και δυνατότητα υπεράσπισης, θεωρείται παράνομη και καταχρηστική. Charter of Fundamental Rights of the EU – Article 30
2. Αντίθεση στον Κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 περί Προστασίας Προσωπικών και Εργασιακών Δεδομένων
Το λεγόμενο “πάγωμα” ή περιθωριοποίηση υπαλλήλων μέσω αφαίρεσης καθηκόντων ή μη πρόσβασης σε πληροφορίες και συστήματα συνιστά συστηματική μορφή ηθικής παρενόχλησης (mobbing), η οποία παραβιάζει την αξιοπρέπεια του εργαζομένου και την προστασία των προσωπικών του δεδομένων ως προς την εργασιακή του εικόνα και αξιολόγηση. Αυτό παραβιάζει τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων (GDPR). General Data Protection Regulation – GDPR 2016/679
3. Παραβίαση της Αρχής της Ίσης Μεταχείρισης και της Προστασίας από Διακρίσεις
Η Οδηγία 2000/78/ΕΚ για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και εργασία απαγορεύει ρητά κάθε μορφή δυσμενούς διάκρισης βάσει ηλικίας, φύλου, πολιτικής πεποίθησης ή άλλων κριτηρίων. Το «πάγωμα» προσωπικού χωρίς αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, ιδιαίτερα όταν επηρεάζει επιλεκτικά συγκεκριμένες ομάδες ή άτομα, εμπίπτει στις έμμεσες διακρίσεις (indirect discrimination), που απαγορεύονται ρητά από το ευρωπαϊκό δίκαιο. Council Directive 2000/78/EC
4. Συνταγματικές Παραβιάσεις και Νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ
Η παγίωση προσωπικού σε μη ενεργούς ρόλους χωρίς αξιολόγηση ή δυνατότητα υπεράσπισης παραβιάζει επίσης το δικαίωμα σε ακρόαση και ένδικη προστασία (άρθρο 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ), όπως έχει ερμηνευτεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) σε υποθέσεις που αφορούν δημόσιους υπαλλήλους. Πράξεις που προσβάλλουν την αρχή της αναλογικότητας ή δεν τεκμηριώνονται με διοικητικά στοιχεία θεωρούνται άκυρες.Article 47 – Right to an effective remedy and fair trial
5. Κίνδυνοι για Κακοδιοίκηση, Διοικητική Ακύρωση και Επαναφορά με Αποζημιώσεις
Οποιοδήποτε “πάγωμα” προσωπικού χωρίς νόμιμη απόφαση, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη υπηρεσιακών συμβουλίων, ή χωρίς πλήρη υπηρεσιακό φάκελο, μπορεί να οδηγήσει σε:
Πειθαρχική ή ποινική ευθύνη των διοικούντων, Επανένταξη των υπαλλήλων με απόφαση δικαστηρίων, Καταβολή αποζημιώσεων από το Δημόσιο για ηθική βλάβη και διαφυγόντα εισοδήματα (δικαστική νομολογία σε Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία, κ.ά.).