6.2 Πυλώνας: Κοινωνική Προστασία και Ανεξάρτητη Διαβίωση – Αξιολόγηση υφιστάμενης κατάστασης

 -Υπάρχει πρόσβαση σε μια σειρά μηνιαίων ή εφάπαξ οικονομικών παροχών του Υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας για τη διασφάλιση επαρκούς βιοτικού επιπέδου.

-Ο νέος θεσμός των κατοικιών στην κοινότητα με συγκατοίκηση ατόμων με ΔΑΦ και των ατομικών προγραμμάτων με υπηρεσίες φροντιστών, προσωπικών βοηθών και συμβούλων δημιούργησε μια νέα καλή πρακτική υποστήριξης στην ανεξάρτητη διαβίωση.

– Ισχυρό ενδιαφέρον της κοινωνίας των πολιτών με λειτουργία προγραμμάτων Κέντρων Ημέρας και όλο και περισσότερο αυξανόμενη κατάρτιση νέων επαγγελματιών στον τομέα.

 -Τα παιδιά και ενήλικες με ΔΑΦ που θα πιστοποιηθούν από το Σύστημα Αξιολόγησης Αναπηρίας του ΤΚΕΑΑ με μέτρια ή ήπια αναπηρία δεν έχουν δικαίωμα σε οικονομικές αναπηρικές παροχές του Υφυπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας

– Παρόλο που το αυτοκίνητο είναι σημαντικό στη ζωή των ατόμων με ΔΑΦ για τη διακίνηση και κοινωνικοποίηση τους, δεν έχουν σήμερα πρόσβαση σε επιχορήγηση αγοράς αυτοκινήτου και στο επίδομα διακίνησης

-Δεν υπάρχουν σε όλες τις πόλεις και Επαρχίες Κέντρα Ημέρας εξειδικευμένα για ενήλικες με ΔΑΦ και ιδιαίτερα για άτομα με σοβαρές διαταραχές συμπεριφοράς

– Δεν υπάρχουν σε όλες τις πόλεις και Επαρχίες 24ωρα Κέντρα ολιγόωρης φύλαξης και απασχόλησης παιδιών με ΔΑΦ για να στηρίζονται οι γονείς στην καθημερινότητα τους και άλλες κοινωνικές υποχρεώσεις τους.

-Με τα παρεχόμενα ποσά επιχορήγησης κατ’ οίκον φροντίδας δεν είναι εύκολη η εξεύρεση από τις οικογένειες φροντιστών που να ανταποκρίνονται κατάλληλα στις ανάγκες ατόμων με ΔΑΦ ιδιαίτερα με σοβαρές διαταραχές συμπεριφοράς.

-Δεν υπάρχει στην Κύπρο μεγάλος αριθμός εξειδικευμένων επαγγελματιών φροντιστών, προσωπικών βοηθών, συμβούλων για την εξυπηρέτηση ατόμων με ΔΑΦ

– Δυσκολίες και ταλαιπωρία λόγω χρονοβόρων και δαπανηρών διαδικασιών για την πρόσληψη κατ’ οίκον φροντιστών.

– Οι γονείς παιδιών με ΔΑΦ δεν έχουν θεσμοθετημένο πλαίσιο παροχών στήριξης στο εργασιακό τους περιβάλλον για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της διαχείρισης του αυτισμού, με αποτέλεσμα πολλοί να υποχρεώνονται να εγκαταλείπουν την εργασία τους.

– Μη επαρκής κρατική επιχορήγηση των Κέντρων Ημέρας με απότοκο το μη ικανοποιητικό ωράριο λειτουργίας τους

– Μικρός αριθμός Κέντρων Ημέρας και μη κατάλληλη γεωγραφική διασπορά τους ανάλογα με τις ανάγκες

– Μη επαρκής/συχνή επικαιροποίηση των ποσών των κοινωνικών παροχών στα πλαίσια του ΕΕΕ ώστε να ανταποκρίνονται στις τρέχουσες ανάγκες με βάση το κόστος ζωής και ούτε υπάρχει καθιερωμένη τιμαριθμική αναπροσαρμογή τους.. Αποτέλεσμα είναι ότι τα ποσά για ΕΕΕ, επίδομα ενοικίου να είναι χαμηλά και να μην  επαρκούν για τις πραγματικές ανάγκες.

– Η διασύνδεση των κοινωνικών παροχών λόγω αναπηρίας με τη νομοθεσία του ΕΕΕ προκαλεί περιορισμούς όπως πχ την πρόνοια όπως παρέλθει το διάστημα των 5 ετών για να καταστούν δικαιούχοι οι πολίτες της ΕΕ που διαμένουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.

 – Μέσω του νέου συγχρηματοδοτούμενου έργου «Νέο Δίκτυο Υπηρεσιών Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες» υπάρχει η ευκαιρία για την πρόσληψη από ΜΚΟ Προσωπικών Βοηθών που θα υποστηρίζουν τα παιδιά και ενήλικες με ΔΑΦ στις καθημερινές τους δραστηριότητες εντός και εκτός της οικίας τους

– Υπάρχει Σχέδιο Επιχορήγησης Οργανώσεων για Κατάρτιση Επαγγελματιών για Αναπηρία, που θα μπορούσε να τύχει αξιοποίησης από ΜΚΟ για τον αυτισμό

– Η συζήτηση για νέα νομοθεσία αναφορικά με τη Δικαιοπρακτική Ικανότητα των Ατόμων με Αναπηρίες και εξασφάλιση της εφαρμογής του δικαιώματος τους αυτού μέσω της κατάλληλης υποστήριξης

 -Η μικρή αγορά της Κύπρου ενδεχομένως να μην προσφέρει τον απαιτούμενο αριθμό επαγγελματιών προσωπικών βοηθών, συμβούλων κ.α. που θα καταρτιστούν και εξειδικευτούν στον αυτισμό

-Η διασπορά των ΜΚΟ για τον αυτισμό τις εμποδίζει από το να έχουν οικονομικές και άλλες συνέργειες  στην ανάληψη πρόσθετων προγραμμάτων Κέντρων Ημέρας παγκύπρια.

– Οι μέχρι τώρα ΜΚΟ για τον αυτισμό αποτελούνται από γονείς πολύ επιφορτισμένους και για να ανταπεξέλθουν, υποχρεώνονται να περιλαμβάνουν συγγενείς και φίλους ως μέλη τους, με αποτέλεσμα να παρεκκλίνουν από τους όρους της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών

– Διάσπαση και άλλα παράπλευρα κοινωνικά / ψυχολογικά / οικονομικά προβλήματα των οικογενειών που έχουν παιδί ή ενήλικα με ΔΑΦ

– Κίνδυνος ιδρυματοποίησης, κοινωνικού αποκλεισμού και μη αυτοπραγμάτωσης του ατόμου με ΔΑΦ εξαιτίας εξάρτησης της οικογένειας σε κοινωνικές παροχές ή/και άλλους ψυχολογικούς παράγοντες.